Hep vardı, bir gölge... İzuku'nun gölgesiydi o... Nereye gitse onunla gelirdi, o mutlu olsa mutlu olurdu, o zorbalık görse kendisi de görürdü... O bir gölgeydi, kendisinin gölgesi...
İzuku'nun bir ikiz kardeşi, "ERKEK" bir ikiz kardeşi olsaydı harik...
Gün sınav günüydü, açıkçası şuanki becerilerimizle %5lik kısmı canımız acısa bile kullanabiliyorduk. Bunu sağlayan şey elbette benim özgünlüğümdü. Neredeyse yarım aylık çalışmayı birkaç güne sığdırmış, öğrenebildiğimiz kadar öğrenmiştik. Yazılı sınav beklediğim gibi kolaydı. Sonuçta İzuku bir sınava girecekse mükemmel olana kadar çalışırdı.
Özgünlük yarışı ise ikimizin ayrıldığı noktaydı. Açıkçası o olmadığı için şuanda fazlasıyla gergin hissediyorum fakat sadece bir kilometre uzağımda olduğu için kriz geçireceğimi düşünmüyorum.
Tek yapmam gereken kazanabildiğim kadar puan kazanmak.
Başlamamız söylendiği zaman aceleyle içeriye girenleri gördüğümde gerginliğimi unutup kıkırdadım. Özgünlüğüm aracılığıyla İzuku'nun gücünü kullanmaya başladığımda hissettiğim karıncalanma ile zıpladım ve gitmem gereken yer olan sahanın orta bölgesine gittim. Burası boss bölgesi olmalıydı yani bütün robotlaren başında buralardan bir yerlerden gelmeliydi. İzuku'ya da aynısını söylemiştim uzak da olsak ortalarda bir yerlerde çalış diye. Tamam, demişti. Yaklaştığını hissettiğimde gülümsedim ve etrafımdaki üç adet iki puanlık robotu indirdim. Şimdiden 6 puan henüz bir dakika bike geçmedi. Harika!
Kıkırdayarak etrafımdaki robotları yok ederken bir çığlık sesi duymam ile durdum. İzuku'ya yakın bir yerde ise onu çığlık attıran şey ona da gidebilirdi. Şimdilik 36 puan toplamıştım oraya giderken gördüğüm robotları da yok edersem sınavı geçebileceğim kadar robot yok etmiş olurdum. Bacaklarımdaki gücü %2ye çıkarıp zıpladığımda ilerideki 0 puanlık ama en yıkıcı robotu gördüm. O enkazın altında kalmıştı muhtemelen çığlığın sahibi.
Binaların üzerine camlara basarak çıktıktan sonra gitmem gereken yeri belirledim ve tekrar aşağı atlayıp, çünkü binalar arası boşluk zıplayamayacağım kadar uzaktı, robotları yom ederek dev robota ulaştım. Şuanki puanım 42ydi. Bu puan yeterli olurdu. Çığlığın sahibini aradığımda kolu bir kolonun altında olan uzun dilli kızı görmem ile gözlerimi kapattım. Nasıl becermişti bunu. Kolonu kaldırdıktan sonra kızın çıkmasına yardım edip robota koştum. Yakınlarda bir yerde ikinci bir çığlık daha duyduğumda göz devirdim herkesi kurtaramazdım. Bu robotu durduramadan diğer dev robotun düştüğünü ve orada İzuku'yu gördüğümde gülümsedim. Aynıydık, kopyala yapıştır değil belki fakat aynıydık.
Robotun boyun kısmına %5lik iki yumruk attıktan sonra aşağı indim ve robotun bacaklarını sökmek için üç defa yumruk attım. Kolum sızlamaya başlamıştı. Çok fazla %5 kullanmıştım. Yüzde iki ile devam ederek ard arda 20 yumruk attığımda kopan boyun ve bacak ile robot hareket etmeyi kesti. Kendime zarar vermeden bu işi halledebildiğime göre mutlu olabilirdim.
Henüz bir dakika vardı sürenin dolmasına. Yapacak bir şey bulamayıp herkesin olduğu yere gittim ve oradaki robotlardan kendi payıma düşecek birkaç tane bulmaya çalıştım. Sadece iki tane daha yok edebilmiştim ki ikisi de bir puanlıktı. Yani toplam puanım 44 olmuştu. Gülümsedim iyi bir sınıfa girecek kadar puan toplamıştım. Dolan zaman ile İzuku'nun olduğu bölgeye ulaşmak için binalara tırmanıp etrafıma bakındım. Bulamayınca çıkışta görüşebileceğimizi düşünüp hızlıca çıkışa gitmeye karar verdim.
