Jungkook (oneshot) hikayeler

Kavga sırasında sizi öper

Lise son sınıf olmanın stresi nedir bilirmisiniz? Bilmeseniz daha iyi.

Okul sahibi babam sayesinde okul evimmiş gibi davrana bilmenin özgürlüğüyle kendimi gayet iyi bir şekilde eğitiyor olsam da itiraf etmeliyim örnek bir öğrenci olarak en stresli dönemden geçiyorum.

Kurduğum küçük bir çalışma grubu ile haftanın belirli günleri okul çıkışında bazen kütüphanede bazense kafede buluşup ders çalışıyorduk.

Grupta sınıfın sessizleri, çalışkanları ve kendini yetersiz hissedenleri vardı. Bir de... sadece sınıfa değil bütün okula namına yaymış bir serserimiz, Jeon Jungkook vardı.

Aslında bu grubu toplarken hiç beklemiyordum onunda katılmak isteyeceğini. Beklediğim herkes katılmışken elime hiç beklemediğim bir form ulaştı, Jungkook'un doldurduğu form...

Derslere zamanında gelmeyen, hatta bazen hiç gelmeyen okulun sorunlu çocuğu şimdi ders çalışmak için kurulan bir gruba katılıyor ve bu doğal olarak benim bu durumu sorgulamama neden oluyor.

Ama şöyle de bir durum vardı, gruba katılmış olmasına rağmen, her buluşmaya geliyor olmasına rağmen pek aktif değildi. Yani çalışmakla uzaktan yakından alakası yoktu.

Bu gün öğle tenefüsunde diğer arkadaşlarımı etkilediğini düşünerek Jungkook'la konuşmaya karar verdim.

Bahçede duran Jungkook'un yanına giderken kafamda ne söyleyeceğimi planlıyordum.

Ağaca yaslanmış, elleri ceplerinde, çimlere odaklanmış öylece duruyordu.

Adımlarım tam önünde durduğu zaman aşağıdan yukarı anlam veremediğim bir çekicilikle süzmüştü beni.

Bir kaç saniye öylece bir birimize baktıktan sonra ilk konuşan ben olmuştum.

Mari: Biraz konuşa bilirmiyiz?

Jungkook'un onaylayan bakışlarını aldıktan sonra arkamı dönerek okulun içine doğru ilerlemeye başlamıştım. Ağır adımlarla gözlerini benden ayırmayarak peşimden geliyordu Jungkook.

Okulun en üst katına çıkarak boş sınıflardan birine girdiğimde çok geçmeden arkamdan kapının kapatıldığını duymuştum.

Ben sınıfı incelerken arkamdan Jungkook'un sesi duyulmuşu.

Jungkook: Ne konuşmak istiyorsun?

Mari: Çalışma grubu hakkında... Jungkook senden ricam biraz daha odaklana bilirmisin? Diğer arkadaşlarımızın bu durumdan etkilenmelerini istemiyorum.

Jungkook: Ne yapmamı istiyorsun? Zaten her buluşmaya geliyorum.

Mari: Gelmenden bahsetmiyorum. Gelsende ilgili olmadığın her halinden belli. Senden bir anda çok ders çalışmanı beklemiyorum ama en azından biraz çaba göster.

Jungkook: Yeteri kadar çaba gösteriyorum.

Bu cevabı beni biraz öfkelendirmişti sanırım. Çatılan kaşlarım ve istemsiz hafif yükselen sesimden Jungkook'ta bunun farkına varmıştır.

Mari: Demek ki biraz daha çaba göstermen gerekiyor.

Bana doğru emin adımlarla yaklaştığı sırada ne yapmaya çalıştığına anlam vermeye çalışıyordum.

Olduğum yerden milim bile kıpırdamamıştım, nedense Jungkook'un bana zarar vermeyeceğine adım gibi emindim.

Ola bildiğince bana yaklaştıktan sonra hafif eğilerek kahve renginin en güzel tonuna sahip gözlerini gözlerime dikmişti.

Dudaklarını araladığı sırada nefesini tenimde hissediyordum adeta.

Jungkook: Beni fark etmen için daha ne kadar çaba göstermem gerekiyor?