Jesteśmy jak książki
Większość widzi tylko okładkę
Mniejszość czyta wstęp.
Wielu wierzy tylko krytykom
A tylko nieliczni poznają naszą treść.
Nie istnieje jeden typ książek. Tak samo jest z nami. Z tą różnicą, że my jesteśmy jedną wielką książką, a każdy rozdział jest innym typem literatury.
Niektórych rozdziałów nie czytamy na głos.
Czasami rozdział się kończy, aktorzy schodzą ze sceny, ale coś nie może nas powstrzymać przed czytaniem i wspominaniem poprzednich, tych które właśnie dobiegły końca.
To jest tak jakbyś zapytał mnie jaki obraz jest moim ulubionym z pośród milionów innych. W muzeum jest ich przecież mnóstwo. Każdy jest inny, niektóre przedstawiają rzeczy miłe, tragiczne, straszne, ale jednak są szuką, arcydziełem.
Każdy artysta, niezależnie od tego czy zajmuje się malarstwem, tańcem czy muzyką? Jest jak książka.
Wszyscy pozostali to czytelnicy.
Powodem dlaczego niektórzy ich nie lubią, może nawet I nienawidzą,
Jest to że pominęli ważne strony w tej książce.
Natomiast osoby które ich wspierają,
Czytają książkę od początku, do samego końca.
I ci czytelnicy, robią z nich sztukę.
Jak widzisz można nas porównać do najmniejszych, najprostrzych, najmniej zauważanych rzeczy. Ale jednak ważnych. Muzyki, obrazów, książek.
-Golden Hour (AKA Me)
YOU ARE READING
Pierdoły owinięte w papierek
Randomczyli nie potrafię się wysłowić bez metafory. Próbuję wytłumaczyć trudne zjawiska w społeczeństwie, o których mało kto wie, lub są one tematami tabu. Wchodzisz na własną odpowiedzialność. "W prosty sposób trudne rzeczy." - tak jak w przypowieściach.
