De Grijze Jager- De Gevluchte Kroonprinses

Hoofdstuk 7

Araluen- Westwoud

"Hier laten we Trek en Spring achter." Fluistert Will. We kwamen al steeds dichter bij de daders en Will vond het verstandiger om ze verder lopend te benaderen. Ik loop achter Will aan. In dit deel van Westwoud is het dichter en zijn we moeilijker te zien in onze gevlekte mantels, maar gelukkig kan ik Will bijhouden en raak ik hem ondertussen niet kwijt. We pakken allebei een pijl uit onze pijlen kokers en leggen die aan op onze bogen. Will staat plots stil en ik kan nog net voorkomen dat ik tegen hem aan bots. We blijven even staan tot we stemmen horen. "Jij gaat deze kant naar ze toe, maar blijf in de bossen tot ik het teken geef. Ik ga via de andere kant." Fluistert Will weer. Ik knik en loop voorzichtig weer verder, terwijl Will de andere kant op gaat. Ik ben nu dicht genoeg om te horen wat ze zeggen

"Het is jou schuld! Jij hebt het verpest, alweer! Waarom moest je nou perse iemand neersteken? Het is maar een kwestie van tijd voordat de jagers ons hebben gevonden." Hoor ik één van de twee boos op gedempte toon tegen de ander zeggen. "Makkelijk he? Iemand anders de schuld geven, want zover ik weet, was jíj degen die het mes vast hield!" Werpt de ander boos tegen. Ik zie achter het tweetal Will staan. Hij knikt naar mij en ik knik terug. Ik doe wat we hebben afgesproken en ik schiet in de arm van degene die dus iemand had neergestoken. De man slaakt een oorverdovende gil en grijpt naar zijn arm. De andere man pakt een bijl en kijkt om zich heen zoekend naar waar het vandaan kwam. Als hij weet waar het vandaan komt, begint hij mijn kant op te lopen en heeft hij niet door dat zijn partner is flauw gevallen na het zien van al het bloed en dat Will nu achter hem staat. "Laat je bijl vallen." Zegt hij enkel. De man pakt de bijl wat beter vast en slinger die naar achter toe richting Will, maar die zag het al aankomen en bukte. Vervolgens geeft Will een beuk tegen zijn knieschijf en de man laat zijn bijl op de grond vallen en kermt van de pijn. We binden de handen van de mannen vast en als we vertrekken, hou ik het gauw vast van de man die ik had neergeschoten en Will die van de ander.

"Wat doen we nu?" Vraag ik terwijl we rustig terug rijden. "We brengen ze naar het kasteel en dan gaan we weer verder trainen." Antwoord Will. Ik wil net nog wat vragen, als er opeens hard aan de touw wordt getrokken. De twee mannen trekken hard aan de touw en Spring schrikt zich kapot doordat ik ineens een plotselinge beweging maak. Snel trekken Will en ik ook aan het touw en de mannen vallen voorover op de grond. "Nog even en ik laat jullie achter bij een kudde wilde zwijnen!" Zegt Will boos. Terwijl Will boos wordt op de twee mannen, probeer ik Spring rustig te krijgen. "Ssshht. Het is goed. Er is niks aan de hand." Zeg ik zachtjes. Langzaam komt Spring weer tot rust. Nog een reden waarom onze band beter moet worden: Spring moet mij leren vertrouwen. Ik haal een appel tevoorschijn en geef die aan Spring. "Geef dat touw ook maar aan mij." Zegt Will. Ik doe wat hij vraagt en Will houdt beide touwen vast terwijl we verder rijden. Af en toe, als Will merkt dat de mannen langzamer beginnen te lopen, trekt hij aan het touw zodat ze bijna op de grond vallen.

Eindelijk zijn we weer terug bij Wensley. "Ik breng ze naar het kasteel. Breng jij Spring maar naar de stal en ga wat klusjes doen." Ik knik teleurgesteld, want ik wilde eigelijk wel mee om de mannen naar het kasteel te brengen om te horen wat voor straf ze krijgen. Toch gehoorzaam ik Will en ga ik naar het huisje.

Als Will weer terug is, ben ik al lang klaar met de klusjes en ben ik aan het trainen met boogschieten. Will knikt goedkeurend. "Niet slecht." Ik glimlach trots. "Het is goed voor vandaag. Rust maar uit en doe iets voor jezelf." Zegt Will. "Wat gaan ze doen met die twee mannen?" Vraag ik. "Baron Arald is daar nog niet over uit." Antwoord Will kortaf. Ik knik en loop naar de stal om de schietschijf op te ruimen, maar Will houdt mij nog even tegen. "Oh en Lucy." Ik draai me nieuwsgierig om. "Goed gedaan vandaag." Het is een compliment die hij mij vaker geeft, maar toch voelt het nu anders en voel ik mij wel een beetje trots.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sorry voor korte hoofdstuk!!
Volgende wordt weer langer!!

Dagg -B