PROLOGUE

13 1 0
                                    

══════◄••❀••►══════

―𝐁𝐄𝐀―

― Well tutal mas matanda s'ya, why don't we call him kuya? S'ya nga tawag sa'tin bata, amputek na CS 'un.

"Hoy, bata," akbay n'ya sa'kin paglabas 'ko ng classroom.
"Hm, 'bat 'ya?"
"Kuya?" Kunot ulo n'yang sabi.

Wews, ayaw mo? Edi lolo nalang ayaw mo pala ng kuya 'ehh!

"Ayaw mo? Edi, lolo Acey~" Sabi 'ko at tumawa.
"Hoy! Tumigil ka nga, seventeen lang ako 'wag ka!" Sabi niya at tinakpan ang bibig 'ko.

"Hmmmm!. . . 'Ket na matanda ka naman 'din na!"

"Tsk, sabing 'wag lolo 'eh!" Gigil na ani nito.

Hahahaha, oo na hindi lolo, basta kuya! Kuya Acey~

"Oumm, basta kuya? 'Ha?" Ani 'ko.

Hindi ako niti pinansin ng mga ilang segundo, "Good girl, bata." Sa'bay gulo ng buhok 'ko.

Hmppp! Bata? Pati buhok 'kooo!

"Kuya naman! 'Yung buhok 'ko!"

Tinawanan lamang ako nito, hanep!

Ang pinagtataka 'ko talga, at pinagiisipan ang mga sinasabi nila Riza, sa'kin lang daw ganito si Ace? Bakit kaya 'no?

Ayan ayos na! Kaso― iniwan tayo... Haneppp!

• • •

Now I'm here at bench sa may garden, I'm holding my notebook or my journal... And I write in it.


≪━─━─━─━─◈─━─━─━─━≫

𝒟ℯ𝒶𝓇 𝓉𝒶𝒹𝒽𝒶𝓃𝒶,


𝒯𝒶𝒹𝒽𝒶𝓃𝒶? 𝒞𝒶𝓃 𝓎ℴ𝓊 ℊ𝒾𝓋ℯ 𝓂ℯ 𝓈ℴ𝓂ℯ 𝒽𝒾𝓃𝓉, 𝒽𝒾𝓃𝓉
𝓃𝒶 𝓃𝒶ℊ𝒷𝒾𝒷𝒾ℊ𝒶𝓎 𝓈𝒶'𝓀𝒾𝓃 𝓃ℊ 𝓈𝒾ℊ𝓃 𝓃𝒶 𝓅𝓌ℯ𝒹ℯ 𝓃𝒶 𝒶𝓀ℴ 𝓂𝒶ℊ 𝒸ℴ𝓃𝒻ℯ𝓈𝓈, 𝒶𝓃𝒹 𝓈𝒶𝓃𝒶 𝓉𝒶𝒹𝒽𝒶𝓃𝒶 𝒾𝓃 𝓉𝒾𝓂ℯ 𝓃𝒶 𝓊𝓃 𝓂𝒶𝓎 𝓁𝒶𝓀𝒶𝓈 𝒶𝓀ℴ 𝓃ℊ 𝓁ℴℴ𝒷.

≪━─━─━─━─◈─━─━─━─━≫

Like you see it's all about confession. And yes, it's confession for Ace, matagal-tagal na 'din naman kami mag-kaibigan, but I'm still scared to confess. I don't understand why, pero sana nga in time na malaman n'ya hindi na ako naunahan ng iba...

-AB

Disclaimer: This is a work of friction, names, characters, business, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual is purely coincidental.

I Silently Admiring My Kuya|| On-Going ||Where stories live. Discover now