Geboeid door Verlangen

20.

Iets later loopt hij de keuken in waar Julia staat te koken met alleen een zwart schort aan. In een zwarte joggingbroek met een wit strak, mouwloos hemd erop loopt hij naar haar toe. De ketting hangt over het hemd tussen zijn borsten. Zoals hij subtiel traag en mannelijk beweegt, loopt hij naar haar toe. Ze kijkt snel naar hem en roert in de pan. Hij gaat achter haar staan en pakt haar schouders vast. Zijn onderlichaam duwt hij stevig tegen haar achterwerk aan met zijn mond open. De bovenkant van het schort duwt hij tussen haar borsten. 'Zo hoort het schoonheid. Ik wil ze zien als we thuis zijn en buiten laat je een glimp ervan zien. Iedereen mag zien waar ik trots op ben.'

Hij trekt aan haar lange haar en trekt met zijn neus. Weer stoot hij met zijn onderlichaam tegen haar aan. Zijn mond richt hij naar haar oor. 'Zie je hoe je mij opwindt door je als mijn vrouw te gedragen.' Ze knikt en roert in de pan met open mond. Weer duwt hij zijn onderlichaam tegen haar aan. 'Voel je ook wat je met me doet? Hé?' Ze knikt. 'Ik voel het.' Zegt ze terwijl ze haar ogen sluit en zacht hoorbaar ademt. De stoel schuift hij naar achter en neemt plaats terwijl hij naar haar rug kijkt. Boven haar bilpartij is het koord van het schort te zien.

Ze giet pasta af. 'John, ik krijg geen uitkering van het uwv omdat ik ontslagen ben.' Hij legt de telefoon op tafel en kijkt naar haar rug. 'Ik heb genoeg geld om even vooruit te kunnen maar ik zal toch moeten werken ooit.' Hij wrijft over zijn donkere haren en knipt twee keer in zijn vingers. Ze draait zich om waarna hij wenkt naar de koelkast. Ze knikt en opent het. 'Wat wil je schat?' Vraagt ze terwijl ze hem aankijkt. 'Water lieverd.' Ze knikt en schenkt water voor hem in en plaatst het op een onderzetter voor hem. Ze leunt tegen het aanrecht en legt haar blote voet op de andere terwijl ze kijkt hoe hij water drinkt. Hij drinkt het glas leeg en zet het luid op de tafel neer. Hij wenkt snel met zijn hoofd naar de pannen waarna ze zich omdraait en een tafelkleed pakt. Ze legt het netjes neer. 'Voorlopig hoef je niet te werken en je betaalt helemaal niks zolang je hier bent.' Ze knikt, opent een keukenkast, pakt twee borden en zet ze op tafel. 'Zolang je met mij bent betaal jij niks. Je vraagt geld aan mij als je iets nodig hebt maar je houdt jouw geld voor als je het nodig hebt.'

Ze trekt de besteklade open en pakt bestek. Ze legt het netjes naast de borden. 'Dat kan toch niet John. Jij hoeft niet alles....' Hij pakt haar arm vast en kijkt diep in haar ogen. 'Zolang jij met mij bent betaal je niks. Je vraagt om geld, als je het nodig hebt en krijgt wat je wilt. Jij denkt misschien dat ik door mijn beroep niks te besteden heb maar ik heb al heel jong geleerd dat ik geld moet hebben en dat heb ik. Zelfs als jij gaat huren betaal ik voor jou.'

Hij wenkt geërgerd naar het fornuis. 'Een man zorgt voor zijn vrouw. Zo ben ik opgevoed. Discussie gesloten!' Ze knikt en zet een pan op tafel. 'Ik wil niet weg John. Ondanks de dreiging moet ik er niet aan denken om één dag zonder jou te moeten.' Ze draait zich om en zet een pan met gehakt op tafel. Ze gaat zitten en kijkt hem aan. 'Wat heb ik gezegd over aan tafel zitten?' Vraagt hij snel. Ze knikt en trekt het schort uit. Naakt zit ze naast hem en schept voor hem op.

'Ik blijf bij je en wil niet leven in angst.' Zegt ze zachtjes. Hij knikt en kijkt hoe ze spaghetti op zijn bord legt en er gehakt bovenop verdeeld. Ze strooit kaas erover. 'Alsjeblieft!' Zegt ze lachend. Hij lacht en kijkt hoe ze voor zichzelf opschept.

'Ik wil ook niet zonder jou Julia. Als ik met jou ben zijn al mijn zorgen er niet.' Ze knikt en legt haar hand op zijn hand. 'Ik wil een tatoeage John. Vind je dat goed?' Hij kauwt en veegt zijn mond af met zijn hand. 'Je vindt het toch afschuwelijk?' Ze knikt.
'Dat vond ik maar ik wil een blijvende herinnering aan jouw levenswijze. "Leef niet in angst." Door die zin ben ik gaan leven. Ik durfde mijn angst aan te gaan om te doen waarvan ik fantaseer en met de man waarover ik fantaseer. Maar ook dat we voor elkaar kiezen ondanks onze verschillende achtergronden en zelfs met dreigingen.' Ze pakt zijn hand vast. Hij draait spaghetti om de vork en kijkt naar haar. 'Wat is jouw vraag?' Zegt hij waarna hij een hap neemt.