𝕸𝖎𝖘𝖙𝖗𝖆𝖑 - Gojo Satoru

10) A piece of Heart

Gojo, Jack'in koluna girerek yürümeye başladı. "İnanamıyorum ya! İki şaka yapayım dedim, su bile vermeden gitti." Yakınarak konuşuyordu Satoru. Neredeyse eve varacaklardı ve yolun başından beri Gojo, Jack'in başının etini yemişti. Jack bıkmış bir şekilde cevap verdi. "Mal mısın kardeşim? Kız senin ölüceğini sanmış sen hala suya takıksın. Sizin kavga etmediğiniz gün kurban keseceğim!"

"O başlattı. Başımdan aşağı o buzlu suyu nasıl boşalttığını bilmiyorsun."

Jack arabayı durdururken Satoru'ya döndü. "Geldik. İn aşağı."

"Sen de gelmiyor musun?" Şaşkın bir şekilde Jack'e baktı. "Hayır, ben Akira'yı alıp Y/n'nin yanına geçeceğim. Onları tanıştıracağım da."

"Ve ben davetli değil miyim? Ben de Akira'yla tanışmak istiyordum!"

"Olmaz. Evimde bir rönesans tablosunun oluşmasını istemiyorum. Görüşürüz!" Gojo'nun cevap vermesini beklemeden basıp gitti. Arkasında şaşkın bir Satoru bırakaraktan.

. . .

"Hoşgeldin bebeğim, ama neredeyse yarım saattir seni bekliyorum." Akira'nın yanağını öptü usulca. Kız hafifçe kıkırdadı. Kemerini taktıktan sonra Jack'e döndü. "Özür dilerim. Fakat Y/n ile tanışmak beni heyecanlandırıyor, bu yüzden özenle hazırlanmaya çalıştım."

Jack gülümsedi. "Merak etme, mükemmel olmuşsun." Akira dudaklarını yavaşça Jack'in dudaklarının üstüne bastırdı. Bu kısa öpücükten sonra Jack kırmızı yanaklarını gizlemeye çalışarak hemen arabayı çalıştırdı. "Y/n senin evinde değil mi?" Jack akira'ya doğru hafifçe baktı. "Evet, dün gece yeniden ve yeniden Toru ile kavga etmişler. Az önce Toru'yu hastaneden aldım, oradan geliyorum zaten. Y/n'de dün gece 3-4 gibi geldi." Akira'nın gözleri hızlıca büyüdü. "Ne!? Gojo neden hastanedeydi? Y/n bıçaklamış falan olamaz değil mi?" Kız hafiften güldü. Aslında Y/n'nin minicik bir bıçak darbesinden kat kat fazlasını yapabileceğini biliyordu, fakat şuanlık sadece güldü. "Hayır, ama onun gibi bir şey. Y/n'nin yaptığı yemekten zehirlenmiş." Akira bu cümleyle birlikte bir kahkaha patlattı.

"Hey, gülme. Trajik bir olaydı!" Jack bile bu cümleyi söylerken gülüyordu. Bu neşe dolu anların ardından Akira'nın yüzü hafifçe düştü. Jack harika birisiydi, onu haketmiyordu. Aşkı kuvvetleniyor.

. . .

Y/n pencereden Jack'in arabasının evin önüne park ettiğini gördü. Gülümsedi. Akira ile bir an önce tanışmak istiyordu. Hızlıca kapıya yöneldi, açtı. "Hoşgeldin Akira!" Kız ayakkabılarını çıkarıp Y/n'ye yavaşça sarıldı. İkisi birlikte içeri geçtiler. "Evet, sağ olun. Bende hoşgeldim ve hoşbuldum!" Jack kapıdan bağırıyordu. İkiside bu duruma kıkırdadı.

Y/n, Akira ve Jack'e çaylarını uzattı. "Bunu içmeli miyiz?" Gülerek söyledi Jack. "Senin ağzını kırarım çocuk. O bir kere olur. Hem çay yapmayı biliyorum Allah'a şükür." Kendinden emin bir şekilde konuşuyordu. Akira çayı eline almış yudumlamaya başlamıştı.

. . .

Sohbet, çay, atıştırmalıklarla geçen eğlenceli bir saatten sonra Akira Jack'e doğru döndü. "Evde mısır bulamadım da alıp gelebilir misin?" Jack mutfağa doğru baktı. "Mutfakta olması gerekiyordu." Y/n mutfakta mısırı görmüştü. Akira neden Jack'i evden göndermeye çalışıyordu ki? Lezbiyen falan olamazdı herhalde. En sonunda Jack evden çıktı. Akira yavaşça odaya, Y/n'nin yanına ilerledi. Y/n ayağa kalkmış, her şeye hazır bir pozisyonda duruyordu. "Kimsin sen? Normal bir kız olmadığını biliyorum. Jack'le tesadüfen tanışmadığını, o kafeye tesadüfen gelmediğini. Anlat yoksa kötü olur."

"Vay, bu kadar zeki olacağını tahmin etmemiştim. Ya kendin seni götürmeme izin verirsin, ya da zorla..."

"Bana zarar veremezsin. Fakat Jack'in duygularıyla oynaman, beni kızdırır."

Akira hızla Y/n'ye atak yaptı. Yüzüne karşı bir darbe. Kız kolayca sıyrılıyordu. Fakat bir süre sonra.. Hiç gücü kalmamış gibi hissetti. Gözleri kararıyordu. Akira yavaşça geri çekildi ve derin bir nefes aldı.

"Sonunda... Hiç bayılmayacağını düşünmüştüm."

"Ne yaptın bana?"

"Sarıldığımız zaman, vücuduna az miktarda bir sıvı enjekte ettim. Kolay oldu. Seni yakın dövüşte yenemem belki. Ama Jack'in mutluluğu senin o kadar gözünü boyamıştı ki hiçbir şeyin farkına bile varmadın."

Y/n kendini siyahlığa bırakmadan önce en son duyduğu şey zincirlerin birbirlerine çarpışıydı.