YARA İZLİYDİ (DEVAM EDECEK)

14. Bölüm " Dayak"

Medya; Mert

Yazardan

Zaman bazen öyle bi ilaçtırki bezmiş ruhuna yaralarını söküp atmaya yeter, fakat bazende yaradır bazı kimselere...

Beklemek... kimi zaman olacak bir şeyi kimi vakit olacaklardan habersiz bişeyi bilinçsizce beklemek...

İşte durum her iki taraf içinde böyleydi,
Savaş olacakları sabırsızca beklerken

Masal ise herşeyden habersiz hayatına devam ediyodu, peşindeki gölgeden habersiz bi şekilde

Savaş güçlü, yakışıklı, dediğim dedik bi adam olmak dışında çok zeki biriydi hemde çok,
Karda yürür izini belli etmezdi, öyleki masalı ne kadar görmesede eli hep üstündeydi, hayatının ortasında onunla birlikte deil uzakta ama bi o kadarda yakınındaydı

Savaş sabrediyodu sabrının sonunun selamet olduğunu bildiği için sabrediyodu, ama savaş öyle sabırlı biri deil hiçte olmadı, sevdiğini istiyodu yanında, herşeyiyle masalı istiyodu

Öyleki onu kendi abisiyle yakın görünce bile sinirleri oynuyodu, bi tek o dokunmak bi tek o tamamen hissetmek istiyodu, tek derdi vaktinin gelmesiydi,
O ASLAN, Savaş Aslan, istediğini bugüne kadar hep almak istemiştir ve almıştırda, bencilce olsa bile oda bunun bencilce olduğunu biliyodu ama, başkasının özellikle masalın ne düşündüğü umrunda bile deildi sadece onun istekleri ve dedikleri olurdu, bu hep böyle olmuştu hepte böyle olucaktı

Tam 2 gün geçmişti son yaşananların üstünden, masal iki günde okula gitmemişti ve bugün 3. Gün, bu süre zarfında mete defalarca aramıştı, yazmıştı, masal heryerden engellesede başka numaralardan aynısını yine yapıyodu

En son mete eve geldi artık öylesine özlüyoduki masalı, eskisi gibi deil unutamıyodu masalı bu sefer, masal kovdu evden meteyi gitmek istemesede orasının masalın evi olmadığını bildiği için gitti bi şekilde

Öbür yanda masal zaten son geçirdiklerinden sonra bide meteyle ayrılığı hem başı hem kalbi aynı anda ağrıyodu, kriz sonrası kendini bi şekilde topladı, zaten alışkındı bu krizlere sadece nolduğunu anlamadan, iki senenin sonunda olduğu için şaşırdı

Şuanki tek meselesi mete,
O kendinden uzaklaştırmak istedikçe mete ona yaklaşıyodu, masal hala sevdiğini inkar etmiyodu, o olay olmadan daha iki gün önce sevdiğiyle birlikteyken bianda nasıl hemen nefret etsin ki, kim sevdiği insandan 10 dakikada nefret etsin

Zeynep " Masal artık bugün okula git istersen"

Zeynep masal ona herşeyi ağlıyarak anlatınca hiçte şaşırmadı bekliyodu bunu, metenin böyle yapıcağını iyi biliyodu, tek üzüldüğü masaldı onun bu haline üzülüyodu

Masal derin bi nefes alıp koltuktan kalktı oda artık böyle umutsuz ev kadını profilinden çıkmak istiyodu, masal dik durup kararlı bi şekilde

Masal " 10 dakikaya geliyom"

Dedi ve odasına depar atarak koşmaya başladı, odaya gelip direk dolaba ilerledi kapakları açıp dolabın içinden okul formalarıyla, beyaz bi kolej ceketi çıkartıp yatağa koydu

10 dakika sonra

Masal aynanın karşısına geçti tam anlamıyla hazırdı, saçlarını salaş güzel bi topuz yapmış kalemle tutturmuştu, yüzünde herzaman yaptığı klasik makyajı vardı, hafif parlatıcı ve eylenır, zaten kendi güzelliği o boyalara bin deil milyon basıyodu da, beyaz spor ayakabı ve beyaz çorabıyla çok tatlı dursada hep çekiciydi

Masal bu sefer yalandan deil gerçek bi şekilde gülümsedi, bugün kendini gayet iyi hissediyodu

Masalın kolej ceketi;