İbrahim bey için,
Umutlar olmuştu
Çekilmez işkence,
Giymişlerdi!...
Üzerlerine karamsarlığı
durmadan zehirlerini kusuyorlardı.
Herşeyleriyle.
Acımasızca
Eziyet, eziyet üstüne
Sağlığı durmadan
Sanırsın alarm veriyordu
Olur olmadık
hiç beklenmedik anlarda
Denizin mavisi çekmişti.
Mavi yorganını üzerine
İnadı inat
göstermiyordu
Kızı demeti bir kere olsun bile
Yalnızlık
tak etmesine rağmen canına
Yabancı
bilip, görüp,
bir türlü alışamadığı
kaldığı evin
O hafif
buğulu sisli,
perdesinden dışarıya baktığında
Birbirlerine
Birkaç metre
Uzaklıkta,
Simitçi ve ayakkabı boyacısı gördü.
Adeta gözleriyle; paslaşıyorlardı
Aralarında
İbrahim bey
Sahaya iner misali
bulunduğu evin arka kapısından
çıkarak
Sokak arasından geldi.
Simitçinin yanına
Silahın soğuk namlusunu dayayarak
Simitçinin omzuna
Hey sakin ol
Ortalığı bulandırma
diyerek
Sen ve karşıdaki
ayakkabı boyacısı gibi görünen
müsveddeler
Siz ikiniz
Kimin adamısınız?
Dediğinde
durumu farkeden arkadaşı yavaş
adımlarla...
Gelmeye başlamıştıki.
Yanlarına
Siyah
bir arabanın durmasıyla
Arabaya binerek
Sanırsın
Sihir, olup...
Kayboldular
Biranda
İbrahim beyse
Silahı elinde?"
Şaşkın,
bir vaziyette
Öylece kalakalmıştı
Olduğu yerde
Birkaç
vatandaşın bakışları arasında.
Anlaşılan sır kapıları aralanmaya
başlamıştı.
Aralarında
Yerde soluyan bir kağıt parçası.
Gördü.
O anda
YOU ARE READING
Bekleyiş
AdventureBeylik, tabancalarından çıkan keskin, sivri uçlu kurşunların yansıyan gölgeleri Demetin gözlerini alıp korku saçmıştı. Her seferinde Arada bir aşkıda doldurup bir bardağın içine bakmıştı "Tadı nasıl?" diye Denizin dalgaları tak...
