A Prince Castle 2~ Severus Snape fanfiction

Light the world

Veel plezier met dit hoofdstuk! X Tamara

----------------------------------------------------------------------

51 jaar later

'Zijne Majesteit zit nu 51 jaar en precies 45 dagen op de troon, dat maakt dat onze huidige koning de langstzittende koning ooit is. Zijn vader, Koning Albus, zat een jaar minder op de troon. Leo, wat zegt dat over onze koning?' hoort Severus tevreden vanuit de speakers schallen en hij kijkt naar het scherm vanuit zijn gemakkelijk zittende stoel. 'Dat betekent dat onze koning een enorme levenslust heeft en nog steeds het land wil dienen, zoals hij 51 jaar geleden al beloofde bij zijn kroning' klinkt Leo Jordaans stem. 'Hoe is onze koning de afgelopen 51 jaar door gekomen?' vraagt Fred, die de andere spreker is, en Severus hoort Leo antwoorden. 'Opmerkelijk goed, hij heeft nauwelijks schandalen meegemaakt maar daar heeft hij zich ook goed voor ingespannen' klinkt het. 'Majesteit?' klinkt de stem van Teddy en hij kijkt op. 'Het is tijd'. Severus komt overeind en laat het toe dat zijn assistent de koningsmantel om zijn schouders hangt. 'We kunnen zeker vaststellen dat onze koning succesvol is en met alle respect voor de kroonprins, maar ik vraag me af of de prins het succes van zijn vader kan overtreffen' hoort hij Leo zeggen en Severus schudt zijn hoofd. 'Heb je mijn speech?' vraagt hij en Teddy houdt een rol omhoog. Severus knikt tevreden en zet met een beweging van zijn toverstok het scherm uit. Als Teddy de deur voor hem opent, loopt hij de kamer uit en volgt Teddy naar de hal waar hij zometeen buiten een speech zal houden en een aantal geselecteerde tovenaars zullen giften overhandigen. 'Ik ben trots op je' hoort hij Narcissa zeggen en hij glimlacht smal. 'Dank je, ik ben ontzettend blij met jou' zegt hij eerlijk en drukt gauw een kus op haar wang. Dan staat hij recht, pakt de rol aan van Teddy en op zijn signaal, stapt hij naar buiten. Het felle licht van de camera's verblindt hem bijna maar na zoveel jaar went het. Het is één grote zee van mensen, er zijn veel mensen gekomen om hem te horen spreken en te zien, wat hem nog steeds raakt. 'Ik dank u allen voor uw aanwezigheid hier' begint hij en Severus glimlacht smal. 'Het is vandaag 51 jaar en 45 dagen geleden dat ik gekroond werd als Koning van de Tovenaarswereld, een dag die ik nooit zal vergeten. Het is de dag dat ik een belofte deed aan alle heksen en tovenaars van de Tovenaarswereld, de belofte om de magie eer aan te doen en de wereld wil dienen'. Hij pauzeert even en kijkt naar zijn speech. 'Het is nog elke dag een eer om dit te doen en ik wil het nog heel lang doen. Voor mij is dit een vorm van leven'. Hij kijkt op en glimlacht smal. 'In die 51 jaar heb ik prachtige momenten meegemaakt, zoals het ontstaan van het Kristallen Gala of de geboortes van mijn kleinzonen. Maar ook op andere gebieden heb ik veel mogen mee maken, zo heb ik met veel plezier de Tovenaarswereld zien veranderen op een goede manier. Zo zijn er prachtige pré-magie scholen opgericht die steeds meer aan terrein winnen en zijn de topbanen diverser geworden. Ik ben ontzettend trots op jullie allemaal' vertelt Severus dan en hij kijkt even rond. 'Hoewel er in de coulissen opvolgers staan te trappelen, hoop ik nog veel jaren als jullie koning te mogen spenderen. Op naar de volgende 50 jaar' zegt hij grappend en er wordt gelachen, gejoeld en geklapt. Severus overhandigt zijn speech aan Teddy en neemt dan galant plaats op de troon. 'Adam Finnet, 5 jaar, heeft een tekening voor u gemaakt Majesteit' zegt Teddy die een jongetje met sluik, blond haar naar voren helpt. 'Dank je Adam, dat is heel vriendelijk' zegt Severus dankbaar die de rol ontrolt en het werk even bestudeert. Het werk is zeker niet mooi maar zijn hart is geraakt door het werk. 'Het is mooi, dank je wel Adam' zegt hij en Teddy brengt dan een meisje naar voren. 'Alica Riffield, 14 jaar, heeft voor u een schilderij gemaakt'. Severus pakt voorzichtig het schilderijtje aan en hij kijkt er even naar, het meisje heeft zeker talent! Hij ziet zichzelf met de Kroon, de koningsmantel en het doet hem denken aan een portretfoto. 'Je hebt het prachtig geschilderd' complimenteert hij het meisje wat bloost en overhandigt het aan de assistent naast hem. 'De zwarte en rode tulpen komen van Maddie Edison, 30 jaar' zegt Teddy en Severus neemt de bos tulpen aan. 'Wat zijn ze mooi en wat een mooie kleuren' zegt hij eerlijk. 'Ze passen goed bij U Majesteit' zegt Maddie en Severus glimlacht smal. 'Een prachtige reminder dat mijn zwarte haren weg zijn' zegt hij geamuseerd en er wordt gelachen. 'Dank je Maddie' zegt hij en geeft ze weg aan de assistent naast zijn troon. 'Als laatste brengt Nolan Cinderson, 17 jaar, u een brief die hij met alle Zwadderaars heeft geschreven'. Severus neemt de brief dankbaar aan en leest het even door. 'Dank je wel Nolan, ik ben dankbaar voor al jullie harde werk in Zwadderich' zegt hij en stopt de brief voorzichtig in de evenlop. 'De pers mag elk 3 vragen stellen, de Ochtendprofeet eerst' hoort hij dan Teddy zeggen en de reporter van de Ochtendprofeet naar voren. Severus glimlacht iets en wacht af.

