MatthyxRobbie

Part 10

Omg!!!

Deel 10
Thnxx voor alle support!
Al 370 lezers🤯
En 69 stemmen😏

Lets get in to it!

Veel leesplezier!

-----------------------------------------------------------

Matthy's pov:

Het is inmiddels al 10 uur 's avonds. En nog steeds ben ik niet thuis. Ik weet dat Robbie inmiddels al lang weer thuis is. Hij ligt waarschijnlijk al te slapen. Lafaard dat ik ben! Ik durf hem niet onder ogen te komen. Niet na wat ik heb gedaan..

Ik stap uiteindelijk toch in de auto en rij naar huis. Thuis aan gekomen stap ik langzaam en met tegenzin uit de auto. Ik doe de voordeur open en loop naar binnen.

Nadat ik mijn jas heb uit gedaan loop ik naar de woonkamer. Ik zie dat Milo nog op de bank zit. "What the fuck gast! Je had al lang thuis moeten zijn." Zegt hij boos. "Sorry.." hij haalt zijn schouders op. "Tegen mij hoef je heen sorry te zeggen. Rob heeft de hele dag op je gewacht. En wat doe jij? Je laat verdomme niks van je horen en blijft de hele dag weg." Hij wordt steeds bozer. Ik zucht. "Waar zat je?" Vraagt Milo. "Ik uhm..ik was bij Carolijn.." zeg ik beschamend. Hij kijkt me aan vol afschuw. "Serieus! Je verteld Rob dat je hem leuk vind, maar de zelfde avond lig je met je ex in bed!" Ik weet niet goed wat te zeggen. Ik weet heel goed dat ik het heb verpest.

"Wat ga je tegen Robbie zeggen?" Vraagt Milo. "Dat zou ik ook wel willen weten!" Ik draai me om en zie Rob met tranen in zijn ogen tegen de deurpost leunen. Ik staar hem aan niet wetende wat te zeggen. Milo staat snel op en loopt naar Robbie toe. "Kom, je hoort in bed te liggen." Zegt hij tegen Robbie. Hij draait zich om naar mij. "Wat sta je daar nog, kom me helpen!" Zegt hij boos. Ik knik en loop naar Robbie toe. Ik probeer hem aan te kijken maar hij ontwijkt mijn oog contact.

"Til jij hem op? Dan pak ik zijn medicijnen." Zegt Milo. Ik kijk Robbie aarzelend aan. Maar til hem dan toch voorzichtig op. Ik loop de trap op naar Robbie's kamer. Ik leg hem voorzichtig in zijn bed. Milo komt achter me de kamer binnen en geeft Robbie zijn medicijnen. "Gaat het een beetje?" Robbie schud zijn hoofd. De tranen rollen over zijn gezicht. "Pijn.." Milo kijkt mij aan. En ik begrijp wat hij bedoelt en loop de kamer uit.

Ik ga boven op de gang tegen de muur aan zitten. Mijn knieën opgetrokken en mijn hoofd in mijn armen. Tranen rollen nu ook over mijn gezicht. Wat ben ik toch een sukkel.

Ik hoor dat Milo, Robbie's kamer weer  uitkomt lopen. Zonder iets te zeggen loopt hij naar zijn kamer en doet de deur dicht. Daar zit ik dan..

Ik val uiteindelijk op de grond in slaap. Ik schrik wakker en kijk op mijn telefoon, 3 uur.. ik wil op staan om naar mijn kamer te lopen wanneer ik geluiden hoor uit Robbie's kamer. Ik blijf even staan luisteren.
"Niet doen.." het lijkt alsof hij droomt. Even twijfel ik maar wanneer niemand de gang op komt besluit ik toch even bij Robbie te gaan kijken.

Ik loop zachtjes de kamer binnen en ga naast zijn bed zitten. Ik zie dat Robbie slaapt dus het zal wel een droom zijn geweest. Ik zit op de grond en kijk naar de jongen naast me. Hij ziet er uitgeput uit. Ogen rood van het huilen. Het doet pijn om de jongen waar ik zoveel van hou in zoveel pijn te zien.

Ik besluit dat ik er alles aan ga doen om er voor hem te zijn en zijn vertrouwen terug te winnen. Ik kan mijn maatje niet nog een keer verliezen.

Terwijl ik in gedachten voor me uitstaar hoor ik opeens een zacht gesnik naast me. Ik kijk opzij en zie tranen over het gezicht van Robbie lopen. Ik sta op en ga voorzichtig op de rand van zijn bed zitten.
"Sshh het is oke Robbie, ik ben bij je." Zeg ik om hem gerust te stellen. Voorzichtig veeg ik de tranen van zijn gezicht af.

Hij kijkt me aan met tranen in zijn ogen. Ik moet proberen mijn eigen tranen achter te houden. Ik glimlach voorzichtig, terwijl ik zachtjes met mijn hand over zijn wang streel. "Matt.." ik sta op. "Ik ga wel weg als je dat liever hebt. Het is een tijdje stil en ik loop richting de deur.
"Matt..ik wil niet alleen zijn.." zegt hij snikkend.

Ik draai me om en loop weer terug naar het bed. Ik doe mijn spijker broek uit en ga met mijn boxer en shirt aan naast hem in bed liggen. Hij draait met zijn gezicht naar mij toe. "Matt.." "Stil maar.. probeer te slapen." Zeg ik zachtjes. Hij sluit zijn ogen. Ik voel dat hij zachtjes dichter bij komt liggen. Ik ga op mijn zij liggen. Mijn lichaam voorzichtjes tegen het zijne. Mijn armen om hem heen en mijn hoofd in zijn nek.

Ik voel hem ontspannen en hoor dat zijn ademhaling rustiger wordt. Het spijt me zo Robbie.." dat gezegd hebbende vallen we beiden in slaap.

Ik val in slaap met de liefde van mijn leven in mijn armen..

-----------------------------------------------------------

Phoe..diepe zucht. Heavy!

Sorry voor het begin stukje, echt griep kwaliteit.

Hoop dat jullie net zo opgelucht zijn als ik ben😇

Laat me plss weten wat je van dit deel vond!

Vergeet niet te reageren, en te stemmen⭐

Thnxx voor het lezen!
♥️

Ps. Nieuw verhaal in de making!
Pps. Let me know! U want hints?!