KRİSTAL - ( Karanlıktan gelen )

~KARANLIKTAN GELEN~ BÖLÜM 1

Multimedya - Demir Kan

-Kristal ATEŞ-

Saf duygudur nefret. Hiçkimse için kolay değildir nefret etmek. Kalbinin tamamını kaplayan bu his onun sonu olacaktı. Daha önceki hayatını biliyordu. Ders almışmıydı ? Hayır. Sil baştan geri döndü. Hastanede geçirdiği onca zamanlara rağmen iyileşmemiş aksine dahada kötüleşmişti.

'Her yaşadığımın intikamını alıcam. Benim adım Kristal ATEŞ ise onlar mutlu olamaz. Herkes hak ettiğini alacak'

Sokakta yürümeye devam ederken karşıdan gelen arabaya takıldı gözleri. Güzel bir arabaydı. Şimdilik işini görürdü. Yolun ortasında durdu kafasını eğdi. Siyah saçları yüzünü gizliyordu. Araba tam dibinde acı bi firenle durdu. Nefesi saçlarına çarpıyordu. Arabanın kapısının açılma sesini duydu. Çenesini sıktı kafasını daha aşağı eğdi. Adım sesleri yaklaşırken derin bi nefes aldı. Karşısındaki botları görmesiyle harekete geçti. Başını yavaşça kaldırdı. Uzun boylu sert yüz hatları olan genç bir adamdı. Kendisinden 6-7 yaş büyük olabilirdi. Alaycı bi sırıtışla onu süzmeye devam etti. Adam kaşları kaldırmış ona bakıyordu. Yüzünü daha dikkatli inceledi. Onu tanıyordu. Babasının adamlarından biriydi. Adını anımsamaya çalıştı. Demir ? Evet. Bu oydu. Kafasını tamamen kaldırıp gözlerinin içine baktı. Kesinlikle oydu. Gözlerinden bi karanlık geçti. Sinir ve öfke parmak uçlarına kadar onu esir alırken derin bir nefes daha aldı. Adamın daha dikkatli bakışlarını yakaladı. 'Başlıyoruz'.

-Demir KAN -

Aniden karışımdaki kişiyi görmemle firene bastım. Tam dizlerinin hizasında arabayı durdurabildim. Araçtan inip ona doğru yaklaştım. Bu bir kızdı değil mi ? Evet bu geceki ikinci eğlencesi olabilirdi belki de. Kızın yüzünü göremiyordu. Tam karşısına geldiğinde adımları yavaşladı ve durdu. Kız yavaşça başını kaldırdı. Koyu renk saçlarıyla yüzünün beyazlığı tezat oluşturuyordu. Siyahın en karanlık tonuna benzeyen gözleriyle buluştu gözleri. İnce dudakları yukarı kıvrıldı. Yüzünün parçalarını birleştirdi ve kaşları aniden havaya kalktı.
Şaşkınlıktan değildi, karşısındaki kişinin varlığına inanamamıştı. Bu 'o' olamazdı değil mi ? İmkânsızdı. O ölmüştü. Kafasında milyonlarca soru dönerken kızın varlığını reddediyordu. Hayır hayır hayır !!.