His Crazy Mistake (Finished)

FIVE

Typo errors are alot.

FIVE

"Ako na lang patayin niyo! Huwag na siya!"

"Parang awa niyo na, h'wag niyo ng isali ang bata!"

"Yaya.." Mas lalong umiyak si Julia nang nakaharang sa harapan niya ang Yaya Lydia niya. Pinaliligiran sila ngayon ng limang mga armadong lalake. Ang lahat ng ito ay may dala-dalang mga baril at ang isa ay nakatutok ang baril sa Yaya niya.

"Walang kaming pakialam tanda!" Bigla nitong binaril sa harapan niya ang yaya niya sa ulo. Nagtalsikan kaagad ang mga dugo nito sa mukha niya. Kaagad bumagsak ang katawan nito sa sahig.

"Yaya!!"

"Yaya!!" Kaagad nagising at napabangon si Julia mula sa pagkakatulog niya. She was sweating a lot. Binangungot na naman siya. Her nightmares were attacking her again.

Napasapo na lang si Julia sa sentido niya. She was having another bad dreams. Kaagad namang napatingin si Julia sa digital clock, it was already 6:30 in the morning.

She immediately got up from her bed at isinuot ang silk bathrobe na nakasabit sa closet niya. She really needs to calm herself. She was feeling uneasy. Those things were still haunting her.

Pupuntahan na lang siguro niya ng maaga ang orphanage. Maybe it would help her to forget things.

--

"Ms. Julia, okay lang kayo?" Tanong ni Mr. Tiongzon kay Julia nang mapansin siya nitong tahimik lang sa biyahe. Napansin naman niyang dumating na pala sila sa orphanage.

"Ah, o-okay lang ako." She gave her bodyguard a tight smile. Tahimik lang kasi siya sa umagang iyon. Sana kasi ang mga ito na nagkukwentuhan silang lahat tuwing bumibiyahe sila. Telling stories about her bodyguards' family and others.

"May nangyari ba?" Pag-aalalang tanong nito sa kanya. Hindi naman maiwasan mapangiti rito ni Julia. Mr. Tiongzon was like a second father to him.

"Nanaginip na naman kasi ako." Simpleng sagot niya lang dito at halata sa itsura nitong nakuha nito ang ibig sabihin 'non. Minsan na niya kasi itong nakukwentuhan ng mga masasamang panaginip niya. Alam nitong it was still haunting her up to this day.

"Kaya pala pumunta tayo rito ng maaga," nakangiting sabi naman nito sa kanya, "Di bale, tama naman ang desisyon mo, medyo makakatulong nga ang mga makukulit na bata. Basta, Ms. Julia, kapag nangyari na naman ito sayo, tawagan mo lang ako at kaagad rerescue ang mga makukulit naming chikiting ni Misis." Biro nito sa kanya. Natawa naman si Julia sa sinabi nito. Close na close kasi sila sa mga anak nito. She considers Mr. Tiongzon's family a second family too. Parang na rin niyang mga pamangkin ang mga makukulit nitong mga anak.

"Naku, namimiss ko na ang dalawang iyon," She smiled, "Maraming salamat talaga, Mr. Tiongzon, I really appreciate everything."

Ngumiti rin naman sa kanya ito, "You're welcome, Ms. Julia. Sa katunayan nga, ang laki ng loob ko sa inyo-ni Sir Eduardo."

"Haha," Natawa na lang siya rito, "Sige na, ang dradrama na natin. Bababa na ako." Bumaba kaagad si Julia mula sa van. Napahinto naman siya sa mga yapak niya nang may makita siyang may nakapark din sa gilid na isang itim na kotse-a convertible Ford car to be exact.

"Kaninong kotse yan?" She asked Mr. Tiongzon. Ngayon niya lang nakita ang kotse na iyon doon.

"Hindi naman siguro mga media?" Mr. Tiongzon replied back.