Seni seviyor muyum?

11

Sabah uyandığımda iki kol bana sımsıkı sarılmıştı zar zor ayağa kalktım

Dün aldığımız şeylerin poşetlerine baktım cidden evleneceğime inanamıyordum bu biraz garip geliyordu bir de akutagawayl- aslında ilk zamanki gibi değildi yani bacağımı koparmamıştı ilerleme var yanii

Poşetleri bir kenara taşıdım ve telefonumu alıp koltuğa oturdum saat 10.39 du

Telefona yatakta bakmak istiyordum ama akutagawa şu an yatağımda uyuyo- bir dakika o benim yatağımda uyuyor yani benim yatağım istediğimi yaparım

Bir anda gelen gazla yatağın içine girdim telefonuma bakmaya başladım

Girdiğim uygulamaların çoğundan sıkılmıştım telefonumu bıraktım ve arkamı döndüm akutagawa hala uyuyordu cidden çok uyuyordu nedense

Akılma nedensizce anne diyişi gelmişti başından kötü bir olay geçtiği belliydi

Şu an akutagawaya o kadar sarılmak istiyordum ki anlatamam

Ama zaten uyuyor bir kez sarılsam bence bir şey olmaz

Kollarımı yavaşça boynuna uzattım ve akutagawayı göğüsüme yapıştırdım birazcık öyle bekledikten sonra tam ayrılacakken gözlerini açtı

Hareketsiz bir şekilde durdu sanki uyuyormuş gibi ama galiba kalp atış sesimi duymuş olacakki yeni uyanmış sesi ile konuşmaya başladı

Akutagawa: uyumadığını biliyorum kollarımı hızlıca geri çektim ve yorganın altına girdim şu an çok utanmıştım ve beni görmesini istemiyordum

Benim yaptığım gibi akutagawada başını yorganın altına soktu göz göze geldik ben gözlerimi saklamaya çalışırken akutagawa bileklerimden tuttu sert bir bakış attı sıçtığımı anlamıştım

Akutagawa: neden bana sarıldın

Atsushi: çü-çünkü geçen uykunda "anne" diye mırıldandın birden aklıma geldi bende kötü bir olay yaşadığını düşündüm ve belki ilgiye ihtiyacın vardı-

Akutagawa: yok. Senin ilgine ihtiyacım yok. (Dalarım lan ben buna (olm aslında aklımda öpüşme sahnesi vardı ama az kaos yaratıyım dedim alsnldmd nasılım))

Kendimi bir an için bir çöp gibi hissettim

Evleneceğim kişiye bile yardım edemiceksem ne yapıcaktım

Yataktan çıktım hiç akutagawanın yüzüne bakmadan odadan çıkmaya yeltendim tam kapıyı kapatacakken ağzımı açtım

Atsushi: ara sıra insanlardan yardım almak iyi gelebilir dedim ve kapıyı kapatım koşarak merdivenlerden indim

Gözlerim buğulanınca ağladığımı anladım neden ağlıyordum sadece bana senin ilgine ihtiyacım yok dediğinden mi

Koşuyordum nereye gittiğime bakmadan koşuyordum sadece sonunda uzaklaşınca tren raylarının yanında boş bir yer bulup oraya oturdum

Dizlerimi kendime çektim kollarımı bacaklarıma doladım ve başımı dizlerimin üzerine koydum

Akutagawa

Jinko odadan çıkmıştı aslında çokta önemsememiştim birazdan gelirdi

Yataktan kalktım ve kendi odama gittim üzerimi değiştim ve tekrar jinkonun odasına gittim

Odada yoktu mori-senseinin yanına gittiğini düşünerekten mori-senseinin kapısını tıklatıp içeri girdim

Mori: akutagawa nasılsın

Akutagawa: jinko nerde

Mori: atsushi mi senleydi

Akutagawa: şu an nerde

Mori: buraya hiç gelmedi jinko dışarı mı çıkmıştı genelde bir yere giderken
Mori-senseiye söylerdi

Akutagawa: neyse bu beni ilgilendirmez diyip mori-senseinin odasından çıkıp jinkonun odasına girdim koltuğa oturarak kitabımı okumaya başladım

*

Gözüm saate kaydı saat 21.41 miydi jinko hala gelmemişti garip bir şey mi olmuştu acaba

Kitabımı koltuğa koyup kalktım ve koşarak merdivenlerden indim

Rashomonumla her yeri aramaya başladık şu an her yerde olabilirdi

*

Saat 23.13 olmuştu ve hala jinkoyu bulamamıştım artık yorulmuştum dinlenmek istiyordum ama jinkonun başına bir şey geldiğini düşünmek moralimi bozuyordu

Tren rayının etrafına bakmadığımı fark edip oraya koşmaya başladım

Sonunda jinko karşımda dizlerini kendine çekmiş kollarını bacaklarına dolamış başını dizlerine yaslamış ve sırtını bir yere yaslamış bir şekilde duruyordu

Koşarak yanına gittim omuzlarından kaldırdım ve göz göze gelmemizi sağladım

Ağlamıştı hemde baya ağlamıştı gözleri şişmişti ve o güzel sarı mor gözlerinin parlaklığı gitmişti

Cümlelerimden bu kadar çok mu etkilenmişti

Sadece sarıldım kollarımı ona doladım ve sıkıca sarıldım bir kaç saniye sonra jinkoda bana sarıldı uzun bir sarılmanın ardından kulağına yaklaşarak fısıltı gibi çıkan sesimle konuştum

Akutagawa: özür dilerim

🐯

Evd bölüm bitti

Vote atabilirsiniz