Just The Way I See You (Voyage of us Series #2)

C-11 Spill

Sumimangot ako matapos niya akong batuhin ng malaking white towel. Bawing bawi na sana siya sa akin kanina but then ito ang gagawin niya. How ungentle.

"Wag na maarte. It's your fault. Hindi ka nagdadala." sabi pa nito habang nagpupunas siya ng kanyang basang basa na buhok. That wet was slightly falling down his body making it ow well, I glared out of nowhere.

Wala ata balak ang lalakeng ito magtakip ng kanyang katawan. It's not like a display anyway so why is he doesn't have the will on covering it. Masyado talaga mayabang!

Andito kami sa baba ng hotel na tinutuluyan namin nina kuya. I forgot my towel so I'm here with this Laxon trying to dry out. We might look so bad if we'll go up like this. Basang basa kami galing sa swimming, sea riding dahil hindi naman ako marunong lumangoy.

"I'm not. Hindi lang ako sanay gumamit ng towel galing sa hotel." I defensively said. This towel from hotel is so good. I don't use even tried borrowing towel from anyone. Hindi ako sanay gumamit ng towel ng iba. I habitually carry my own but then I forgot it so I have no choice.

"Pinagsasabi mo." napataas ang kilay niya. "It's mine. My personal towel. Hindi naman kita papagamitin kapag galing sa iba." sabi nito tsaka yung kaninang ginagamit niya na maliit na towel ay ginamit pampunas sa buhok ko. Ginulo niya ng ginulo ang buhok ko gamit iyon kaya nairita ako.

"Ano ba?! Hindi nakakatuwa!" I groaned making him stop but after a seconds, there he laughed.

"Sorry." sabi nito. Nginiwian ko siya. "Hmm.. you go first. May gagawin pa ako." dugtong nito.

"Whoa! As if naman gusto kita kasabay pataas." ani ko tsaka tinalikuran siya doon at nag umpisa ng maglakad.  Mabuti na lamang hindi niya kinuha ang towel sa akin dahil nakaramdam ako ng lamig sa kalagitnaan ng paglalakad ko.

Matapos kong magbanlaw ay linabhan ko na yung ginamit ko na towel niya. Hindi ko akalain na may araw na ipaglalaba ko ang lalakeng iyon. I should not do this. Huli na nung sinabi niya na sa kanya itong towel.

Naghanap ako ng pwedeng masampayan noon. Ended up doing this thing is so freaking. Para tuloy akong may bahay sa ginagawa ko, for being exaggerated. Hotel ito hindi bahay kaya para akong babaeng bigla na lamang bumukod. Well maybe I'm somewhat felt a bit oblige by it because of what we did a while.

I admit it. It was damn fun. It was like I'm in freedom. Para bang nabalewala ang mga karaniwan kong ginagawa sa iilang sandali na iyon. The way I face the air, the way I release through shouting and the way I am dependent to a person, realizing na parang naiba ang pagkatao ko.

Sa sobrang kasiyahan at pagod na naramdaman ko ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising na lamang ako sa paulit ulit na tunog ng pinto. I stood up and go near to it. I tried to peep in a mini camera to know who it is.

"What?" Tanong ko kay kuya pakatapos kong buksan ang pinto. I even scratched my sight because it's somewhat blurry.

"I called you many times. Ano ba ang ginagawa mo? You're reading books aga--"

"Nope kuya. I fall asleep." malumanay na sabi ko sa kanya. Siguro ay napasarap ang tulog ko dahil kung hindi ay napagbuksan ko agad si kuya.

"Iinom kami. Gusto mo bumaba?" Kuya asked.

"Ano naman ang gagawin ko dun? Iinom din with your friends? Wala bang bago kuya?" Natatawa kong sabi sa kanya.

"Fine. I know you'll reject it again. Kung may kailangan ka just text me." sabi niya kaya tumango ako.

Sinubukan ko ulit ang matulog pero hindi na iyon nagtuloy. I get my phone and check some updates. Meron na naman reminder si Monica sa akin about sa group project namin. Yeah she doesn't need to repeat it many times.