Midyat'ın Zor Sevdası

11.Bölüm

Keyifli okumalar;

🥀

Hastane koridorları bekleyişti, hastane koridoru herkez için umuttu.

Adar ağa kardeşinin alındığı odaya bakıyordu, canı yanıyordu.

Kardeşini gözleri önünde kanlar içinde görmüştü.

Kardeşi hayata karşı savaşmak istemiyordu, pes etmişti.

Kolay değildi, önce onu seven tek insanı kaybetti sonra ise abisinden uzaklaşmıştı.ar ağa'nın temiz kardeşi artık değildi, Dilana dokunmuşlardı.

Bu yük ile kimsenin yüzüne bakamazdı, kendini kirli hissetmişti.

Kumru ise ayakta durmuş adar ağa'ya bakıyordu, geldiklerinden beri Adar ağa'nın sesini duymamıştı.

"Evdekileri haber vereyim mi?"

Adar ağa başını hayır anlamında salladı, Kumru duvardan uzaklaşıp Adar ağanın önünde durdu.

"Iyi misin?"

Adar ağa ellerini karısının beline sardı hızla kendine çekip başını karnına gömdü.

Ağlıyordu, bu sefer gözyaşı kardeşi için dökülüyordu.

Yüreği bir kez daha korkmuştu, ilk korkusu sevdasını kaybetmek olmuştu.

Şimdiki korkusu ise kardeşini bir daha görememekti.

Kumru, ellerini Adar ağa'nın saçına götürüp karıştırmaya başladı.

Adar "Korkuyorum kumru, değer verdiğim insanları kaybetmek korkuyorum"

Bir adam korkuyordu, değer verdiği kadınları kaybetmekten korkuyordu.

Annesini, Berçem'i, Dilan'ı ve en önemlisi deniz gözlü sevdasını kaybetmekten artık çok korkuyordu.

"Buradayım"

Adar ağa'nın hıçkırıkları koridorda yankılanmaya başl

Her hıçkırık çıkaramadığı korkulardı, Her bir gözyaşı sessizliğini temsil ediyordu.

Her bir buruk bakışı korkularının temsiliydi.

Kapının açılması ile Doktor dışarı çıktı, Adar ağa hızla doktorun yanına ilerledi.

Doktor "Dilan Hancıoğlu yakını siz misiniz?"

Adar ağa hızla başını salladı "Ben abisiyim"

Kumru en arkada doktor ve Adar ağa'ya bakıyordu, yanlarına ağır adımlarla gitmeye başladı.

Doktor "Hastaneye geldiğinde çok fazla kan kaybetmişti, kan verdik şuanlık durumu iyi yarın hastaneden çıkabilir. Geçmiş olsun"

Doktor yanlarından uzaklaştığında odanın kapısı açıldı, Dilan'nın üzerinde hastene önlüğü vardı.

Önce yengesine baktı, en büyük kötülüğü ona yapmıştı.

Onu seven tek insanı ölümüne izin vermişti, pişmandı ve kendinden nefret ediyordu.

İçinde bitmeyen keşkeleri vardı, keşke onu seven insana iftira atmasaydı. Keşke abisini katil yapmasaydı keşke dünyaya gelmeseydi.

Bakışları abisine değmeden başını yere eğdi.

Dilan "Eve gitmek istiyorum, yenge beni eve götürür müsün?"