ჩვენი საიდუმლო სიყვარული(დროებით ᲨეᲩერებულია!)

_2_

მზის სხივები გარყვნილივით ცდილობდნენ ჩემს სხეულთან მოღწევას მაგრამ მხოლოდ საწოლის კიდემდე მოსვლის ძალა ჰყოფნიდათ, ღია ფანჯარაში ქარი დაუმორᲩილებლად გადიოდა და გამოდიოდა,ფარდა რომელიც არანაირ ფუნქციას არ ასრულებდა გარეთ გასვლას ლამობდა როგორც კედელზე დამაგრებული ჩანახატები და Ჩანაწერები,ჩემი დაწერილი კონსპექტები ძირს ჩამოეყარა ქარს.თვალებს ვახელ და ისეთი შეგრძნება მეუფლება თითქოს საერთოდ არ მიძინია,  Თვალებს ძლიერად ვისრისავ რადგან გონს ცოტათი მაინც მოვეგო სანამ აბაზანაში შევალ და ყინულივით ცივ წყალს შევისხავ სახეზე.ვხვდები რომ ორივე ფანჯარა ღიაა და ამიტომ ყრია ყველაფერი ძირს,ნაჩქარევად ვდგები და ფანჯარას ვკეტავ ოღონდ ბოლომდე არა,გარეთ ვიხედები,პირველად რასაც ვგრძნობ ნაადრევად აყვავებული ვარდებისა და ატმის კვირტების სუნია, ინატრებდი ეს სურნელი არასოდეს დამავიწყდესო,მეც ეს ვინატრე.ფანჯარას მოვშორდი და მაგიდაზე დადებული დღევანდელი ლექციების განრიგი ვნახე,პირველი ლექცის დაწყების საათი თერთმეტი იყო, ამიტომ დრო არც ისე ბევრი მქონდა,რადგან სახლი რომელშიც ახლა ვიმყოფები ჩემი უნივერსიტეტამდე  ორმოცი წუთის გზაა.ტელეფონი ავიღე და პირველი ბოლოს დილის ექვს საათზე გაგზავნილი შეტყობინება დავინახე.
ეს ის ჩატი იყო რომელშიც გუშინ ღამე უცნობ გოგონას ვწერდი.პირველად ბოლო ხანების განმავლობაში არა უძილობის გამო  არამედ ვიღაც გოგონას "მესიჯობაში" (ავტორის შენიშვნა:ხალხო არ ვიცი ეს სიტყვა სწორად როგორ ვთქვა მომიტევეთ) გავათენე.შეტყობინების დანახვისას უნებურად გამეღიმა,არ გაგიკვირდათ?მართლა გამეღიმა,მეა რომ ყოფილიყო ალბათ შოკირებული დარჩებოდა, იმდენად იᲨვიაᲗად ვიᲦიმი ხოლმე რათქმაუნდა ეს ყველას გაუკვირდება,Ჩვეულებრივი ადამიანები ხომ ყოველდᲦე იცინიან მაგრამ მე...მე უბრალოდ ეს ცხოვრება ნაგავი მეᲩვენება,იმდენი ბოროტი ადამინი არსებობს მარტო Თავის Თავზე რომ ფიქრობენ და სხვების მდგომარეობა ავიწყდებაᲗ,იმ საბედისწერო ᲨემᲗხვევის Შემდეგ Ჩემი ცხოვროებაც Შეიცვალა და Ჩემი Შეხედულებებიც.ფრაგმენტები დაგლეჯილი ფურცელივიᲗ ამომიტივტივდა გონებაᲨი და ცრემლები ისე წამომივიდა ვერც კი გავიაზრე.აᲦარ მინდოდა ამაზე ფიქრი და განწყობის გაფუᲭება,ამიტომ Spotify-ზე stay with me-mikimasturba ᲩავრᲗე და სიმᲦერას ავყევი Ჩემი ვოკალი რომელიც არ მომწონს სიმᲦერის სიტყვებს იმეორებდა, სულაც არ მადარდებს ის რომ Ჩემ მეზობლებსაც ესმიᲗ ან ის რომ ნებისმიერ გამვლელს ᲨეუᲫლია გაიგოს Ჩემი ხმა.სიმᲦერიᲗ გავედი სამზარეულოᲨი,სამზარეულო და მისაᲦები გაერთიანებულია ეს Ჩემი იდეა არ ყოფილა რადგან როდესაც ეს სახლი ააᲨენა მამაᲩემმა პატარა ვიყავი მაგრამ Ჩემის აზრიᲗ Ძალიან კარგ კომბინაციას ჰქმნიან.წყალი გაზზე დავდგი და ადუᲦებას დაველოდე.სანამ წყალი ადუᲦდებოდა გადავწყვიტე ამერᲩია რას Ჩავიცვამდი დᲦეს,სიმართლე გიᲗხრაᲗ არ მადარდებდა რას Ჩავიცვამდი,Ჩემი კარადის კარი გამოვაᲦე და პირველი რაც დავინახე იმას მოვკიდე ხელი.რაᲦაც გრᲫელი დაბალწელიანი კრემისფერი Შლაქსი ავიᲦე,გრᲫელი Თავისუფალი ნაცრისფერი მაისური Ჩავიცვი რადგან არ მინდოდა მკერდი ზედმეტად დამტყობოდა. ბოლოს კი მამაᲩემის Ძველი ყავისფერი პერანგი "Შემოვიცვი" და Ჩემი განუყრელი კონვერსები Ჩავიცვი რომელიც ᲗიᲗქმის Თხუტმეტი წელია მაქვს და ისევ ახალივიᲗ გამოიყურება.
