The Untold Daughter

☦︎18

[Irene's Pov]

napansin kong bukas ang pinto sa may garden kaya pinuntahan ko para silipin kung sino yun

•garden•

si shane lang pla na parang may tinitingala sa buwan kaya nilapitan ko sya

"Anong meron" sabi tapos tinabihan ko sya tsaka binigyan sya ng malaking ngiti

"ah eto po? kwintas po ito na nakita ko sa bag ni mama baka po kase akin haha ang ganda po kasi" sabi nya

"thankyou shane for being here" sabi ko sabay sandal ng ulo ko sakanya

"b-bakit po?"

"dahil sayo napasaya mo ang mama,thankyou ha" dagdag ko pa

"ah wala po yun di ko din po kasi alam ang feeling ng may lola hehe" sabi nya

"wala ka bang kinalakihan na lola?" tanong ko

"wala po" sabi nya tapos na tahimik kami

"mahal mo ba ako?" tanong ko

"p-po?" utal utal nyang sabi haha

"mahal mo ba ako?" tanong ko ulit

"opo naman sa sandaling panahon na nagkakilala tayo eh naing malapit tayo sa isa't isa kaya mahal po kita napaka bait mo i mean nyo saakin tinuturing nyo akong tunay na anak at kapamilya kaya po wag nyong iisipin na hindi kita mahal dahil mahal na mahal po kita tita irene" sambit ni shane tapos napaluha ako ehe

A/N : tita irene mahal din po kita mwehwe

"mahal din kita shane" sabi ko tas ipinikit ko ang mga mata ko

"tita ang ganda nyo po" sabi nya tapos minulat ko yung mga mata ko

"hmm?"

"sabi ko po ang ganda nyo kasing ganda nyo po yung buwan" sabi nya tas natawa ako ng konti

"hmm ako nga dati ang buwan venice was my sunshine but then she's gone missing for 18 years still can't find her" sabi ko pa

"oh can i look sa  necklace mo" sabi ko tapos binigay nya yung kwintas nagulat ako sa nakusulat sa kwintas ni shane

"VCMA" hindi.....

ito ang kwintas ng anak ko ito yung kwintas ni venice bakit nasakanya ito?

"K-kanino toh galing?" Utal utal kong sabi

"kay mama po bakit?" tanong nya

nanghihina ako hindi ko alam ang gagawin ko kung katabi ko na nga ba ang anak ko oh ano

"s-sa a-anak ko itong kwintas na toh" sabi ko tapos nagulat sya

"po? sa anak nyo po?" tanong nya

"Oo iha" sabi ko tapos tumayo sya

"bakit laging connected ang mga impormasyon sa anak nyo BAKIT?!" sigaw nya

"sino bang nagsisinungaling si mama o kayo?!" Dagdag pa nya kaya niyakap ko sya patalikod

"im sorry shane im sorry" paghingi ko ng tawad

"kakausapin ko muna po si mama bukas tsaka tayo magkakaalaman" sabi nya

"pumasok na ho kayo sa kwarto nyo isama nyo na ho yang kwintas alam ko po na importante yan sainyo" dagdag pa nya

"are you sure kaya mo dito magisa?" tanong ko

"opo sige na po at malalim na din ang gabi" sabi nya kaya nginitian ko lang sya at umalis

[Shane's Pov]

pinatulog ko na si tita irene kase mapupuyat pa sya pag sinamahan nya ako dito sa labas hindi ko parin mawala sa isip ko ang mga nangyari kanina na sabi sakin ni mama anak nya daw ako sa una pero bakit ang sabi ny kayna tita irene ay anak ako ni papa sa labas tapos ngayon yung kwintas ng anak ni tita irene nakay mama

"anoba lord?! habang buhay mo na ba akong papahirapan?! bakit ganito?!" Sabi ko habang umiiyak tapos may humimas sa likod ko

"okay lang yan" sabi ng isang lalake kaya nilingon ko sya si tito bong lang pala

"ano hong ginagawa nyo rito?" tanong ko sabay punas ng luha ko

"narinig kase kitang nagsisisigaw eh" sabi nya kaya medyo nahiya ako

"nako pasensya na po ha" sabi ko sabay upo

"shane"

"po tito?"

"pagpasensyahan mo na ako kung iniisip kong ikaw si venice namin ha,sadyang kamukha mo lang sya eh atsaka miss na miss na talaga namin yung batang yun kahit 9 months lang namin nakasama kung ako miss na miss lalo na siguro si irene diba? Kaya wag mo naman sana syang pigilan na ituring kang anak nya kase ayaw kong bumalik si irene sa dati eh sorry shane ha" pagso-sorry nya

"okay lang po tito,ano po pala yung sabi nyong ayaw nyo syang bumalik sa dati?" tanong ko

"ah after kaseng mawala ni venice 6 years syang hindi nagkakakain laging tulala laging umiiyak laging niyayakap yung damit ni venice para maramdaman nyang andito parin si venice awang awa kami kay irene dahil namamayat sya wala syang ibang iniisip kundi si venice kung nagkulang pa sya sa pagiging ina o ano sinisisi pa nga nya ang sarili nya dahil sa nangyari she almost killed her self uminom kase sya ng drugs after mangyari nun binantayan na namin sya nila greg at imee" mahabang eksplinasyon ni tito bong

"ayos lang naman po saakin isipin nyong ako sa venice pero hindi po talaga ako eh" sabi ko pa

"pero thankyou shane for making us haply believe me or not youre the reason of our smiles specially irene" sabi ni tito.

"bakit naman po ako" sabi ko then i chuckled a bit haha

"i dont know den pero your making us smile lagi" sabi pa nya kaya nginitian ko lang sya

"So we should sleep na specially you youre too young sweetie" sabi nya pa tapos inabot nya yung kamay nya para maitayo ako kaya hinawakan ko naman atsaka kami pumasok sa loob bakit ba kase ang sweet nilang magkakapatid ano

"goodnight shane" sabi nya bago pumasok ng kwarto

"good night po tito" sabi ko tas binigyan nya ako ng matamis na ngiti hihi

A/N : pano yung tamis bhii

pumasok na ako sa loob at tumabi kay mama meldy nagpray ako tsaka niyakap si mama meldy (yie palit tayo bhi) hinalikan ko lang sya sa noo atsaka pinikit ang mga mata ko hehe good night

end of chap