Family

369 10 1
                                    

Pov Louis

Het is het begin van de middag als ik een belletje krijg. Als ik zie dat het Zayn is, pak ik verbaast op. Zayn is mijn contactpersoon van jeugdzorg. Ondertussen is hij niet meer alleen mijn contactpersoon, we zijn ook vrienden geworden. Maar we bellen eigenlijk nooit. We sturen alleen maar appjes. "Zayn?" Zeg ik. "He Lou, ben jij nog steeds geïnteresseerd in een nieuw pleegkind?" Vraagt hij. Ik grinnik. Ergens was dit te verwachten. "Natuurlijk Zayn. Dat weet je toch. Dat heb ik je letterlijk vorige week nog geappt." Antwoord ik. Hij zucht opgelucht en zegt dan: "Wanneer zou ik een kind bij jou kunnen plaatsen? Hoeveel tijd heb je nodig om alles rond te krijgen?" Opnieuw grinnik ik. Hij weet dat ik er meer dan klaar voor ben. "Wanneer heb je mij nodig, Z?" Vraag ik als antwoord. Hij kucht even en mompelt dan: "Nu?" Gelukkig moet hij daar zelf ook om lachen. "Ik zie je zo, Zayn." Zeg ik en dan hang ik op.

Even snel de kamer klaarmaken. Alleen heb ik geen idee hoe oud het kind is. En ik weet ook niet of het een jongen of een meisje is. Ik heb twee uniseks kamers. Alleen één is meer voor tieners en de ander voor kleintjes. Van het bed daar kan ik zelfs een baby bed maken. Van beide kamers maak ik het bed op. Meer kan ik nu eigenlijk niet doen. In de tienerkamer zet ik een mandje met wat snacks en drinken klaar. Tieners sluiten zich de eerste dag vaak op in hun kamer. Dan is het fijn als ze eten en drinken bij zich hebben.

Binnen tien minuten gaat de deurbel. Dat moet Zayn wel zijn. Ik ren naar de deur en open die. Meteen geeft Zayn mij een knuffel en zegt: "Goed om je weer eens te zien. Ik ben zo blij dat jij beschikbaar bent." Een klein jongetje staat achter Zayn verscholen. Hij is echt super schattig. Zayn komt samen met het jongetje binnen. Aangezien Zayn hier vaker geweest is, gaat hij meteen op de bank zitten. Ik gooi een flesje water naar hem en ga dan ook zitten.

Het jongetje blijft angstig in een hoekje staan. "Harry, wil jij iets over jezelf vertellen?" Vraagt Zayn. Maar er komt geen antwoord. Dan verteld Zayn: "Harry is vier jaar oud. Verder weten we eigenlijk weinig van hem. Hij is net weggehaald uit huis. De verwachting is niet dat hij nog terug gaat naar zijn biologische ouders. Het zou dus een langdurige plaatsing zijn. Heb je daar problemen mee?" Ik schud hevig mijn hoofd. Langdurige plaatsing vind ik veel fijner dan crisis plaatsingen. Bij een langdurige plaatsing kun je echt een band opbouwen met het kind.

Zayn pakt een map met papieren uit zijn tas en zegt: "Hier is het dossier. Lees die even goed door." Dan wil hij nog iets zeggen, maar hij kijkt naar Harry en sluit dan toch zijn mond. "Ik app je later nog." Zegt hij. Ik knik instemmend. Harry staat nog steeds angstig in de hoek. Zayn en ik nemen afscheid van elkaar. Voordat Zayn de deur uitloopt fluistert hij: "Harry is heel kwetsbaar. Het was een afschuwelijke situatie." Ik knik begrijpend. Gelukkig heb ik veel ervaring in de pleegzorg.

Als ik terug kom, staat het jongetje nog op precies dezelfde plek. Ik adem even diep in om mezelf wat rustiger te krijgen. Hoe rustiger ik ben, hoe rustiger Harry blijft. Uit de keuken pak ik wat verschillende stukken fruit. Fruit is een veilige keuze om een kind te laten eten. Het is niet te zwaar op de maag en heel gezond natuurlijk. Ik ga op de grond zitten. Dan kom ik minder bedreigend over. De appel snij ik in zessen, de banaan in vieren, de druiven in tweeën en de komkommer in plakjes. Zelf pak ik een stukje appel en zeg: "Wil jij ook een stukje?" Geen reactie. Rustig neem ik een hapje. Het bakje met fruit schuif ik een stukje naar Harry toe. "Pak maar hoor." Moedig ik hem aan. Geen reactie. Hij peinst er niet over. Hij blijft gewoon op zijn plekje staan.

Kwetsbaar is nog zacht uitgedrukt. Dit kind is doodsbang. Zachtjes duw ik het bakje nog iets dichterbij. "Pak maar zoveel je wilt. Ik ga even wat te drinken pakken." Zeg ik. Ik loop naar de keuken. Voor Harry pak ik een pakje sap en voor mezelf maak ik koffie. Ik blijf iets langer in de keuken, in de hoop dat Harry wel fruit durft te pakken als ik er niet bij ben.

One Direction Short StoriesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu