LooP - Taekook

1

~

Merhabaaalarr, ben geldim.

Omegaverse bir kurgu ama her zamanki gibi benim tarzımdan dolayı biraz değişik.

Omega Jungkook ve aslında alfa olmayan ama alfalardan daha da güçlü bir ırka sahip olan deniz erkeğimiz Taehyung'un aşkını konu alıyor.

Omegaverse olduğundan kızışma gibi olayları soracak olanlar için yazıyorum kızışma falan yazmadım. İçimden nasıl geliyorsa öyle yazmak istedim,umarım seversiniz. Kızışma olmaması smut olmayacağı anlamına gelmez 😈Tarzımı bilenler biliyordur ama ilk kez okuyacaklar için ben omegaverselerde içinden kurt çıkma ya da içindeki kurtla konuşma olaylarına hiç yer vermiyorum. Çünkü o tarz şeyleri sevemiyorum. 

Yirmi bölüm kadar minnak, şirin bir kurgu. Bana kızacaksınız biliyorum ama bölümlerde kısa kısa (2bin civarı) Hafta sonları bölüm atacağım. 

Bölüm sonlarında geçen birkaç cümleden oluşan italik yazılı paragraflar hakkında bilgi vermeyeceğim. Okudukça anlayacağınızı ve bence öğrenince de vayy be diyeceğiniz bir durum olacak. 

Loop, döngü demek ne ola ki bu döngü onu da finalde öğreniriz.

Bu arada Taehyung balık falan değil ksbcbskjdbjs kuyruğu olan bir deniz erkeği de değil.Su Sesi filminden esinlenerek yazmış olduğum bir kurgu. Görsel olarak Aquaman filminde ki başrol gibi düşünebilirsiniz. Denizde bir savaşçı, karada sıradan bir insan. Çok aradım ama düşüncemdeki gibi benzer bir görsel maalesef bulamadım. 

~

Arabaların yavaş geçtiği yolun kenarında yürürken, aklımdan binlerce düşünce geçiyordu ve hiçbirinin bir sonu yoktu. Düşüncelerimin biri birini kovalarken, saatlerce yürüdüğümü, yorulduğumu ve susadığımı ancak adımlarım durunca fark ettim.

Bitmiş bir haldeydim, bu halimin nedeni de açıktı  ama bir türlü kabullenemiyordum. Bu mesleğe adım attığımda başıma böyle bir şey geleceğini hiç düşünmemiş değildim ama bu kadar erken olacağını tahmin edememiştim. Ne kadar psikolojik olarak kendimi hazırlamış olduğumu düşünsem de evdeki hesap uymamıştı kendi çarşıma.

Ben, o minik suratların gülmesini, acılarının geçmesini ve sağlıklarına kavuşarak ailelerine teslim etmeyi hayal ederdim. O minik elin sıkıca koluma tutunmasını ve korkuyorum ile başlayan bitmek bilmeyen cümlelerinin, son cümleleri olacağını düşünmek bile istemezdim. Ama gelin görün ki düşünmediğim halde, korktuğum gelmişti başıma. Hem de çiçeği burnunda uzmanlığını yeni almış bir doktor olarak başıma gelmişti.

O güzel gözleri, beti benzi atmış yüzü, kurumuş kan lekeleri kalmış o dudaklarını unutabileceğimi sanmıyorum. Araba kazasından çıktığında bilinci yerindeydi, umudum çok yüksekti, onu kurtaracağıma olan güvenim çok büyüktü ama kalbi durduğunda, o lanet tekdüze makine sesini duyduğumda, ufacık bedeni geri getirmek için çok uğraştım. Çok ama çok uğraştım. Ellerimde can verdi. O, doktorluk mesleğimin ilk kaybı, ilk gidişiydi, biliyorum ki son olmayacaktı ama bir şekilde iyi ya da kötü, ilkler çok farklı oluyordu.

Yorgun adımlarım, batmak üzere olan güneşin o güzel ışıklarını yansıttığı denize doğru ilerledi. Yaşadığın sana öylesine ağır geliyordu ki sanki benimle beraber herkes üzülüyor gibiydi, sanki dünya bir anlık durup sırtımı sıvazlayacaktı. Fakat hiç de öyle değildi. Yaşadığın bir sen biliyordun, dünya dönmeye, güneş doğmaya ya da batmaya hazırlanıyordu. Bazıları eğleniyor, bazıları geziyor, gülüşüyor ve bir şekilde hayat da devam ediyordu. Etmek zorundaydı.