Kabanata XV

3.1K 54 16
                                    

Kabanata XV


Misty's


Habang nagsasayaw kami, (please play video para marinig niyo ang song na sinasayawan nila, you can finish the song or not, your choice mehehe) para akong nasa ibang mundo kasama siya, yung kaming dalawa lang talaga. Everything seems to be different this way, parang ang gaan ng lahat. Nakasandal ang ulo ko sa kanyang balikat habang yung kamay niya ay nasa aking baywang. The slow music was still playing. Ilang minuto na din kaming ganito. I was quite surprised with my actions. Pero bahala na.

The moment was perfect, tanging ang musika lamang ang naririnig. I was comfortable in his arms. I was in peace while leaning in his shoulder. I can even feel him breathing. His touch felt good. Parang langit lang.

Biglang pinalitan ang slow music ng isang 70's na kanta, Sumayaw Sunod by VST. Lahat ay napaindak, napakembot hanggang sa nag row dancing na ang lahat. Walang KJ, walang paOA, everyone was dancing to the beat. Even I did.

Magkasama...

Mag enjoy ka...

Ngayon...

After that song ay nagsunod sunod na ang mga upbeat songs which everyone danced to. Pati ang mga ugok ng school ay sumayaw din sa dance floor. Everybody was enjoying the night. Buti nalang yung faculty and staff naming ay hindi na nangi-alam, they were also enjoying the night as observed.

I went out to seek for fresh air, masyado na kaseng maingay at magulo sa loob. Andito lang ako sa may balcony ng venue naming, I was not alone. Sinundan naman ako ni Seth.

"Oh, bakit ka lumabas? Hindi kaba nageenjoy sa loob?"

"Bawal ba? I'm just trying to get some fresh air." Sagot ko.

"Want me to get you some drink?" he offered. Tumango lang ako then he left to get some drinks.

The night was still young, I mean, nung tinignan ko ang relos ko it was still eleven in the evening, not too late right?

In the midst of silence and cool breeze of the night, biglang nag krus sa isip ko ang nakita ko kaninang umaga. Derick Sevilla nasa Pilipinas? I was quite in doubt kung siya nga ba iyon because of the sunglasses, pero nung tinanggal iyon, I knew it was him. He did not change much, itim pa rin ang buhok, matipuno pa rin ang katawan, matangkad, maputi... ang tanong ko lang, why is he back?

Yes it has been two years since he left, since he left me crying, since things went wrong, pero bakit parang ang fresh pa rin ng memory? Bakit parang bago lang ulit ang lahat nung makita ko siya?

Ano kaya ang dahilan at nagbalik pa siya?

Naaalala pa kaya niya ako?

"One glass of Martini, clean." At inabot sa akin ni Seth ang dala dala niyang inumin.

Isa pang dumating sa isip ko ang taong ito... Why does he seem to be different? From being a psychotic pervert and now to being an annoying yet gentle man? He's so bipolar, minsan ganito minsan naman ganiyan. Well, I am like that as well pero hindi ba nakapagpapagabag?

The first time we met para siyang isang manyak na gusto akong akuin yun pala may syota siya? Grabe, hindi ko na talaga alam kung ano ang nangyayare... but I do think he's up to something and I also think that he's really a psycho maniac. It's hard to figure things out.

"Okay ka lang? Parang ang lalim yata ng iniisip mo?" Seth broke the silence.

I took a sip on my glass of clean martini and looked at him, "What are you up to?" tanong ko out of the blue.

Bawal #Wattys2015Where stories live. Discover now