Çıkışa vardığımda herkes gitmişken İzuku'yu bulamayınca içimi garip bir korku kaplamıştı. Kalbimi tutarak nerede olduğunu bilmek istediğimi mırıldandım. Özgünlüğüm sanki istediğimi yerine getirircesine gitmem gereken yeri hissetmemi sağlamıştı. Nerede olduğunu hissediyordum. Gülümseyip hızlıca içgüdülerime güvenerek binanın içine girdim. İzuku'ya bir şey olmamıştır bence, olmamıştır değil mi?
İkinci kata çıkıp üç oda ileri gittikten sonra önğme çıkan ilk odanın biraz ilerisinde olduğunu hissettiğimde kapıyı tıklatarak içeri girdim. içeride bulunan öğretmen kurulunu görünce şaşırdım. İzuku'nun ne işi vardı burada? Kanayan burnunu gördüğümde gözlerim açıldı ve hemen cebimdeki mendille burnunu tutmaya başladım. Bana minnettar şekilde gülümsedi ve öğretmenleri beklemeye devam etti.
"İzuku, ne oldu? Neden buradasın?" diye sessizce seslendim.
"Sınav sırasında bir kıza yardım ederken gücümün dozunu biraz kaçırmışım %50lik bir güçle vurdum bu yüzden beni buraya çağırdılar. Sanırım sorumsuzca bir şey yaptığımı fark etmemi istiyorlar.
Sesimin sçtonunu tutamayarak, "%50 mi?!" dediğimde öğretmenler bana döndü.
"Merhaba biz puanlama yapan jürileriz çocuklar. İkiz kardeşlerin sınavdan neredeyse aynı puanı aldığını gördüğümüz için mutluyuz. Sen Eiji, İzuku'dan daha az puan topladın fakat kurtarma puanı konusunda ondan daha yüksek alman gerekiyor. Ve sen İzuku gücünğn dozunu kaçırman dışında harika bir performanstı. İkinizden harika şeyler bekliyoruz çocuklar." dediğinde gülümsedim. İzuku benden daha iyiydi işte buradan anlayabilirdik.
"Peki neden buraya çağırıldı?" diye sordum kardeşim adına. Buraya nasıl geldiğimi kimse bilmese de olurdu.
"Kurtarma puanını tam puan vermek istemiyoruz fakat oldukça kararsız kaldık. İkiniz de ortalamanın çok üstünde puanlama almışken üstüne kurtarma puanlarınızı eklersek birinciden çok daha fazla puana sahip olacaksınız." dediğinde anladığımı belirtircesine.
"Birinciden sadece dört puan daha yüksek alalım ikimiz de. Olur mu Ka-, şey Eiji." dediğinde gülümseyerek gözlerimi kıstım. "Olur tabi."
"Herşeyi yapabilirsiniz. Ancak beni ve İzuku'yu aynı sınıfa koymanızı istiyorum başka bir ricam yok. Gidebilir miyiz?" dedim ve onay aldıktan sonra İzuku'yu itekleyerwk dışarı çıkardım.
"Sanırım okula ikiz birinciler olarak giriyoruz ha İkigai?"
"Evet öyle görünüyor Kaji!" gülümsemesini bastıramadan yürümeye başladı. Kanayan burnu aklıma geldiğinde yanağına vurup, "Seni sorumsuz mahluk! Bir daha asla böyle bir hata yapma! Burnunun kanadığını gördüğümde zarar gördün sandım!" sinirle söylediğimde kıkırdadı.
"Tamam biliyorum Kaji! Birdaha olmaz. Eve gidince annemden katsudon yapmasını isteyelim mii?"
"İsteriz, sen istersin de annem yapmaz mı?"
Hehe 2 gün üst üste bölüm çünkü neden olmasın skskskskksksks (canım sıkıldı diye tamamen gaza gelmedim)
Bu bölüm de 800 kelimeydi kısa ama olsun
Bölüm sonu çok soft oldu awww aslında sadece Eiji'nin kızdığı yerde bırakacaktım ama soft bir şeyler hayal edince dayanamadım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Neyseh bu bölüm d ebu kadar olsun artık bir ay yüzüne bakmam sanırım skskskskksksks iftara da az kaldı.. İftardan iftara yazıyorum herhalde..
(diğer kitaba yb gelmez amaaaa çünkü onun bölümleri en kısa 1500 oluck..)
