MDL11

632 28 7
                                    

Chapter 11

The subject we're having right now is boring but I need to listen even if I don't want to.

Elementary and High School Teachers are merciful but not College Professors. They are strict in every cases, when it comes to their time, their projects, to quizzes, assignments and exam, lastly performance and attitude.

They are very sensitive.

"Miss Jaralve, you're spacing out."

"I'm sorry po."

Hindi na ako pinansin ng guro at nagpatuloy sa kaniyang ginagawa. I tried to focus but my eyelids were too heavy. I could feel myself drifting in darkness.

Sakto namang pagkatapos ng guro ay sumunod na ang lunch break bell. Nagpaalam ito sa amin at umalis na. Humikab ako at umunat unat dahil ang bigat ng katawan ko. Inaantok ako at parang hindi ko na kayang pigilan pa ito.

Kinuha ko ang aking bag at lumabas na. Nagtaka ako at walang Shaun na bumungad, nag kibit balikat na lamang ako.

I am holding my envelope containing my requirements. I head towards the head department to pass it. After I'm done, I exited the building.

Lumabas ako ng school at kasalukuyang tinatahak ang daan papunta sa apartment. Muli akong humikab, naiisip ko na ang posibilidad na hindi ako makakapasok manaya. My knees are to weak to even walk.

The wind is in disadvantage side because it made me more sleepy. I tightened my grip on the railings, in any moment I might fall down.

Why is that?

Nakatulog ako ng maaga at maayos kagabi. Walang nanggulo sa aking pag tulog. Nauna pa akong magising kay Elle. She even forgot to turn off the tv, basta na lamang siyang dinalaw ng antok at nagpadala na doon.

Sabay rin kaming pumasok kaninang umaga. I wonder where she is right now.

Tahimik ang sumalubong sa akin pagkabukas pa lamang ng apartment. Nilagay ko ang aking bag sa sofa at naghahanap ng mailuluto. Nagsaing na rin ako kaagad. Nameywang ako at hinawi ng kaunti ang kurtina upang tignan ang labas ng building.

My eyes widened when a familiar car stopped in front of the building.

Lumabas si Shaun sa kotse, hindi lang 'yon at may mga kasama pa itong lumabas.

Kaagad kong sinarado ang kurtina.

Did our eyes just met?!

Sumilip ako upang kumpirmahin. Nakita ko siyang mariin na tinitignan ang kwartong inu-ukupahan namin ni Elle. He even checked his phone and later on, put it in his ear.

Seconds later my phone ring. Hinayaan ko 'yong mamatay, hanggang sa umilaw itong muli at pinakita ang pangalan ni Shaun doon.

Kinakabahan ako.

Mabilis ang pagtibok ng aking puso.

I peek again only to see him, intensely following his gaze when he spotted Elle. My best friend who walked with a straight face, look troubled. Shaun called him but she immediately ran inside.

He keep on calling Elle not long after, a man came chasing my bestfriend. I figured it out that it was her boss.

Narinig ko ang sunod sunod na pagkatok sa pintuan kaya dali-dali kong pinagbuksan ang kaibigan. Hinihingal siyang napaupo sa pintuang nakasarado na.

"May manlolokong naghahabol sa akin." Aniya.

"Nakita ko rin."

Tumawa siya at itinaas ang kaniyang kaliwang kamay, "Si jutay nasa labas rin, gago mariin akong sinusundan ng tingin."

MY DECEITFUL LOVERWhere stories live. Discover now