Görev

9.Bölüm

Hikayeye Geçmeden Önce bişey söylemek istiyorum Yorumlarınızı yiyebilir miyim? Gerçekten Çok Tatlı Çok Güzel Yorum Yapıyorsunuz 🤍
~~~~

Marinette'nin durumu iyiye gidiyordu. Buna seviniyordum. Diğer bir yandan ise Luka falan da gelmişti hatta hiç beklemediğim hâlde Sofia bile gelmişti. Gözümü sofia'dan ayırmamaya çalışıyordum ne yapar eder Mariye zarar verebilirdi. Koridordan ağlama ve koşma sesleri geliyordu. Yaklaştığında Rose olduğunu anlamam uzun sürmedi.

"Adrienn Neyi var Mari'nin?"

Sertçe Mari'nin babasına ve Lukaya baktım.

"Sonra Anlatırım Rose"

"Adrien Bana kızgın olduğunu biliyorum ama sofia'nın neden geldiğini sormak istiyorum?"dedi Chloe.

Sofia demişken etrafıma bakındım yoktu. Marinin odasına baktığımda kapı aralıktı. Koşarak odaya girdim.

Sofia elinde ki yastıkla Mariye yaklaşıyordu. sofiayı kolundan tutarak Mari'nin odasından çıktım.

Sofiayı hızlı bir şekilde yere ittim. Biraz geç kalsaydım Mariye veda edicektim.

Sofia düşmenin etkisiyle kolunu ufaladı. Korkuyordu. Korkmalıydı. Bu kadar ileri gitmeyi nasıl düşünebilirdi?

"Neler oluyor Adrienn?

"Polisi ara Rose Derhal"

Rose polisi aradığı sırada Sofia kaçmaya yeltendi. Chloe Sofia'nın saçından tuttu.

"Hiç bir Yere gidemezsin Sofia"

"Bırakın Benii bişey yapmadım benn"

Eğildim. Sofiaya yaklaşarak Sert şekilde yüzüne baktım.

"Marinetteden uzak durucaksın yoksa Seni Öldürürüm. Cesedini parçalarım sokak köpeklerine atarım"

Sofia derin derin nefes almaya başladı. O kadar yapmazdım tabi ama şuan sofiayı korkutup kaçırmak istiyordum.

"Yeter Adrienn Hastane burası Hastalar var"diyen Luka'nın yüzüne yumruğumu geçirdim.

Sırtı duvara çarptı acıyla inledi.

"Kavga etmeyin artıkkk" Chloe hem ağlıyor hemde Sofiayı tutuyordu.

"Bunu diyene bak Luka Marinette'yi aldatırken iyiydi. İki kızı idare ederken sesin çıkmıyordu. Ne oldu şimdi? Bakıyorumda Çenen açılmış"

"Bana bak Adrienn dua et Hastanedeyiz yoksa Seni susturmasını bilirim"

Kahkaha attım. Sinirlerim bozulmuştu. Mari içerde canıyla uğraşıyordu ben burda bunlarla.

"Sen Mi beni susturucaksın veled"

Luka ayağa kalktı. Tam bana vurucakken Karnına tekmeyi geçirdim. Eliyle karnını tuttu Ağzından kan geliyordu. Hemşireler yanımıza geldiğinde Herkesden uzak bir sandalyeye geçtim.

Ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. Lütfen uyan Mari Sana ihtiyacım var. Ameliyathaneden çıkan doktor yanıma geldi.

"Durumu gayet iyi. Şimdi başka bir odaya geçireceğiz görmek isteyen bir kişi odaya girebilir geçmiş olsun" diyerek yanımdan ayrıldı.

Odaya ben girmeliydim luka ve Mari'nin babası girmemeliydi.

Diğer tarafa baktığımda polisler çoktan gelmişti. Bir kaçı Mariyi sorgulamak için bir kaçıda Sofiayı tutuklamak içindi.

İki polis yanıma geldiğinde durdu. Birisi orta boylu göbekli öteki uzun boylu zayıftı.

"Delikanlı Seni Sorgulamamız gerek sana bir kaç soru soracağız dürüst olsan iyi olur"

Kafamı tamam anlamında salladım.

"İlk olarak Marinette Dupain Cheng'in yanında ne yapıyordun?"

"Onu eve bırakıyordum"

"Neredeyken?"

"İnsanların özel hayatları vardır dostum girilmez"

"Özel hayat birinin ölmesine mani olucaksa bal gibi de girilir"

"Şurda Gördüğünüz Koyu Siyah Saçlı Adam varya Çok üzülerek adam diyorum onun insanlıktan haberi bile yok onu dövmekle meşguldum."

"Neden dövüyordun?"

"İki kızın duygularını hiçe sayarak ikisinide aynı anda idare etmeye Çalıştığı için dövüyordum bu yüzden hapse giriceksem hiç çekinmeden götürün beni. bari hapiste huzur bulurum"

"Ya sonra? Neler oldu?"

"Mari geldi onun tarafını seçeceğini düşünüp evi terk ettim. Peşimden geldi arabaya bindik olanı biteni anlattım daha sonra eve gitmek istedi eve bıraktım. Farkettim ki telefonunu unutmuş geri döndüğümde küvetin içinde elinden kan akıyor vaziyette yatıyordu kucağıma aldığım gibi hastaneye getirdim"

"Anlaşılan o ki Sen bu kızı Seviyorsun"

"Evet Seviyorum şimdi izniniz olursa Onu görmek istiyorum"

"İzin senin delikanlı"

Mari'nin kaldığı odaya girdim.
Yanına oturdum. Gözleri kapalıydı. Ellerini Tuttum.

"Biliyor musun Mari Burdan Sonra gideceğimiz ilk yer Nikah salonu olucak Ondan Sonra Seni Mutlu edeceğim Sen ben ve Küçük veledlerimiz"

"Hey onlara veled deme onlar Bizim çocuklar- rımız" öksüre öksüre yataktan doğrulmaya çalıştı. Yastığını dikleştirdim.

"Hoşuna gitti değil mi?"

Gülümsedi. Gülümsemesi benim evim ya.

"Evett ama hamsterımızda olsuun"

"Sen yeterki iste ben San Hamster dünyası kurarım"

Kahkaha atmaya başladı.
"Hayır Adrien o kadar da değil"

"Nasıl hissediyorsun ve neden böyle bişey yaptın?"

"İyi hissediyorum fakat bu dünyadan sorumluluklarımdan kurtulmak istedim kimsenin beni umursamadığı bir dünyadayım bu yüz-"

Elim ile ağzını kapattım.

"Öyle söyleme ben Seni Seviyorum ve umursuyorum birazdan çorba getiricek Chloe Sana içiricem"

"Bebek değilim ben Adriennn!"

"Hayır Bebeksin Benim Bebeğim"
~~~~

Sofia hakkında ne düşünüyorsunuz?

Adrinette çiftimiz mutlu olabilicekler mi?

Yorumlarınızı bekliyorumm.
Vote vermeyide unutmayın Teşekkür Ederiim. Seviliyorsunuz.