Κεφαλαιο 22

31 1 0
                                    

Δεν μπορούσα να μείνω ακίνητη.  Ο Ντάνι εβγαλε το μαχαίρι του και ηταν έτοιμος να επιτεθεί στον Δημήτρη.  Κατι επρεπε να κανω . Αυτος με έσωσε.  Τον αγαπάω. Τρέχω γρηγορα χωρις καν να το σκεφτω και μπαινω μπροστά. Το μαχαίρι με ακουμπάει στην κοιλιά και το νιωθω να διαπερνάει ολο μου το δέρμα.  Ένας βαθύς ανασταιναγμος μου βγήκε ασυνεστητα. Τα πόδια μου άρχισαν να λυγίζουν και πέφτω στην αγκαλιά του Δημήτρη.  Μόλις τον είχα σώσει.  Αυτο με ένοιαζε. Ο Ντάνι πηρε την μηχανη του και έφυγε με υπερβολική ταχύτητα ενώ ο Δημήτρης φωναζε το ονομα μου γεμάτος φόβο. Όσο ειχα ανοιχτα τα μάτια μου μπορούσα να βλέπω τον τρομο και την αγωνία στο βλέμμα του .
- Μην φοβάσαι μωρο μου . Θα είσαι καλά.
Ήταν τα τελευταία λόγια του που θυμάμαι και μετα ολα χάθηκαν.

Pov Δημήτρη
Την έβλεπα να αιμορραγει μπροστά μου. Τα χέρια μου είχαν γεμίσει αίματα και της φωναζα για να ξυπνήσει. Μα δεν άνοιγαν τα μάτια της. Το ασθενοφόρο ηρθε αμεσως και εγω ημουν διπλα της χωρις να αφήσω το χέρι της ουτε μια στιγμή. Ειμασταν σαν δεμένοι.  Την έβαλαν σε ένα κρύο άσπρο δωμάτιο και ολοι οι γιατροί ηταν από πανω της. Δεν μπορούσα να την κρατήσω αλλο. Μολις ειχαμε χωριστεί.
Καθόμουν απεξω επι ωρες έτοιμος να πεθανω από την αγωνία. Μετα απο πολυ ο γιατρός βγηκε και πετάχτηκα σαν ελατήριο να του μιλήσω.
- Το τραυμα ειναι αρκετά βαθυ αλλα ευτυχως τα κατάφερε.  Έχασε πολυ αίμα αλλα πλεον ειναι εντάξει. 
Ένα μεγάλο βάρος εφυγε από πανω μου και ανασταιναξα βαθια.
- Μπορω να την δω ?
Ρωτάω και μπαινω γρηγορα μεσα μολις μου το επιτρέπει ο γιατρός.
Την βλέπω ξαπλωμένη και απλα τα χανω . Πως μπορεσα να την αφήσω να κινδυνεύει? Εισαι άχρηστος.  ελεγα και ξαναελεγα συνέχεια από μεσα μου κοιτώντας ποσο όμορφη ειναι ακομη και με τα χτυπήματα της.

A girl in prison Where stories live. Discover now