Το μέλι είναι τόσο γλυκό που σκιάζει τις ανάγκες σου.
Σου θυμίζει ένα χρώμα απολαυστικό μα και γνώριμο την ίδια στιγμή.
Το μέλι όμως αποφάσιζε πολλές φορές να αλλάζει μορφή. Το μέλι έγινε μελάνι και χάραζε κάθε φορά το σώμα σου και όχι την ψυχή σου, με την δύναμη της ηδονής που κρυφό το όνομα της θα κρατήσω.
Η πένα απλά μάθαινε σιγά σιγά να χαράζει τις ευτυχίες σου. Τις ευτυχίες που εσύ επέλεγες να έχεις χαραγμένες σε σημείο ορατό και γνώριμο για το μελάνι
-
Το μέλι γλυκό και ανήμπορο, μα στο δικό σου δέρμα πήγαζε ηδονή γιατί ήσουν εξαίρεση και όχι λησμονή
Μα ποτέ σου δεν ήξερες το μελάνι τι καμώματα σου κάνει, και σε προτρέπει να τα ξύνεις παρά να τα αφήνεις
Το μέλι δύσμοιρο από την άλλη τραβούσε την σκανδάλη, περιμένοντας ανταπόκριση μεγάλη
Εσύ έμενες όμως αμέτοχος σε κάθε στόχο, καμιά σφαίρα δεν σε είχε βρει εκεί που πονάς περισσότερο. Απλά σε έβλεπε να κάθεσαι αμίλητος και απόλυτα οκνηρός στην άκρη της λίμνης κρατώντας στα χέρια σου το μέλι .
Και το μέλι κρυβόταν πάνω στην πληγή που έτριβες πιο πολύ.
Στην ποίηση-
YOU ARE READING
[Μέλι Το Μελάνι]
PoetryΠοτέ σου δεν πίστευες ότι το μέλι ήταν ικανό αρκετά για να γιατρέψει τις πληγές σου και όχι για να τις αποκαλύψει. Γιατί στο κάτω κάτω αυτήν την δουλεία την έκανε το μελάνι, που με τι λέξεις σου χάραζε το κορμί και σε σκότωνε- Σε πλήγωναν οι λέξεις...