Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Güneş ufukta batıyor, Tokyo şehrinin Shibuya bölgesinin üzerine sıcak, turuncu bir parıltı yayıyordu. Daha önce yakınlardaki salıncaklı parklarda ve oyun alanlarında oynayan çocuklar, arkadaşlarıyla vedalaşıp akşam yemeği vaktinde eve koştular, bütün gün açlıktab mideleri gurulduyordu.
Küçük bir çocuk yalnız başına yürüyordu, her gün gökyüzünün en güzel mavi tonuyla rekabet edebilecek kadar güzel kristal mavisi gözleri olan solgun bir teni vardı. Çok iyi bildiği bir parka yöneldi, birinin onu beklediğini bildiği bir parka.
Oyun alanına döndükten hemen sonra, çocuk parkta kendisi hariç olan tek kişiyi gördü. Buluşmak için geldiği kişi.
Batan güneşin küçük aydınlatması altında parıldayan (s/r) saçlı ve yumuşak (t/r) tenli genç bir kızdı. tek başına oturuyordu.
Salıncakta tek başına oturuyor ve bakışlarını yere indirmişti, yumuşak hareketleriyle ayaklarının havada sallanmasını izliyordu.
Oğlan kıza hayran kalmamak için olduğu yerde durdu, her zaman yanında olduğu en iyi arkadaşını görünce yanakları pembenin hafif bir tonunu kapladı.
Her zaman kızın gerçekten güzel olduğunu düşündü ve sınıflarındaki pek çok çocuğun kızdan hoşlanmasını sağlayan basit, sevimli bir gülümsemeyle herhangi bir kişinin gününü aydınlatabilmesine hayrandı.
İzlendiğini hisseden genç kız, başını kaldırdı ve oğlanın gözleriyle karşılaştı, yüzü anında en iyi arkadaşını görünce aydınlandı.
"Haru!" kız, oğlanın ismini seslenerek salıncaktan atladı, önce oğlana sarılıp, daha önce kızaran yüzünün biraz koyulaşmasına neden oldu.
Kısa süreli bir kucaklaşmanın ardından genç kız geri çekildi ve arkadaşını kol mesafesinden tuttu, oğlana kayıp bir köpek yavrusunu hatırlatan şaşkın bir bakış atarken başını hafifçe yana yatırdı.
"Benimle ne konuşmak istiyorsun?" diye sordu, meraklı bir alt ton taşıyan yumuşak bir sesle, ancak gözleri çocuğun elmas şeklinde yırtılmış ağzının çevresindeki deriye indiğinde yüzü düştü.
"İyi misin!? Sana ne oldu!? Bunu kim yaptı!?" genç kız panikledi ve arkadaşını incelemeye başladı, onu daha dün gördüğünden beri yaraların gerçekten taze olduğunu ve o kesiklerin olmadığını fark etti.
Genç Haruchiyo, panikleyen kıza cevap vermek için ağzını bile açamadan, kızın gözleri doldu ve elleri titremeye başladı.
