broken and bad

TWO

NOAH

' welke les hebben we als eerst?' vraag ik mijn beste vriend terwijl ik naar de boeken kijk die in mijn kluisje lagen. ' ehh even kijken' zegt die en bekijkt zijn rooster ' we hebben biologie als eerst en daarna frans en daarna pauze.' ik knik en pak mijn boeken en we gaan richting de klas maar het valt me op dat iedereen stil is en naar 1 plek kijken wat hebben die mensen ineens waar kijken ze naar, ik kon mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en kijk naar waar de mensen ook keken.

' wie is dat?' vroeg ik terwijl ik naar een meisje met zwart haar keek die in het midden liep naast haar liepen nog 2 andere jongens. ik snap nog steeds niet waarom iedereen stil is ik kijk naar mijn vriend die ook stil naar hun kijkt.

waarom doen mensen toch zo raar het zijn gewoon mensen als ons toch?

' dat is Alexandra of terwijl Alex en haar groep geloof me bro je wilt geen problemen met hun' zegt die terwijl hij mij met een beangstigend blik keek. ' wat is er zo speciaal aan Alex en haar groep?' vroeg ik terwijl ik met mijn vingers tussen haakjes maakte op Alex en haar groep. ' gast hun zijn soort van de leiders van deze school je doet wat ze je vragen, of terwijl wat ze bevelen. zo gaat het hier zelfs de leraren kunnen niks met hun' ik kijk mijn vriend aan alsof die gek is geworden dit kan je toch niet menen het zijn zelf ook gewoon mensen zoals wij. ik snap nog steeds niet wat hun nou speciaal maken om de leider zo gezegd op school te zijn. ik bekeek het meisje goed ze was niet lelijk dat moet ik toegeven ze was knap maar ook een beetje eng als je haar zo bekijkt ze kijkt naar de mensen alsof ze elk moment kon aanvallen. ' gast je staart bro ik heb het tegen jou je staart' zegt iemand maar ik heb het niet eens in de gaten wat die allemaal zegt en het lijkt net of ik in een trans zit, haar ogen keken naar mij misschien omdat ze me niet eerder hier heeft gezien.

of had ik iets op mijn gezicht ik wist het niet ik kon me letterlijk niet bewegen. het enige wat ik wou is wegkijken maar het lukte niet ze had me gevangen in haar ogen en op een gegeven moment stond ze daar paal voor me nog geen 3 centimeter was ze van me verwijderd. ' kan je het zien ?' vroeg ze en bekeek me nog ik kon mijn mond gewoon niet open trekken en iets zeggen. ik kende haar amper ik wist ook niet wat ik moest zeggen straks zeg ik iets verkeerds. ' ben je je toch verloren ik vroeg kan je het zien?' vroeg ze weer maar dit keer op een geïrriteerde toon. 'j.ja denk ik' zei ik en keek nog naar haar uit het niets stak ik mijn hand uit. 'Noah Noah de jong aangenaam' ik kon mijzelf wel op mijn hoofd slaan waarom kan ik nou nooit normaal doen. sukkel dat vroeg ze toch niet ze was toch niet geïnteresseerd in hoe je heette, ik hoorde hoe mijn beste vriend slikte dit had hij volgens mij ook niet verwacht.

' ik vroeg niet wat je naam was dumbass ik vroeg kan je het zien' zei ze en keek naar mijn hand en daarna weer naar mij alsof ze genoeg had van dit gedoe.

' i.ik ehh i.ik nee ik kon het niet zien maar ik dacht laat ik even beleeft zijn en mijzelf voorstellen het is ook nooit goed met jullie meiden'. dat gaat de goede kant op noah goed zo sukkel wat doe je nou je veroorzaakt nog zo je eigen dood.

' wij meiden he ?' zei ze begon te lachen ik kende haar nog maar 1 minuut ofzo maar ze heeft wel een mooie lach voor iemand die eng kijkt en eng is. ' zeg meneer ik kan niks goed doen bij meiden als ik jou was zou ik even rondvragen wie we zijn he'. zei ze terwijl ze op mijn schouder klopte wat was er mis met haar wie denkt ze wel niet dat ze is, oke ze is eng dat geef ik toe haar blikken zijn zo duister dat je er depressief van kan worden. maar dit dit ging te ver zelfs voor mij ging dit te ver.

