It Was You (Aliser Series 4)

Simula

A/N

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Island

I was having a simple birthday right now. Nay Nenita found me, sabi niya I was drifted by the sea water's waves. Nang nakita nila ako, I was wounded in my legs and my face was covered by blood, a big scratched on it. Hindi nila maipaliwanag kung bakit ako napunta sa Bia Beach. I don't even know my name. Dinala lang ako ni Nay Nenita at ni Tay Kiko sa malapit na hospital gamit ang kanilang bangka. It was surreal that someone who did not belong there was drifted by waves.

Sabi ni Nay Nenita, noong nagkaroon na ako ng malay ay isinama na muna nila ako dito sa star island kung saan sila nakatira. The first week I was here, I was asked by Nay Nenita. Sabi niya daw ano ang pangalan ko. Sumagot naman daw ako. I just said that I am
Tristessa. Kaya simula nun tinawag na lang nila akong Essa.

Hindi nila alam kung saan ako nanggaling o kung paano ako napadpad sa star island. I was also trying to remember all but I just can't. Pinabayaan ko ang sarili ko dito sa isla. Dito, iba man siguro ako sa kung sino man talaga ako noon, masaya naman ako kasama si Nanay, Bia at Tatay.

Simula noon, hindi ko na kinilala ang sarili ko. Tatlong taon na akong naninirahan dito at tumatanda na si Nanay at Tatay. Isa lang ang anak nila, ang naging kapatid ko, si Bia. Nagkaroon ng polycystic ovary syndrome si Nay Nenita. Posible pa naman daw-ng magkaroon sila ng anak kaya nagbunga, kaya naging si Bia.

Ako ang naging panganay na anak nila. Mabait si Nanay at Tatay. Simple ang pamumuhay namin. Pupunta ako sa Casa Nenita Hotel tuwing sabado, tinutulungan ko si Nay Nenita sa hotel pagkatapos ko sa Tristesse's Banana Farm. Minsan naman sakay sa malaking bangka umuuwi kami sa star island para bisitahin si Tay Kiko at ang El Kabayo Ranch sa malaking bukid. Si Bia naman huling taon na sa college kaya pinagfo-focus ko dahil business ang kinuha niya.

Hindi ko alam kung ilang taon na ako pero sabi ni Nay Nenita na sa edad na twenty-five daw ako. Kaya naman yan yung pinaniniwalaan ko, sabi niya kasi nung tinanong niya raw ako noon kung ilang taon na ako ang sinabi ko daw twenty two. Tapos ngayon na magta-tatlong taon na ako sa kanila, tumatanda na nga ako.

"Maligayang kaarawan anak." Si Tay Kiko sabay abot ng regalo sa akin kaya agad ko ng binuksan.

"Ang ganda naman nito, Tay. Kwintas." Sinuot agad yon ni Tatay sa akin kaya lang may naka engraved na taon at initial na letra sa kwintas. Hugis puso ito at sa likod nakalagay ang lahat.

"Salamat dito, Tay. Pero bakit po may date dito, Tay, at tsaka may initial po pero hindi naman po 'to letra ng pangalan ko?" Nang sinabi ko iyon ngumiti lang si Tatay pero di nagtagal sinagot niya rin naman ako habang hinawakan ang kamay ko.

"Anak, may kahulugan lahat yan. Hmm? Sa ngayon hindi ko pa sinasabi pero sa tamang panahon, anak, maipapaliwanag ko rin sayo. Sa ngayon ang alam ko lang mahalaga 'yan sayo. Naputol kasi iyan kaya naman pinaayos ko." aniya.

Siguro itong kwintas na ito kasama ko na ito noong napadpad ako sa isla na ito kaya naging mahalaga para sa kanila. Hindi na ako nag tanong pa kaya naman ipinagpatuloy namin ang selebrasyon sa Nenita Cottage, kung saan namin ginanap ang birthday ko.

"Anak, kumain lang kayo ng kumain ng mga kaibigan mo ah? Papahinga na muna kami ng Tatay mo." Si Nanay kaya naman niyakap ko na sila para makapag pahinga na sa cottage nila. Hinatid na rin sila ni Bia.