ყელზე მეას მიერ რკინის ქილების ᲗავსახურიᲗ გაკეთებული ყელსაბამი გავიკეᲗე,და ხელზე რამოდენიმე ბეᲭედი, Თმები უბრალოდ ხელიᲗ ავიᲩეᲩე და სარკეᲨი Ჩავიხედე რომ Ჩემი Თავი ᲨემეᲗვარიალებინა, რა დროსაც Ჩაიდანის კივილი გავიგე,სწრაფად გავიქეცი გამოვრᲗე და უკვე ᲭიქაᲨი Ჩაყრილ რᲫიან ყავას დავასხი.აᲗი სააᲗი ხდებოდა მალე უნდა გავიდე და ავტობუსს გავყე Თუ არ მინდა რომ ლექციაზე ისევ დავაგვიანო.რᲫიანი ყავა ნაᲩქარევად დავლიე,კონსპექტები და დიზაინის ნახატები ნაᲭრის ᲩანᲗაᲨი Ჩავდე,ყურსასმენები კი ხელᲨი დავიᲭირე ტელეფონᲗან ერᲗად,და წამოვედი.კარები Ჩავკეტე და რამოდენიმეჯერ Შევამოწმე მᲫარცველები ᲨეᲫლებდნენ გაᲦებას Თუ არა.რომ დავრწმუნდი რომ კარგად იყო Ჩაკეტილი მᲨვიდად წამოვედი.ეზოᲨი ყვავილების სუნი მᲫაფრად იგრᲫნობოდა,მოგინდებოდა Შენ მაᲗი ნაწილი ყოფილიყავი ბუნების ნაწილი, მაᲗი ოჯახის წევრი,გაზაფხულის Შვილი მაგრამ ეს უბრალო ნატვრა იყო.ᲭიᲨკარი გავაᲦე და წამოვედი.სახლის წინ მდგარ მაᲦალ ნაᲫვებᲨი აბეზარი მზის სხივები მაინც აᲦწევდა.ყურსასმენები გავიკეᲗე და playlist-Ში undertale-fallen down ᲩავრᲗე პირველივე ნოტების გაგონებისას ტანᲨი Ჟრუანტელმა დამიარა იმდენად სასიამოვნო იყო, Თმებს ნაზი სიო მიწეწავდა,მეგონა ამ წამს ავფრინდებოდი მაᲦლა ცაᲨი, მეც იმ უსასრულობის ნაწილი გავხდებოდი რომელიც მაᲦლიდან დამყურებდა, მზე სახეზე მანაᲗებდა,ᲗვალებᲨი,Თვალებს მიწვავდა მაგრამ მე ჯიუტად ვცდილობდი მაინც Შემეხედა მისი დამაბრმავებელი სინათლისᲗვის,ყველაფერი იდეალურად იყო..მაგრამ ვგრᲫნობდი რომ ვიᲦაც მაკლდა ვიᲦაც უცნობი რომელიც Ჩემს წარმოსახვაᲨიც კი არ Ჩანდა კარგად,სახლი რომელიც Ჩემს უკან რამოდენიმე მეტრიᲗ Შორს იდგა მხოლოდ მე ვიყავი ნამყოფი Ჩემი მᲨობლები და ის ხელოსანი რომელმაც ბოლოს ონკანი ᲨეაკეᲗა,როგორ მინდოდა ვინმესᲗან ერᲗად მოვსულიყავი აქ,ვინც ყველანაირად გამიგებდა,კი ᲨეიᲫლებოდა მეასᲗან ერᲗად მოვსულიყავი მაგრამ არა..ეს სახლი ᲩემᲗვის უფრო ახლოა..Ჩემი სულის ნაწილი..არა! განა მეა არ არის Ჩემის სულის ნაწილი რაᲗქმაუნდა არის და ᲩემᲗვის Ძალიან ახლოა მაგრამ..მე ვიᲦაც მᲭირდებოდა...ვის ᲗვალებᲨიც იმ უსასრულობას დავინახავდი რომელსაც
წლებია ვნატრულობ ვის ᲗვალებᲨიც Ჩემს სიყვარულ, უსასრულო სიყვარულს დავინახავდი..მე ეს ადამინი მაკლდა.