Günlük

01/04/2022

Nefesim, bugün rahmet ayı Ramazan'ın ilk günü. Ramazanın yüzü suyu hürmetine Rabbimden tek dileğim bir an önce kavuşmamız. Başka hiçbir şey istemiyorum. Sen benim kalbimsim. Canımsım. Kanımsın. Senden haber gelmeyen her gün daha da tükendiğimi hissediyorum bitanem. Elimde değil.  Aklım almıyor kalbim. Kabullenemiyorum yanında olmamayı. Bana bir iyiyim bile yazmaman beni çok korkutuyor. Yalvarırım bitanem eğer bunu okuyorsan bana iyiyim de. Bir iyiyim de sadece kurban olduğum.

Sürekli dua ediyorum kalbime. Sana dua etmenin ve seni düşünmenin dışında herşey ama herşey tükendiğimi hissettiriyor bana resmen. Sana dua ederken resmen yaşadığımı hissediyorum. Ettiğim duaları hissettiğini bilmek güç bulduğunu düşünmek ayakta tutuyor beni. Hep hayal ediyorum bitanem seni. Elini kalbime koyduğunu. Beni hissettiğini. Yüzüğünü, bilekliğini öptüğünü hep hayal ediyorum.  Sabrettiğim bu şey biliyorum geleceğimizin anahtarı. Seninle geleceğimizi hayal etmek bile o kadar güzel ki. Bizi hep evimizde hayal ediyorum. Beraber yemek yapmışız. Sofrayı hazırlıyoruz. Sonra oturup sarılıyoruz. Öyle güzel  sarılıyoruz ki öyle sıkı. Yavaş yavaş, doya doya birbirimizi öpüyoruz. Koklaşıyoruz ve öyle güzel gülüyorsun ki güneş doğuyor sen güldüğünde.

Sen benim herşeyimsin. Sen güzel olan herşeysin bitanem. Nasıl biliyor musun? Tükenmişliği iliklerime kadar hissettiğimde nefes almaya sebebimsin. Geleceğe dair umudumsun sen. Yanında olamadığım her saniye nefes almak bile yanan içime kömür atmak gibiyken bu yangını söndürecek inancımsın. Bütün acılara bizim için göğüs gerdin. Her seferinde ayağa kalktın. Bütün acizliğime rağmen ne olursa olsun bir an olsun beni sevmeyi bırakmadın ya Gurur sensin bitanem. Hani bütün dünya karşıma geçse bana senin dediğinin aksini söylese benim için doğru olan sensin. O kadar güvensin benim için sen. Gün aydınlanıyor da insanlar uyanıyor. Hani Küçük Prens vardı ya. Ben oyum işte. Küçücük bir dünyam kaldı ve seni her düşündüğümde doğan güneş sensin. Senin yanında olamamak benim için uçurumun kenarında yürümek gibi. Her adım attığımda ufak taşlar dökülüyor altımdan kayar gibi oluyorum da pes etmiyorum dayanıyorum ya. Çünkü yaşamaya sebep sensin. Sen benim en değerlimsin. Dünya batsa ki iliklerime kadar hissediyorum. Buz dağına çarpmış gibi batıyorum sanki. Beni tutup çıkaracak el sensin. O el bana uzanana kadar Sabır sensin. Sen aşksın. Sen sevgisin. Sen sadakatsin. Sen umut ışığısın. Sen benim dünyaya gelme sebebimsin. Sen benim kabul olmuş duamsım.

Sen benim hem bu dünyam hem de ahiretimsin. Herşeyden önemlisi beni bu dünyaya yollamadan önce söyleselerdi bak biri çıkacak karşına bu zorlukları yaşayacaksınız. Bitti bitecek diyeceksiniz bitmeyecek. İkiniz için de çok zor sınav olacak. Çok aciz kalacaksın Burak. Acılarınızın ucu bucağı olmayacak ikiniz için de yanında olup bir sarılıp teselli edemeyeceksin. Özleyeceksin. Deli gibi özleyeceksin de sesini bile duyamayacaksın. Senin en büyük sınavın olacak bu. Dünyaya dair ne varsa unutacaksın. Yemek içmek zorunluluk olacak. Çevrende seni anlayan, dinleyen bir Allah'ın kulu olmayacak. Kaybettiklerinizin acısıyla senin yanında kalanlarla sınanacaksın Burak. Şu ana kadar böyle anlatsalardı da sorsalardı bana. İşte bunları iliklerine kadar yaşayacaksın. İster misin? Şu an her saniye içim dağlanıyor yanında olamadığım için. Daha ötesi ölüm gibi geliyor ve zerre kadar korkmuyorum. En büyük korkumsa bu korkmadığım şey olur da herşeyimi yüzüstü bırakırsam diye. Ölüm bu hayatın gerçeği ve getirdiği acıyı en sevdiğinle paylaşabilirsen azalıyor. Paylaşamazsan da Allah'ın her günü katlanarak artıyor.

Sen benim eşimsin ve ben seni içimde hissediyorum. Acımızı da. Bütün dünyayı sırtıma yüklesinler sorun değil. Bu acı günden güne içimde artıyor ve ben Rabbime dua ediyorum seni iyi etsin. Senden alsın da acıyı bana versin diye. İşte o ister misin sorusuna cevabım tereddütsüz evet. Son nefesime kadar evet.