3

46 5 0
                                    

ရှင်းထျန်းစျေးမှာမုန့်ပတ်စားရင်း သူလည်းပျင်းလာပြီး အဲ့နေရာကနေထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။
ရေကန်ရဲ့ဘေးကဆိုင်မှာ ငါးဖမ်းလို့ရမယ့်ပစ္စည်းတွေတွေ့လိုက်တယ်။
အဲ့ပစ္စည်းတွေကိုသဘောကျမိလို့ဝယ်ရင်း
ကန်ထဲမှာ ငါးဖမ်းလိုက်တယ်။
သူစောင့်နေတာ 3နာရီပြည့်သွားပြီ။
ငါးတစ်ကောင်မှတောင်မရသေးဘူး။ သူစိတ်ပျက်လာပြီး နည်းနည်းလောက်စောင့်အုံးပါမယ်လေဆိုပြီး။1နာရီ ကြာပြီးသွားတော့
ထူးဆန်းတဲ့ငါးတစ်ကောင်ရလာတယ်။
ငါးကအမြီးလဲရှည်တယ်။လှလည်းလှတယ်။အပြာရောင်ကြေးခွံတွေလည်းရှိတယ်။ဂျိုကလည်းပေါက်နေသေးတယ်။
သူလည်း အဲ့ငါးက အရမ်းလှတာမလို့။အိမ်မှာမွေးထားမယ်ဆိုပြီး။ခေါ်ခဲ့လိုက်တယ်။
အိမ်ရောက်တော့ ငါးကဒဏ်ရာရထားသလိုဖြစ်နေတာမလို့။
ဝမ်းဝမ်းလေးကို
[မင်းမှာငါးတွေဒဏ်ရာရရင်ကုသပေးတဲ့ဆေးမျိုးရှိလား?]

ဝမ်းဝမ်း: ရှိပါတယ် host! အမှတ်တော့ပေးရ
              မှာနော်

[အေး ဖြတ်လိုက် သူသက်သာရင်ပြီးရော]

ဒင်!
အမှတ် 50 မှတ်ဖြတ်လိုက်ပါပြီ!

ဝမ်းဝမ်း: host! ဘာငါးလည်းမသိဘူးနော်
             ထူးထူးဆန်းဆန်းလေးတော့လှတယ်

[ မင်းယုံမလား ငါဒီငါးရဖို့4နာရီလောက်ထိုင်စောင့်ခဲ့ရတာ]

ဝမ်းဝမ်း:ကျတော်ယုံပါတယ် hostကို
             တစ်ချိန်လုံးစောင့်ကြည့်နေရတာလေ

ထိုအချိန်တွင်
အိမ်ရှေ့စံမင်းသား! အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကို
ဘုရင်ကြီးကအခေါ်လွှတ်လိုက်ပါတယ်။
ဘာကြောင့်လည်း?
နေ့လယ်စာအတူစားချင်လို့ ဆိုပြီးခေါ်ခိုင်းလိုက်တာပါ

[ဝမ်းဝမ်း ငါ့ကိုခေါ်တာကရှင်းထျန်းရဲ့အဖေ
ရှင်းခဲ့ဖေ လား?]

ဝမ်းဝမ်း: ဟုတ်ပါတယ်host မူလပိုင်ရှင်ရဲ့
             အဖေပါပဲ။သူကမူလရှင်းထျန်းကို
             အရမ်းချစ်တာပါ။

[ ငါသွားရလိုက်ရမှာလား? အဖေဆိုတော့လည်းလျစ်လျူရှုလို့မဖြစ်နိုင်ဘူး မျက်နှာဖုံးပေးစမ်း]

ဝမ်းဝမ်း:ဟာဗျာ hostကလည်း ကျတော်ကလူ
              မှမဟုတ်တာကို

[ အော်အေးအေး ငါမေ့သွားလို့]

ထျန်းထျန်းက ငါ့ကိုကြိုက်သွားတယ် ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလည်း(oc)Where stories live. Discover now