23

1K 19 0
                                    

DISCLAIMER: In this palawan scene is just part of my imagination. Nothing all of them is true.


LEXI POV

Pinasok na ni Clark lahat nang gamit namin sa likod ng sasakyan, hindi naman madami ang dala namin. Siniguro ko lang talaga na sakto at mukang hindi rin naman kami mag tatagal doon.

Sasakyan nya ang gagamitin namin papuntang Airport. Pinag buksan nya ako nang pintuan sa passenger seat kaya sumunod na lang ako, kinabit ko na rin ang seatbelt.

Sumakay na rin sya sa driver seat. "Wala na tayong nakalimutan, " he ask.

"Ummhm... Wala na siguro, "

He nod and start the car. Pinindot ko na lang yung radio dahil naging tahimik na kami. Tumingin lang ako buong byahe sa bintana bago kami makapunta na sa Airport.

Noong makarating na kami ay agad akong bumaba para kuhain yung mga maleta. Pero hindi nangyari yun dahil may dumating at sila ang kumuha ng mga gamit namin.

Dalawang lalaki sila, nang makababa na rin si Clark ay binigay nya ang Susi ng kotse sa isang lalaki.

"Kayo ng bahala, " Sabi nya at tumango lang ang dalawa.

Sya na rin ang kumuha ng maleta at ang isang bag, habang ako off shoulder bag lang ang dala ko. Kukunin ko na sana ang isang maleta ngunit hindi nya ibinigay, wala na rin naman akong nagawa.

We were walking to the Airport, when we entered someone assisted us immediately until we boarded a plane to Palawan. I smiled at the flight attendant who was assisting us now. It was only then that I noticed that it was a private plane.

I looked at Clark but he just smiled at me and nodded. Hindi pa rin ako makapaniwala kahit na ngayong naka-upo na kami.

Nag mamasid-masid lang ako sa paligid dahil hindi ko akalain na mararanasan ko ito. Naka sakay na ako ng eroplano pero hindi private plane.

Kaya nakakamangha pa rin. Na isip ko na ganon ka yaman sila Clark para sa ganito. Maya-maya pa ay Umandar na ang sinasakyan naming eroplano.

Kaharap ko si Clark at may lamesa sa harapan namin at nandoon ang laptop nya. Tumingin lang ako sa bintana dahil wala akong masyadong mapag libangan...

____

Hindi ko akalain na makakatulog ako kaya nagising na lang ako na naka higa ako at hindi naka upo. Kumunot ang noo ko at tumingin sa paligid.

Meron pala kasing kama rito, natitiklop siguro ito dahil wala akonf nakitang ganito kanina habang nag mamasid ako.

"Gising kana pala. Malapit na tayong mag landing, " Lumapit sa akin si Clark nasa kabilang side kasi sya kung saan naka-upo kami kanina.

"Matagal ba ang tulog ko?"

"Hindi naman masyado, kumain muna tayo bago mag landing, "

Tumango ako sa kanya at bumango na rin. Tumingin sya sa akin ng matagal kaya kumunot ang noo ko.

"Bakit?" I ask.

Tinutro nya ang bibig ko "Y-Your lipstick---" hindi ko na sya pinatapos kinuha ko na ang bag ko at tumakbo papuntang bathroom para makita ang itsura ko.

Pag tingin ko sa salamin ay doon ko lang nakita na nag kalat ang lipstick ko,  buti na lang at nakuha ko ang bag ko para makapag ayos ako. Nahiya ako dahil nakita nya akong ganon.

Dapat pala ay hindi ako nakatulog. After I fixed myself, I was still hesitant to go out because of what he saw. Huminga muna ako ng malalim bago lumabas.

Dahan-dahan ang pag punta ko sa kanya, gusto kong yumuko pero hindi ko na lang ginawa kaya tumingin-tingin na langa ko sa paligid.

Nang maka-upo sa harapan nya ay naka served na rin ang mga pag kain namin. Noong nag simula na sya ay nag simula na rin ako, nakatingin lanf ako sa pag kain.

Alam kong nakatingin sya sa akin pero hindi ko sya tinitignan. Nag patuloy lang kami sa pag kain ng walang imikan. Matapos nun ay nag serve rin sila ng dessert kaya kumain na rin kami.

After we ate, the landing started, so we were sealtbet properly. I just looked at him as landed and he did the same to me. After landing I got up, they took out our suitcases first and we just followed.

There was a car waiting outside because they knew we were coming. I went straight to the back seat because they also put the things in the back.

Pumasok na rin si Clark katabi ko. "Sigurado kabang wala kang gagawin ngayon, " tanong ko sa kanya dahil baka meron ay naka-abala pa ako.

He looked at me "Don't worry it's all done, "

Umiwas ako ng tingin at tumango. Agad na bumalik ang nangyari kanina, nag init bigla ang mga pisnge ko dahil doon.

"Bakit ka na mumula?"

"W-wala it's nothing, " tanggi ko.

"Really? Or did you imagine something?" Umiling ako sa kanya pero tumawa lang sya, hindi na niniwala.

Naka rating na rin kami sa hotel, inakyat na sa kwarto ang mga gamit namin at isang kwarto ang ibinigay sa amin. Nag taka ako dahil dapat dalawa, mag sasalita na sana ako kaya lang pinigilan ako ni Clark.

"Nevermind about that, "

"But Clark---"

"It's ok kate. Beside we're going to married anyway." He looked at me with his serious voice.

"W-what? I thought you have plan, " Naguguluhang sabi ko.

Nag kibit balikat lang sya at hinila ako para makapasok sa Elevator dahil naka tayo lang ako dahil sa sinabi nya. Hindi makapaniwala na wala man lang syang paki kung mag tabi kami.

"Mag katabi naman tayo sa bahay so bakit hindi pwede sa hotel? Hmm, " hinawakan nya ako sa bewang kaya lalo pa akong napadikit sa kanya

"A-are you serious?!"

"Yeah, " He smirked and nod.

Mag sasalita pa sana ako kaya lang ay tinakpan nya na lang ang bibig ko at umiling sa akin habang naka ngiti.

Nag tataka ako bakit ganito na ang kinikilos nya, unti-unti ng nag kakaroon nang progress ayun lang ang masasabi ko.

Nang tumunog na ang Elevator hudyat na nandito na kami sa aming palapag ay tinangal nya na ang kamay nya sa bibig ko at hinawakan na lang ang kamay ko.

I didn't say a word when we entered our room, He just sat on the sofa so I also sat on the other one. Our belongings are already here so I took my suitcase so I could fix it.

Married to a BillionaireWhere stories live. Discover now