ჩემი ყვავილი-my flower🌷

26-თავი

-შენ ფაქტიურად კიკი მოკალი.იმედი მაქვს ერთ დღეს შენს სიტყვებს ინანებ.და გვიანი არ იქნება.კიდევ მოვალ იცოდე.
-რატომ უნდა ვინანო?ან რა უნდა ვინანო?
-ის რომ არ დამიჯერე.
-შეუძლებელია კიკი ცოცხალი ვერ იქნება მას საფლავი აქვს.ის მკვდარიაა.ჩემი ხელით მივაბარე მიწას.შენ კი მეუბნები რომ ცოცხალია და მასთან უნდა წამიყვანო.ამას რომელი იდიოტი დაგიჯერებს?
-მეც ამას ვამბობ რთულია დაჯერება იმის რომ კიკი ცოცხალია მომხდარი მოვლენებიდან გამომდინარე.მაგრამ რა ვქნა ის ცოცხალია ჩემთანააა.გთხოვ წამოდი.
-არ ვიცი ჩემზე რა და როგორ გამოიძიე.ან სად ნახე ამდენი ინფორმაცია მაგრამ შენი ნახვა აღარ მინდა მითუმეტეს შენთან შეხვედრა.
-ადამიანები ცხოვრებაში უამრავ შეცდომებს ვუშვებთ მაგრამ ეს მაშინ როცა არ გვინდა და გვიწევს.ან ამას შეგნებულად ვაკეთებთ.მაგრამ შენ ეხლა დიდ შანს ხელიდან უშვებ.კიდევ მოვალ და კიდევ გთხოვ ათასჯერ დამინახავ შენს თვალწინ.მე არ წავალ იქამდე სანამ შენ არ დაგითანხმებ დანიელ ამას გავაკეთებ.და როცა ეს მოხდება უფლებას მივცემ საკუთარ თავს ვაფიქრებინო რომ ჩემი ვალი მოვიხადე და პირობა შევასრულე.
ეხლა კი ჩემი წასვლის დროაა.
-როგორ შეიძლება ეს სიმართლე იყოს?ჩაილაპარაკა დაა წავიდა.მინეც თავის გზას გაუყვაა.დასთან წავიდა რომელიც სახლში იგივე საავადმყოფოში უგონო მყოფი ელოდება.არამედ სუჰოც და ექიმებიც დანიელის მოლოდინში არიან.ყველანი მისაღებში ზიან და მინეს მოსვლას ელოდებიან დანიელის ერთად.

მალევე სახლის კარის გაღების ხმა ისმის.შემოდის ნატირალები თვალებით მინე.რომელიც მარტოა.
-მინე სად არის ჩემი ძმა?-გადიდებული თვალებით უყურებს მინეს და უნდა რომ დანიელი დაინახოს.
-მე ის ვერ მოვიყვანე დღეს ვერ შევძელი მაპატიე.
-მაგრამ შენ თქვი რომ მოიყვანდიი.
-სამწუხაროდ დღეს ეს არ გამომივიდა.-სუჰო მიდის და ამავიდეს ეხუტება მინეს რათა ტირილს თავი აარიდებინოს.
-ამის ცდა ხვალაც შეგიძლია პატარავ.უბრალოდ შეუძლებელს ცოტა მეტი დრო სჭირდება...
-სუჰო რატომ ხარ ასეთი?
-როგორიი?
-შენ ანგელოზი ხარრ.მინე იხრება ძირს დაა სუჰოს მაგრად ეხუტება.
-ანგელოზი შენ ხარ მინე-ამის თქმა ნათლად შემიძლიაა..
-რომ იცოდე რა გავაკეთე ალბათ ჩემზე ამას გულშიც არ გაივლიდიი-გაიფიქრა გულში..