နဂါးဧကရီ၏ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ဖြယ္​ဇာတ္​သိမ္​း ( Myanmar translation)

Ch-4

Unicode
...

Pev chမှ

ဒါပေမဲ့ ကျဆုံးသွားတဲ့ ညီအစ်ကိုတွေအတွက်တော့ မင်းတို့ရဲ့ ကျန်ရှိတဲ့မိသားစုတွေနဲ့ ချစ်ခင်ရသူတွေကို ကောင်းကောင်းစောင့်ရှောက်ပေးမယ်လို့ ငါ "ရင်း ယွဲ့ ရန် " ငါ့နာမည်နဲ့တိုင်တည်ပြီး ကျိန်ဆိုတယ်"

.....

သူတို့ရဲ့စစ်သူကြီးအသံကို ကြားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ စစ်သည်များဟာ အားနဲ့မာန်နဲ့အော်ဟစ်လိုက်ကြသည်။ စစ်သည်များဟာ သူတို့ရဲ့တိုင်းပြည်လူမျိုးအတွက် တိုက်ခိုက်ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်နေကြပြီ သေဆုံးပေးဖို့လဲဝန်မလေးချေ။ ထို့နောက် ရင်းယွဲ့ကပေါ်လင်ကို သူမရဲ့ညာလက်ရုံးအဖြစ်ဘေးမှာထားပြီး စစ်သည်တို့ကိုတိုက်ပွဲဝင်ဖို့ ဦးဆောင်ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

စစ်သည်တွေဟာတနေကုန်ခရီးနှင်ပြီးနောက် ညရောက်ချိန်မှာတော့ ရပ်ပြီးစခန်းတည်ဖို့ပြင်ရတော့သည်။ ထိုချိန် ရင်းယွဲ့တစ်ယောက်ကတော့ သူမအိမ်ရှေ့စံမင်းသားရဲ့စာတွေကို သော့ခတ်သိမ်းဖို့ မေ့လာတာကိုမှတ်မိသွားပြီး အတွေးလွန်နေသည်။ မနေ့ကညက သူမကစာတွေကို ပြန်ဖတ်ပြီး ခေါင်းအုံးအောက်ကိုပဲ ထိုးထည့်ခဲ့မိသည်။

ဒါပေမဲ့ရင်းယွဲ့အများကြီးမတွေးဖြစ်ပေ။ ပထမအိမ်တော်ရှိသူမအိပ်ခန်းကို ရံရွေတော်တွေတောင်မှ ဝင်ခြင်းမရှိသောကြောင့် သူမကိုယ်သူမ စိတ်အေးအေးထားရန် နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

" ငါ့အခန်းထဲကို ဘယ်သူမှတော့မဝင်လောက်ပါဘူးလေ!"

ပေါ်လင်က အနားမှာရှိနေသောကြောင့် ရင်းယွဲ့ကိုဘာကအနှောင့်ယှက်ပေးနေလဲဆိုတာကို သိချင်နေသည်။ ပေါ်လင်က အကြားအာရုံအရမ်းကောင်းသည်။ ဒါကြောင့်လဲ တိုက်ပွဲမှာ သူ့အတွက်အဆင်ပြေနေတာပဲဖြစ်သည်။

ရင်းယွဲ့က သူမရဲ့ လက်ချောင်းလေးများကို လိမ်ယှက်နေသည်။ တခြားလူတွေနဲ့မတူတာက မရေတွက်နိုင်သော လေ့ကျင့်မှုတွေနဲ့ စစ်ပွဲအတွေ့အကြုံတွေကြောင့် ရင်းယွဲ့မှာ ကြမ်းတမ်းသောလက်များသာရှိသည်။ဒါကိုမြင်ပြီး ပေါ်လင်က သူမဆီ စိုးရိမ်စွာနဲ့ပဲ လျှောက်လာသည်။