Unforgettable Romance

Part 1.1

Alam kong mahirap lang kami, pero ginawa ng nanay ko ang maging isang instant celebrity nung kapanahunan niya. Isa siyang sikat na artista pero hindi nagtagal ang pagiging artista niya dahil sa akin nagmahal siya ng isang celebrity din at hindi naman niya ako kinilalang anak. Kaya hindi ko na din inalam pa ang naging buhay niya ngayon.

Ayoko nag maging pabigat pa sa nanay ko. Nagbusiness na lang kami dito sa probinsya ng isang maliit na kainan. Napag-tapos naman ako ng nanay ko as BS Education/ Teacher at ngayon nagtuturo na ako sa isang public school. Ang daming batang dapat maturuan ng mga bagay bagay, gaya na lang ng batang karga ko ngayon isang 3 years old boy.

"Justin!, pwede please ayusin mo itong mga laruan mo please ang dami ko pang aayusin na mga test paper ng mga students ko please lang" sabi ko kay Justin, hindi ko sure kung naiintindihan niya ako.

"sorry, I will clean it, sorry po."- Justin says in puppy eyes.

Hindi talaga ako makapag-tiis sa batang ito super cute. "I will help you na, please don't do it again when Iám working. this is for you."

"Yes po, I understand po" cute na sabi ni Justin

Napatigil ako sa point na nakita ako itong fountain pen.

***Flashback***

3 years ago.

Nagtatrabaho ako sa isang company. Dito ako nakilala ang may ari nito.

"Ms. Charlene De Guzman, Our president need you." Sabi ng supervisor ko.

"Okay po. thank you po."

Nagpunta na ako sa office of the president.

"Good morning sir! " sabi ko sa President namin.

"Ms. Charlene De Guzman, I want you to ocular our hotel at Boracay, please do it immediately by tomorrow I want you there for 5 days and give me a report about the service. Here's you plane ticket , allowance and also the things you need, If you have a question ask the HR about this. You may leave."

Putek yan. Nga nga anong sasabihin ko hello, hindi mo na nga ako pinagsaliata. grabe itong Boss ko.

Bukas na bukas din nasa Boracay na ako!!!! what???, teka lang anong bukas hindi pa ako ready teka lang. kinuha ko ang plane ticket para tingnan kung anong oras ng flight ko.

9:00 pm gusto ko tumalon ng building. now na dapat nageempake na ako.

"Ms. Charlene, tawag ka ng HR now na urgent"sabi sa akin ng kasama ko dito sa office.

Nagmamadali akong pumunta sa HR Office para malaman kung sino ang kasama ko dun.

"Ms. De Guzman. please mag-empake ka na now. ipapahatid kita sa ating driver please ikaw ang napili namin na pumunta kasi alam ko kaya mong gawin ang pinagagawa ni President Kang. Saka lahat kami intended for the opening ceremony ng new branch natin sa North kaya please. yung team ninyo ang pupunta dapat but sad to say ikaw lang magisa ang pupunta."

Putek talaga! nangiwan sa ere ang team ko.

"Maám ano po, ako lang?, sino naman po ang maghahatid sa akin sa venue,?"

"Actually ikaw lang talaga sinabi na din namin kay President ang situation kaya pag-dating na pag-dating mo may susundo sayo at may maghahatid sa airport arrival and departure mo ay naka-set na sa driver. mag-enjoy ka na lang doon. tutal nakita na naman ni President yung background mo."

hayup!!!!!

makakapag-mura ka talaga. hinatid na ako sa bahay namin at pa airport, 2 pm to 6 pm so heto ako ngayon nasa airport na nag-iintay na lang na tawagin kasi hindi kjo alam kung saan ako pupunta. kaya heto nagbubuklat ako ng mga dala ko sa bag at kinuha ko yung envelop na binigay sa akin ni President.

Nanlaki ang mata ko 2ok ang pinadala sa akin na pera susme saan ko naman ito gagamitin??

kasama ba dito ang bayad sa hotel? hala bahala na.

Tatayo sana ako para bumili ng pagkain. kaya lang nabunggo ako ng isang lalaki

Ärrayyy!!!"masakit eh kaya hindi talaga ako nagpasintabi ng mararamdaman ko.

"Miss sorry paharahara ka kasi, hindi ka tumitingin sa harap mo" sayang ang pogi mo pa mandin ang hangin mo lang hanggang eroplano.

"ay ako ba? akala ko kasi ikaw kasi nasa gilid kita wala sa harap" sabi ko sa kanya. kakagigil ganitong badtrip na ako sa boss ko tapos lakas ng hangin mo.

"sige na sorry, baka maiwan pa ako ng flight ko" magmamadali at tumakbo na siya para sa flight niya. bahala siya nagugutom na ako.

"Flight no..... Manila to Caticlan-Boracay please proceed to blah blah blah....... "teka flight ko na yun ah, wait bakit ang aga naman ata. private ata yung flight ko.

hanap hanap ko yung seat no. ko eto nakita ko na at itong lalaki na naman ang katabi ko sobra na ata.

"Miss uupo ka ba o hindi kasi nagmamadali ako. kaya pinarush ko na ang eroplano na ito."

wow ang yaman.

"üupo na pwede excuse me dyan ako sa tabi ng bintana" sabi kasi yun yung seat no. ko

"pwedeng dito na lang ako exchange need ko kasi ireport ito"hay ano pa bang magagawa ko.

"fine!"

sa loob ng ilang oras na biyahe ko nan dito na ako sa Boracay.

"Äng Ganda!!! , makakapagbakasyon din ako"grabe walang pasintabi itong lalaking to pababa pa lang ng hagdaan ng eroplano. wala ako sa mood sagutin ang trip niya. madilim ang nakikita ko walang maganda sa nakikita ko....gabi na kasi ang o.a..