CHAPTER 11

632 26 7
                                    

Chapter 11

KWON

The punching bag almost ripped off but I still won't stop. Kung sa tao ko to gagawin ay baka paglamayan pa.

I can't just stop! I won't f-cking stop until I saw that woman dead!

Imagining her face back at the cafeteria make me punch- or better yet kill someone just to satisfy me. That b-tch!

Walanghiya siya... p-tangina!

I'm so fuming mad knowing that Mhalia is her f-cking cousin!

Pakiramdam ko nagdididilim ang lahat dahil sa sobrang galit na umaapaw sakin.

I'm losing control!

"Kwon!" Kasabay ng sigaw na iyon ay bumagsak ang punching bag.

I heard his rod coming close and in just a few sec, his anger face is on my sight but I don't give a d-mn. Nawalan ako ng pakealam.

"What on earth are you doing?" Galit ngunit may diin niyang sabi.

"Shut up, old man and get back to your dead bed."

His palm automatically landed on my face, hard. Pumaling ang ulo ko dahil sa ginawa niya. He's not helping! Is he really my grandfather? Tsk.

"Don't use that attitude of yours in my territory, Kwon. Not me." He gritted his teeth.

I humorlessly smirk and looked at him with my eyes, burning in anger. "Don't control me, old man. I'm not your toy." Umatras ako bahagya. "Or, pwede mo rin naman akong palayasin katulad ng ginawa mo kay ate diba?" I shrugged. "Para hindi naman nakakahiya."

Dinuro nito ang tungkod pero hindi man lang ako makaramdam ng kahit ano. I feel numb. Nothing.

"Huwag na huwag mo akong babastusin, Kwon Carson. Baka nakakalimutan mong ako ang nagpalaki sayong sutil ka."

Mas lalong nadagdagan ang galit ko sa pinagsasabi ng matandang to. Is he even aware of what he's saying? It was just all nonsense.

"Edi sana inabandona mo na lang ako kung isusumbat mo din sakin ang mga ginawa mo."And I walked out.

Talking with him is just a waste of time. Just full of sh-ts!

Xena, time will come for your debt.

MHALIA

It's been two days since she visit and in that two days, everything starts to fall down. Everything change. Sobra.

Hindi ako sanay.

All Section X are so languorous, they were just like walking dead. It's so frigid.

All the info sipper and the maarts which is mostly sila ang nagpapaingay ng grupo. Pero sobrang kabaliktaran ang nangyayari ngayon. I can feel their coldness towards me.

I don't know what to feel but something inside me broke and I don't know.

Susunduin na lang nila ang utos ko ng walang reklamo. Their eyes were so cold. Lame description pero ganun talaga. Sometimes nahuhuli ko si Yael at Gelo na tumitingin sakin pero agad ring umiiwas.

I barely know na kung anong nararamdaman ng isa ay ganun din ang iba dahil iisa lang sila. And that's amazing.

Pero sa sitwasyong ngayon....

The room is filled with pure silence. Eto naman ang gusto ko diba? Yung tahimik at gawin ang pinapagawa ko dahil para sa kanila din to?

Pero bakit parang kabaligtaran?

Code Black: Section X (Section Family)Where stories live. Discover now