ဉာဏ်များလွန်းသော ခင်ပွန်းသည်

အခန်း (၄၃)

Burmese Translation of Fu Jun You Zhe Dian {夫君，悠着点} by Author 苏行乐.

အခန်း (၄၃)

TRANSLATOR - NC
--------------------

ခန်းဟွာအား မျက်မြင်သက်သေ မရှိစေဘဲ မည်သို့ သတ်ရမည်ကို ရန်ကျင်း နေ့နေ့ညည အိမ်မှာသာနေ၍ အကြံထုတ်နေခဲ့လေသည်။

မင်းသမီး ခန်းဟွာမှာမူ ပြတင်းပေါက်နား ထိုင်နေသည်။ သူမ၏ ခဲရောင်ပြောင်းစပြုနေပြီဖြစ်သော ဆံဖြူရောယှက်များအကြား နေရောင်က သက်ဆင်းနေလေသည်။ ရှေးယခင်နေ့များကတော့ သူမသည် ဆံဖြူတစ်ပင်တွေ့တိုင်း နုတ်ပယ်လေ့ ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ယခုတော့ ထိုသို့ လုပ်ရန် မလိုအပ်တော့။

တံခါးပွင့်လာသံကြားတော့ မင်းသမီး ခန်းဟွာ မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ရန်ကျင်းကို တွေ့သောအခါ ဆောင်းဦး၌ ပန်းများပွင့်သည်ကို တွေ့ရခြင်းထက်ပင် ပို၍ အံ့သြသွားမိလေသည်။

လွန်ခဲ့သော ည အနည်းငယ်က ရန်အိမ်တော်ရှိ အစေခံများ၊ ကျွန်များ ထွက်ပြေးသွားခဲ့ကြသည်။ အသက်အရွယ်ကြီးနေပြီဖြစ်သော အစေခံနှင့် ကျွန်များသာ တခြားအလုပ်ရှာမရနိုင်သည့်အတွက် မထူးဇာတ်ခင်း၍ ဆက်နေကြခြင်းရှိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ရန်အိမ်တော်တစ်ခုလုံး ဆိတ်တိတ်နေပြီး တံခါးပွင့်၍ မြည်သံပင်လျှင် လွန်စွာ ကျယ်လောင်နေတော့လေသည်။

ရန်ကျင်းသည် ခန်းဟွာရှေ့သို့ သုံးတောင်သော ပိတ်ပိုးဖြူစကို ပစ်ချပေးလိုက်သည်။ "ဒါ မင်းကြီးရဲ့ အမိန့်တော်ပဲ၊ မင်းဖာသာ အဆုံးစီရင်လိုက်တော့"

"ဘာလို့ လုပ်ရမှာလဲ" ခန်းဟွာမင်းသမီးက မေးလေသည်။ "ကျွန်မကို သတ်ဖို့ မင်းကြီးက ရှင့်ကို အမိန့်ပေးခဲ့လို့လား"

"ဟိုးအစောကတည်းက မင်းဖာသာ မင်း သတ်သေပစ်လိုက်သင့်ပြီ" ရန်ကျင်းက ပြန်ပြောသည်။

"ကျွန်မက ဘာကြောင့် ရှင့်ထက် အရင်သေပေးရမှာလဲ" ခန်းဟွာမင်းသမီးက ပြန်ပြောလေသည်။

ခန်းဟွာ သေပြီးလျှင် သူလည်းပဲ သေရမည်ကို သူမရှေ့မှာ ရန်ကျင်း ဝန်ခံထုတ်မပြောလို။ "ငါ ပြောပြီးသားပဲ၊ ငါ မင်းနဲ့ လိုက် မသေနိုင်ပါဘူးလို့...!"