Kız paylaşmayı sevmezdi, oğlan ise herkese aitti. Her kızın hayallerini süsleyen karizmasıyla muhteşem bir şarkıcıydı. Kız oğlana anti, oğlan kıza aşıktı...
*çerezlik bir hikaye*
Başlangıç: 04.01.2022
Final: 06.03.2022
"Yani mesela Emre ve ben 3 yıldır aynı evde yaşıyoruz, bir kere bile aklımızdan o denli bir şey geçmedi. Emre hep benim abimdi. Bu gurbette yanımda güvenebileceğim tek kişiydi." Berkay dikkatle yüzünü süzdü. "Bir erkek ve bir kadın," dedi, "bazen arkadaş kalmakta zorlanırlar, dedin ama?" Nazenin korkuyla baktı Berkay'a ve anında gözünü başla yere çevirdi. "Evet öyle dedim, çünkü öyle işte." dedi. "Yalnız çok açıklayıcı oldu var ya, inanılmaz." Nazenin sıkıntıyla eliyle eteklerinin ucu ile oynayıp dururken Berkay'ın neden bu kadar sıkıştırdığını merak ediyordu. "Öyle işte, ne sorguluyorsun Berkay? Sen de öylesin, abi, kardeş, birader, evlat... ne dersen artık." durdu ve nefes aldı. "Ama o türlü değil, o türlü olmaz." Kalktı ve kapıya doğru ilerledi. "Bundan sonra da bütün erkekler dünya ahiret bacımdır." dedi ve tam kapıya gelmişken gülme krizine girdi. Berkay da buna buruk bir tebessümle karşılık verdi. "Nazenin," dedi Berkay yorgunlukla, "birbirimizi hiçbir zaman anlayamayacağız."
Aradan yarım saat gibi bir süre geçtiğinde Nazenin yeniden salona ilerliyordu. Kafası epeyce karışmıştı. Berkay'ı kedi olan Faruk'la oynarken bulunca gülümsedi. "İnsanlarla anlaşamayınca kedilere sarıyorduk dimi?" Berkay Faruk'un şişko bedenini kucaklayıp Nazenin'in kucağına bıraktı. "Kediler candır. Kahve alacağım, ister misin?" dedi ve mutfağa yöneldi. "Tabii olur, belki bana şarkı sözlerini de gösterirsin." diye bağırdı ardından Nazenin. Bir süre kediyle oynadıktan sonra Berkay geri döndü, kahve fincanlarını sehpaya bırakıp müsvedde kağıdını çıkartıp Nazenin'in yanına oturdu. "Zaten bitmek üzere."
"Ne kadar hızlısın." dedi Nazenin. "Na kadar dertlisin, diyecektin herhalde." dedi Berkay Ege, büyük bir heyecanla kağıdı süzüyordu. "Öyle mi oluyormuş?" diye sordu Nazenin, sonra Berkay'ın omzuna yaslandı. Sözleri görebilecek bir yerdeydi ama sözlerin sahibinin okumasını bekledi. Berkay kısa bir süre sonra tereddütle Nazenin'e döndü. "Boşver be, çok karalama oldu." Nazenin inatla okuması için yalvardı ve sonunda da ikna etti. "Şarkının adı yoktu aslında ama şimdi koydum, "Nazenin"." Nazenin tuhaf bakışlarla ona bakıyordu şimdi. "Ne koydun?"
"Nazenin." Kaşları çatıldı. "Efendim? Ne koydun diyorum söylesene be." Berkay hiddetle elindeki kağıdın en üstünde büyük harflerle yazılı olan başlığı gösterdi. "Nazenin... şarkının adını Nazenin mi koydun? Ne mana peki, hala anlayamıyorum? Benimle ilgili mi?" Berkay kafasını iki yana salladı. "4 ay sonra hazır olur şarkı, o zaman dinler, seninle ilgili mi, değil mi anlarsın." Gözlerini faltaşı gibi açmıştı. "Yuh!" diye feryat etti Nazenin, "o kadar nasıl beklerim?" Kağıtlarını toplayıp sıkıca katladı Berkay. "Ben de seni bekleyeceğim."
"Bilmece gibi konuşmaların yok mu, beni benden alıyor." Berkay her şeyini toplayıp Emre ile ortak kullandıkları odaya taşırken Nazenin de koca kediyi yakalamış ve sevmeye başlamıştı. Bir yandan da en son söylediği cümleden ağzına takılan şarkıyı söylemekle meşguldü. "Beni benden alırsan, seni sana bırakmaaam~" Berkay işini bitirip döndüğünde sordu. "Safsın Nazenin. Anlayışın kıt." Nazenin birden gelen bu savaş çığlığıyla kedinin gitmesine izin verdi. "Ne diyorsun oğlum sen? Ne demek lan safsın, aptalsın?" Bir yandan da masumca oturan Berkay'a doğru ilerliyordu. "Safsın tabii lan," dedi Berkay, "saf olmasan şimdiye kadar ima ettiğim tüm şeyleri anlardın." Nazenin dayanamadı, savaşçı ruhuna teslim etti kendini ve Berkay'ın üzerine atıldı.
