Oh My Captain

Ball 24

Instead in the comfort room like what I told my friends, I go out of the club. A heavy weight clenching my heart right now. I shouldn't act this way because I know, I moved on. But, I realized, I might moved on already but I did not forget.

Nasasaktan ako ngayon dahil hanggang ngayon puno ako ng what ifs. What if hindi nangyare ang mga bagay na iyon. What if hindi nalang siya pumunta ng ibang bansa. We could've be happier or do we really?

Mahirap manimbang at ayaw kong dumating ang isang araw na magsusumbatan kami.

Bumuga ako ng isang malalim na hininga sabay punas sa mga butil ng luha na umagos sa pisngi ko. Pashneya!

I startled when a hand held my arm. Napalingon ako. Agad ko ding winaksi ang kamay na nakahawak sa akin.

"Leave me alone, Malonzo" I spat.

Lumayo ako ng kaunti sa kaniya. Kaya nga ako umalis doon sa loob dahil gusto kong lumubay sa kaniya. Pero heto siya ngayon, sinundan pa ako.

"Please... let's talk" mahinang usal niya.

I scoff sarcatically. Talk? for what?

"Wala tayong dapat pag-usapan pa" matigas kong sagot sa kaniya.

"Please..." he held me again.

Winalsik ko ulit ang kamay niya. "ANO BA?! bingi kaba? sabi ko wala na tayong pag-uusapan pa!" di ko mapigilang mapataas ang boses.

"Meron, She! akala mo lang wala pero MERON!" he shouted back which taken me aback.

How dare him used a movie line in the middle of our conversation!

"We need to talk, She. Sa ayaw at gusto mo meron tayong pag-uusapan. We always avoided these things" humupa na ang lakas ng boses niya.

I glare at him. "So, naninisi ka? sinasabi mo bang hindi ako marunong makinig?" pigil na pigil ang gigil ko sa sinabi niya.

"I didn't mean that. Can you please stop putting words in my mouth? lagi mo kong pinapangunahan" usal niya.

Halatang nagpipigil din siya ng galit. Bigla naman akong natahimik sa sinabi niya. Napaiwas nalang akong tingin sabay pamaywang.

"Alam ko ang gago ako dahil nagloko ako noong nasa America. Aaminin ko din na nagsawa ako pero tang-ina nang mawala ka sakin ng tuluyan, nabaliw ako ng sobra. I even failed some of my units." he ruffled his hair.

Parang binuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko. Nagsawa siya? nagsawa...

"Nagsawa? wow big word." sarkastiko kong usal. "So, you get tired of me that is why you flirted with another woman? ang sakit mo naman magmahal Malonzo" I painfully muttered.

"Nagsawa ako pero hindi ako nangaliwa. I did not flirt with another woman too"

"Should I thank you for that?" I asked him with sarcasm.

"That is why napakagago ko. I felt guilty, so lie low. I couldn't bring it up to you–"

"Kaya hindi mo nalang ako kinikibo? hindi mo na sinasagot ang tawag ko?" I asked with a little tear formed in my eyes. "I loved you that I am willing to set aside my pride and I even took courageous measure to go beyond worst fear even it triggered my panic attacks because Malonzo, unlike you, mas matatag ang pagmamahal ko kaya hindi ako nagsawa" mas diniin ko pa ang huling sinabi ko.

Lumamlam ang mata niyang nakatingin sa akin ng deretcho. Agad din akong napaiwas ng tingin. Naiinis lang ako sa kakahantungan ng pag-uusap na ito.

"Seriously, why did you come back? aren't you happy with Mackenzie? you even chose her over me" I said in monotone.