' waarom zou ik het is niet dat ik nieuwsgierig naar je ben ofzo' zei ik en sloeg haar hand weg dit ging nog oorlog worden volgens mij. ' dus je wilt het zo spelen he nieuwe dan spelen we toch een spelletje, weet je ik hou wel van spelletjes spelen. oh en geloof me het wordt leuk bereid je maar vast voor straks kan je niet meer zo stoer praten, meneer de ik kan niks goed doen bij meisjes' zei ze lachend ze vroeg er gewoon om wat ze nou precies wou dat wist ik niet maar we zijn geen 5 die spelletjes spelen. kom op zeg dat ik kinderachtig ik had wel meer van haar verwacht.

zonder haar nog een blik te gunnen trek ik nick mee naar de klas ook al wist ik niet waar de klas was waar ik moest zijn. ' gast ben je gek ben je dom sukkel' ratelde hij door terwijl hij met zijn handen in zijn haar ging ' waarom overdrijven jullie toch zo het is maar een gewone meid met een veels te grote ego en denkt dat ze heel wat is meer niet'. zei ik nog steeds wist ik niet waar we moesten zijn en Nick die hielp niet echt leuk straks kom ik nog te laat voor mijn eerste les. ' gast ze is geen normale meid ze maakt je leven tot hel geloof me jij bent niet de eerste' zegt die en dit keer is het aan hem de beurt om mij mee te trekken. ' overdrijf niet wat kan ze doen nou helemaal niks geloof mij jullie maken van een mug een olifant dat is wat jullie doen'. zei ik en leun tegen de muur. ' wacht maar af gast er komt een dag dat je mij gelijk gaat geven' zegt die en zuchtte terwijl hij zichzelf op de grond liet vallen. dit ging nog een lange dag worden zo ik was wel nieuwsgierig ja naar haar dat is waar maar dat is omdat ik haar nog niet kende. wou ik haar wel is kennen zelfs dat wist ik niet.

ALEXANDRA

ik wist niet wat me overkwam boos dat was ik zeker wie is hij wel niet hoe kan hij zo tegen mij praten. waar haalt hij het lef vandaan om mij tegen te spreken.

' doe nou is rustig hij is nieuw hij weet de regels nog niet en dat ga jij hem leren' zei axel terwijl hij een hijs van zijn sigaret nam we stonden buiten te roken er was nog tijd tot de les begon. ' oh dat ga ik zeker doen hij moet is weten dat hij niet zo kan praten tegen over mij. ook ik neem een hijs van mijn sigaret s ochtends is een sigaret het lekkerste vooral op een lege maag. ik wordt er in ieder geval wakker van.

' wat ga je nu doen dan je kan niet veel nu je met je weet wel in de weg zit' zei brandon en keek me vragend aan. ik moet toegeven ik wist zelf niet eens wat ik moest doen oke ik ben boos maar ik kan niks niet op dit moment niet voordat hij weggaat anders kan ik alles wel vergeten. ' dat weet ik op dit moment niet maar ik ga iets bedenken'. zei ik terwijl ik aan de andere kant dacht aan wat ik kan doen om hem op zijn plaats te zetten. waarom moest hij nou precies nu komen in mijn leven ik had het zo naar mijn zin nu zit hij thuis en mijn leven is weer verpest zoals altijd. niet dat ik echt naar hem zou luisteren daar niet van maar hij is wel een obstakel en ook nog niet zo een kleintje ook. rustig alex blijf rustig het komt allemaal goed hij gaat weg en jij kan je gang gaan als je wilt. wat die nieuwe betreft daar ga ik veel lol aan hebben. hij gaat smeken om vergiffenis nu denken jullie zeker waarom gedraag je je als een trut hij heeft niks gedaan. simpel ik hou niet van tegenspraak iedereen zou mij gehoorzamen zelfs hij ook al moet het met moeite en pijn. je mag nooit een mietje zijn niemand houdt van mietjes je bereikt niets met braaf zijn en een mietje zijn. het leven is hard daarom moet je ook hard zijn. als je iets wilt bereiken. je moet houden van pijn zonder pijn kom je nergens. zonder te vallen kom je ook nergens en vallen doet pijn. soms heel veel pijn je moet er van houden. 

ik dacht laat ik vandaag 2 keer uploaden vooral als ik nu toch tijd heb yess!!!!!

veel leesplezier!!!!