Untouched // New Life

[40]

Ο πόνος της αγάπης είναι γλυκύτερος απ' όλες τις άλλες απολαύσεις.

John Dryden

2009,London.

Το αυτοκίνητο της Tanya σταμάτησε έξω από το σπίτι του.Κοίταξε έξω από το παράθυρο το μεγάλο επιβλητικό κτίριο υψωνότανε μπροστά μου.Νεοκλασσικό με μερικές πινελιές γκόθικ ο Gregg ποτέ δεν ανεφέρθηκε ότι οι γονείς του κατείχαν μεγάλη περουσία.Αυτό ήτανε που ήθελα να μάθω τώρα ένιωσα το βλέμμα της Tanya να με κοιτά επίμονα.Γύρισα αργά προς το μέρος πρώτη φορά την έβλεπα φοβισμένη και ταυτόχρονα ανύσηχη.Δάγκωσα το κάτω χείλος μου στην σκέψη πως θα μας απορίψουν ήμουν σίγουρη πως μόλις μας δουν θα μας κλείσουν την πόρτα.Δικαιούμαι να γνωρίζω για την κατάσταση του Gregg.

Πήρα μια βαθιά προσπαθώντας να αντλήσω από κάπου δύναμη άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω.Η Tanya με μιμήθηκε περπατήσαμε προς την σιδερένια πόρτα.Την έσπρωξα απαλά κάνοντας την τρίξει ο θόρυβος με ανατρίχιασε καθώς πέρασα.Με την καρδιά μου να χτυπάει στο μέγιστο σχημάτισα το χέρι μου σε γροθιά.Χτύπησα δυνατά την πορτά χωρίς να με νοίαζει αν τους ενοχλήσει.Η πόρτα άνοιξε αμέσως και η μητέρα του εμφανίστηκε κοιτώντας με γεμάτη έκπληξη.

 "Stella;"η εμφάνιση μου της προξένεψε φόβο.Το βλέμμα της παρέμεινε στυλωμένο κοιτώντας με.

 "Γεια σας κυρία Sophia"η ψυχρή μου φωνή βρήκε αυθόρμητα χωρίς να το υπολογίσω.

 "Τι κάνεις εδώ;"μου έκανε την ανήξερη.Σήκωσα το ένα φρύδι μου κοιτώντας την δεν θα αντέξω από στιγμή σε στιγμή το ξέσπασμα που πάλευα να κρατήσω βαθιά μέσα μου εδώ και μια γαμημένη εβδομάδα θα έβγαινε.

 "Θέλω να τον δω"την δήλωσα αποφασιστικά σώμα της παρέμεινε ανάμεσα στο κενό της πόρτας,ανάμεσα στα συναισθήματα μου για τον Gregg.

 "Δεν μπορείς να γίν-"

 "Είναι το αγόρι της δεν μπορείτε να την εμποδίσετε"η φωνή της Tanya την διέκοψε πάγωσα στην θέση μου.Πρώτη φορά την άκουγα να μιλάει τόσο απότομα.Που πήγε η τρελή και γεμάτη χαρά φίλη μου;Το βλέμμα μου έπεσε ξανά επάνω στην Sophia πήγε να μας κλείσει την πόρτα όπως είχα πρoβλέψη αμέσως την εμπόδισα βάζοντας το πόδι μου ανάμεσα στο κενό και το χέρι μου χτύπησε με δύναμη επάνω στην πόρτα.

 "Όχι"της φώναξα η αδρεναλίνη αυτόματα κύλισε σε κάθε σημείο του σώματος μου.Την έσπρωξα με δύναμη προς τα μέσα ανοίγοντας την πόρτα παράλληλα.Μπήκα μέσα χωρίς να με νοιάζει αν θα με βρίσει ή θα με φωνάξει.