"Before we talk about the two remaining announcements. We will give you an hour to spend with your ex-teammates. And for you to pack your things.''
Kagaya ng dati, biglaan din ang paglalaho ng boses. Kasabay nito ay ang muling pagbukas ng mga pinto.
Ako ang pinaka malayo pero sa anumang dahilan, naunahan ko silang lahat.
Hindi ako tumatakbo pero mas mabalis pa dito ang aking pagalalakad. Pumasok ako at kaagad na dumiretso sa kwarto.
Nahiga ako at ibinaaon ang muka sa unan. Kung pwede lang sana ibaon din sa limot ang kahiya-hiyang bagay na ginawa ko....
Lalo akong nagtago sa unan nang unti-unting bumukas ang pintuan. Hindi ko nakita ang pumasok pero paniguradong si Reca iyon. Yeah, I understand it. You laugh can with all your heart.
"Bakit ba tumahimik kanina? Tapos may mga nagtawanan? Gannon ba sila kasama at pinagtawanan yung mga napaalis?'' Inosenteng tanong ni Reca.
Hindi ko alam kung iniinsulto lang ba ako ng babaing ito o sandyang tanga lang. Hindi ba niya nakita yung ginawa ko?
"Oo, masama talaga sila. Sinasabi ko saiyo, Reca. Kailangan mo silang kamuhian.'' Seryosong saad ko na walang bahid ng pangloloko habang natatakpan padin ang muka ng unan.
Bahagya ko siyang sinilip at disappointment ang kanyang muka habang umiiling. Wala ba talagang alam ito? O magaling lang talagang magsinungaling?
"Ang sasama nila.... May mga nasira ang pangarap pati narin ang buhay tapos ganoon nalang yung reaksiyon nila..... Parang hindi nila nauunawaan, katulad naman nila, sila.... Ganito pala lumaban sa Maven....'' Mahina niyang bulong ngunit dahil tahimik dito, ito ay narinig ko.
Malungkot siyang nakatingala upang ang mga nagbabantang luha ay hindi tumulo.
Gusto kong tumawa. Seryosong lula ang isang ito. Oh my, ang hirap pigilin ang tawa!
Parang magdudugo na yung labi ko dahil sa pagkagat para hindi matawa.
Umiling-iling naman ito para alisin ang mga iniisip at tumingin saakin.
"Pwedeng makita yung listahan mo?''
Bakit ba may mga taong nagtatanong kahit ginawa o ginagawa na nila yung itinanong nila? Kita mo si Reca, nagtanong kahit naghahalungkat na ng mga drawer.
Tumayo ako at binuksan ang secret drawer. Nakangisi ako at tinitingnan ang kanyang reaksiton habang ginagawa ito.
"P-paano mo nalaman na may ganyan!?''
Gulat na gulat siyang lumapit saakin. Itunulak panga niya ako para malapitan yung drawer.
"Bakit hindi mo sinabing may ganito!?'' Galit niyang tanong. Tumaas ang kilay ko dahil obvious naman yung sagot.
"Natural. Andiyan ho yung listahan ko kaya bakit ko naman sasabihing may ganiyan.'' Sarkastiko kong pagpapa-liwanag.
Tumango siya at napakamot sa ulo. "Pakita na.''
Inabot ko yung listahan at muli, napuno ng pagkagulat ang kanyang muka.
"Ikaw pala yung nagsulat sa pangaln ko!'' Sigaw niya habang nakaturo pa saakin.
"Paano mo nalaman ako yung nakalagay sa clue?'' Curious na tanong niya.
Nagsisinungaling naman ako na sa clue ko nakuha yung pangalan niya. Isa siya sa mga inin-bistigahan namin. Kaya nga nagdududa ako kung karapat-dapat ba talaga siya. Parang hindi siya magtatagal, uto-uto kasi.
"Secret.''
Wala akong maisip na kasinungalin, eh. Napabuntong hininga nalang siya bago tumalikod.
"Hindi ka paba mag-aayos ng gamit?'' Pagiiba niya ng usapan.
YOU ARE READING
THE EMISSARIES (Under Editing)
Science Fiction''The smartest among the wise, the genius among the geniuses, and the brightest among the brilliant.'' A motto of a school called Maven, where only the most exceptional were allowed to attend. Be willing to both deceive and betray others and to...
