The Babysitter

Δίκη Και Γέννα

Την επόμενη μέρα ξύπνησα και είδα πως ήμουν στην αγκαλιά του Στέφανου . Πήρα τα χέρια του από πάνω μου σιγά σιγά ώστε να μην ξυπνήσει και σηκώθηκα . Πήγα στην τουαλέτα , έκανα τα απαραίτητα και όταν βγήκα , έβαλα την ρόμπα μου και βγήκα στο μπαλκόνι . Έκατσα σε μια καρέκλα και κοίταξα την θέα

Σήμερα είναι η δίκη

Δεν θέλω να τους δω αλλά δεν έχω και άλλη επιλογή

Τότε άκουσα βήματα να έρχονται προς το μπαλκόνι και είδα τον Στέφανο

Στέφανος : Ποτέ ξύπνησες?
Ιωάννα : Πριν από εσένα αλλά δεν ήθελα να σε ξυπνήσω
Στέφανος : Πως είσαι?
Ιωάννα : Καλά είμαι μην ανησυχείς
Στέφανος : Ωραία χαιρομαι

Μου είπε και εγώ του χαμογέλασα

Στέφανος : Έλα πάμε να φάμε πρωινό

Σηκώθηκα και πήγαμε μαζί στην κουζίνα . Εκεί είδα τα παιδιά και την κυρία Ελένη να τρώνε πρωινό

Κυρία Ελένη : Καλημέρα , καθίστε να φάτε πρωινό

Μας είπε και κάτσαμε στο τραπέζι . Αρχίσαμε να τρώμε και μόλις τελειώσαμε ντυθηκαμε και ετοιμαστηκαμε για να φύγουμε . Βγήκαμε από το σπίτι και πήγαμε στο δικαστήριο . Είναι κοντά στο σπίτι του Στέφανου οπότε δεν χρειάστηκε να πάρουμε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς

Μόλις φτάσαμε εκεί μπήκαμε μέσα και περιμέναμε να μας φωνάξουμε . Έτρεμα από το άγχος αλλά προσπαθούσα να μην το δείξω . Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι και εγώ αναπήδησα τρομαγμένη

Στέφανος : Συγνώμη μωρό μου δεν ήθελα να σε τρομάξω
Ιωάννα : Δεν πειράζει
Στέφανος : Είσαι καλά?
Ιωάννα : Ναι μην ανησυχείς

Του είπα και μου χαμογέλασε . Τότε ακούσαμε φωνές και είδαμε δύο αστυνομικούς να κρατάνε ο ένας τον Μάνο και ο άλλος τον μπαμπά του Στέφανου . Όταν πέρασαν από δίπλα μας με κοίταξαν άγρια και εγώ έσκυψα το κεφάλι μου . Ο Στέφανος με πήρε από την μέση και εγώ τον κοίταξα

Στέφανος : Μην στεναχωριέσαι μωρό μου θα τους φτιάξω εγώ και τους δύο

Μου είπε και μπήκαμε στην αίθουσα . Η δική κράτησε μιάμιση ώρα και η απόφαση ήταν αρκετά ανακουφιστική . Μπήκαν φυλακή για 10 χρόνια . Βγήκαμε χαρούμενοι από εκεί και κινήσαμε για το σπίτι

Στέφανος : Λέω να πάμε να φάμε πίτσα θέλετε?
Ιωάννα : Ναι γιατί όχι?
Μάξιμος : Και εγώ θέλω
Κλάρα : Και εγώ
Μαμά : Πάμε το αξίζουμε