დარწმუნებული ვარ გაინტერესებთ როგორ ვაგრძელებ ცხოვრებას თბილისიდან დატყდომის შემდეგ.
არვიცი გაგიცრუვდებათ თუარა იმედი მაგრამ საკმაოდ არხეინად ვარ, თავიდან ორი კვირა საკმაოდ დასტრესილი ვიყავი, მიჭირდა ჭამა, ძილი, სიარულის თავიც კი არმქონდა. გამუდმებით ბათუმის კადრები მიტრიალებდა თავში, რაღაც ვირუსივით იყო გაგდება არშემეძლო ბრძლოსი გარეშე.
არვიცი როგორ გამოვედი ამ მდგომარეობიდან მაგრამ ახლა ფეხზე ვდგავარ და ისე გავნაგრძობ ცხოვრებას როგორც აქამდე ვიყავი არხეინად.
მიფიქრია თუარა დაჩიზე?
სიმართლე რომვთქვა დაჩიზე ფიქრისთვის დრო აღარ მრჩებოდა მხოლოდ ღამე ძილის წინ თუ გავიხსენებ ჩვენს წუთებს.
ინციდენტის შემდეგ 1 წელი გავიდა თითქმის. ახლა უკვე აბიტურიენტიც აღარ ვარ სამ საგანაში ვემზადებოდი და ხომ ხვდებით რითი გადამაქონდა ფიქრები.
თვქენ წარმოიდგინეთ და არქიტექტურაზე ჩავაბარე ხომგახსოვთ მათემატიკა ჩემი სუსტი წერტილი იყო მაგრამ დიაზაინი ცხოვრების განუყურელი ნაწილი გახდა.
ასერომ მათემატიკაში ამოქაჩვა შევძელი
უნივერსიტეტებში დიდიარჩევანი არმქონდა ასერომ თბილისის სახელმიწფო უნივერსიტეტი ვარჩიე.
ვიცი რომ თბილიში მიწევდა დაბრუნება ამის გამო, და ყველა ჭრილობა ხელახლა გაიღვიძებდა მაგრამ სხვა გზა არმქონდა მომავალზე უნდა მეფიქრა მასხომ არავინ მაჩუქებდა. ინტერესს დაგიხშობთ და გეტყვით რომ
დაჩიზე არაფერი მსმენია, არვიცი როგორაა არვიცი ახლა როგორ ცხოვრობს არვიცი როგორაა ავარიის შემდეგ ან ვახსოვარ თუარა მაგრამ ვიცი რო ცოცხალია და ესეც საკმარისია ჩემთვის.
ხანდახან სიცოცხლის დათმობაზეც მიფიქრია მისი ხმა რომ გამეგონა, მისი სხეული რომმეგრძნო, მისი სუნთქვა.
მაგრამ ერთი ამის დედაც ფუჭი ფიქრებია.
სეუს უნივერსიტეტში უკვე ჩარიცხული ვიყავი და ზაფხულის დასრულების თანავე თბილიში ვბრუნდებოდი.
ანუ სადღაც 3 დღეში სწავლა იწყებოდა.
თმა შევიჭეი.. აუ იცით როგორ მიხდება?
დედაჩემა ვეღარაფერი მითხრა უკვე დიდი ვარ რააზრი ექნებოდა?
ცოტა წონაში დავიკელი და ვეღარ ვინატებ მიზეზი არვიცი და მაგრადაც მეზარება ექიმებთან ფაჩიფუჩობა.
მეგობრები აქაც გავიჩინე. უი გითხარით ქუთაისში როდავტყდი?
მგონი არა ხო? სხვაგან სადუნდა წავთრეულიყავი დიდი წდომები არმაქ ასერომ სადაც შევეტენე იქ დავრჩი.
აქაური კილოს შემხედვარე თბილიში ყურის მიჩვევა გამიჭირდება ალაბათ.
YOU ARE READING
სამყარო ჩვენ თვალში
Romanceდასრულებულია/დასარედაქტირებელია. ამბავი პირველ ცდაზეა დაწერილი და გადმოცემული, ასერომ შეცდომებია დაშვებული. გრამატიკული შეცდომებიც ხშირია. "გახსოვს მითხარი რომ აღარ მენდობი, მე იმ მიწაზე სისხლის წვეთი ლაქად დავტოვე"
