ღ - Bölüm 3 - ღ

2K 160 431
                                    

Erkek arkadaşınla konuşma fırsatı bulamamıştın okul da. Bu nedenden ötürü buluşmak istediğini yazdın ve okulun ilerisinde ki kafeye doğru yürümeye başladın. Yavaş ve gergin adımların bir şeylerin yolunda gitmediğini bilerek neredeyse titriyordu. Takip ediliyormuşsun gibi hissettiriyordu bu. Ama kim seni, ne diye takip etsin ki? Üstünde sadece okul forması vardı, makyajın bile yoktu. Görünümünün şu an pekte iyi olmadığı barizdi. Arada arkanı yoklasan da gözle görülür herhangi bir şey ya da biri yoktu. Durum gittikçe garip ve ürkütücü bir hâl alıyordu. Kalp atışlarının sesi ve hızı her geçen saniye artıyordu.

Sonunda pes edip eve doğru koşmaya başladın. Durumu daha sonra açıklardın erkek arkadaşına. Evin çok uzak değildi.

Bu saatler de ailen evde olmadığı için neredeyse şanslı sayılırdın. Derin bir nefes alıp, elini yüzünü yıkadın. Kollarını banyo tezgahına dayayıp soluklanmayı denedin. Bu tarz birçok olay ve film izlemiş olsan da bu gerçekten olduğun da fazlaca garipti. Ya da kendi kafan da kurmaya devam ediyordun, son zamanlar da izlediğin bazı cinayetlerden dolayı. Brahma denen çete de seni korkutmuş olabilirdi. Her geçen gün sivil kurbanları artıyordu çetenin. Ailen bile bu konu da endişeliydi ama hükümet bir şey yapamıyordu bu konu hakkında.

Kapı sesi ile küçük bir çığlık kaçtı dudaklarından. "Siktir, abartmayı kes Seina." hızlı adımlarla kapıya yöneldin.

Kapı deliğinden kim olduğuna bakıp, açtın. Gelen kişi annendi. "O çığlık da neydi? İyi misin Seina?" biraz endişeli duruyordu. "İyiyim, sen birden kapıyı çalınca panikledim." elinden geldiğince sakin şekilde yanıtlamayı denedin. Ona takip ediliyor gibi hissediyorum desen de inanmaz ve korku filmlerini suçlardı.

Odana girip üstünü değiştirdin, bunu yaparken birkaç tane de fotoğraf çektin. Bedenin o kadar da kötü görünmüyordu aslında. Daha önce buna dikkatle bakmamıştın. Fotoğrafları çekmek iyi hissettiriyordu. Ama asıl iyi hissettiren aldığın övgüler oluyordu. Çevrene göre "ucube" olduğundan çok fazla iltifat ve destek almıyordun. Ve şimdi birden bu kadar çok alınca garip... Hayır güzel hissettirmeye başlamıştı bu. Kendi baban bile senden utanıyordu. Daha doğrusu senden utanmayan kim vardı ki? Erkek arkadaşın vardı, bir ara. Şimdiyse gittikçe uzaklaşıyordunuz birbirinizden.

Odanın banyosuna geçtin. Jiletlerden birini eline aldın. Çok düşünmedin bunun için. İlk kez yapmıyordun. Jiletle, boynunun ve göğsünün arasına birçok ufak çizik attın. Çiziklerden yavaş yavaş kan akıyordu. Bununla birlikte gelen hafif bir sızı vardı. Şimdi daha güzel görünüyordu vücudun. Babanın olmasını istediğinden farklı ve güzel. Akan kan da gezdirdin parmaklarını. Tuzlu gözyaşları şimdiden yüzünü yakıyordu. Üstünde ki her şeyi çıkardın, iç çamaşırların hariç. Banyonun zeminine oturup ağlamaya başladın. Kollarınla dizlerine sarıldın

Telefonuna gelen mesajla dikkatin dağıldı ve telefonu eline aldın.

❝Ucube Şovu❞

@/hot_daddy
Seina,
Yaşıyor musun?

@/bloodykitty
Evet.

@/druglover
Bir sorun mu var?
Pek böyle konuşmazdın.

@/bloodykitty
Yoo.

@/godofemo
Sorunu söyle.

@/bloodykitty
:(
Sanırım yapmamam gereken bir şey yaptım ve şimdi pişmanım.

♡︎ Freaks' Obsession ♡︎ 卍 ✏ Tokyo Revengers Fanfic » BontenOnde histórias criam vida. Descubra agora