14 jaar later

Teddy stapt de slaapkamer van de 103-jarige Koning binnen en schuift de gordijnen open. 'Majesteit? Het is tijd, het is acht uur geweest' zegt hij en draait zich om naar het grote bed waar alleen de Koning ligt, de Koningin was 8 jaar  al geleden overleden. Hij fronst als hij geen reactie krijgt, normaal gesproken is de Koning wakker als Teddy de gordijnen open doet. Voorzichtig komt hij dichterbij en angst slaat hem om het hart. Zou het zo zijn..? 'Majesteit?' vraagt hij wat luider maar geen reactie, de Koning lijkt heel diep te slapen. Voorzichtig pakt Teddy de pols vast van de Koning en die bevestigt zijn angst, de Koning is overleden. 'Nee' mompelt hij geschrokken en hij vlucht de kamer uit. 'Ga terug! Verzamel de familie in de Tweede Salon' roept hij naar het dienstmeisje met de thee in haar handen en het andere dienstmeisje instrueert hij om niemand binnen te laten  en haast zich naar de Heler van de Koning, een jonge vrouw genaamd Eve. 'Eve, de Koning is overleden, zoals ik het gauw kon zien. Ga gauw kijken' beveelt hij en Eve komt geschrokken overeind van haar ochtendthee. Samen rennen ze naar de slaapkamer van de Koning en met een bonkend hart komt hij de kamer weer binnen. 'Je hebt gelijk Teddy, de Koning is overleden. Ik schat rond 3 uur vannacht' zegt Eve somber die wat spreuken uitvoert. 'Ik ga naar de familie, blijf jij hier?' vraagt hij en als Eve knikt, haast hij zich naar de Tweede Salon waar de gehele Koninklijke Familie al bijeen zit. 'Met verdriet moet ik u allen mededelen dat de Koning overleden is, waarschijnlijk rond drie uur vannacht' vertelt hij met een somber gezicht. Hij houdt zich neutraal terwijl er wordt gehuild, maar Teddy heeft het er ook moeilijk mee. Door de jaren heen heeft Teddy intens met de Koning samengewerkt en het is altijd plezierig geweest, wat er ook gebeurde. 'Mogen we hem zien?' vraagt de Prins van Nassau en Teddy knikt. 'Uiteraard Hoogheid' zegt hij en begeleid de familie naar de slaapkamer. Als de Prins op het bed gaat zitten, kijkt Teddy toe. 'Dag papa' hoort hij de man zacht zeggen en Teddy veegt met zijn mouw een traan weg.