önemsiz,minik not kağıdı

294 20 10
                                    

elinde ki makası masaya bıraktıktan sonra kafasını geriye atıp tavanı izledi genç çocuk. kulağında çalan melodi ile ritim tutarak ayağını zemine vuruyordu bir yandan.
sıkılmıştı bu durumdan dersler,kitaplar ve depresif melodili şarkılar. Ayağa kalktı çalışma masasından ve kendini yatağa fırlattı cam kenarına doğru kafasını uzatıp dışarı bir göz attı yine oradaydı. Yanına inmeli miyim? Diye düşünmeden edemedi her gece olduğu gibi. Oturduğu bankta kafasını geriye attı izlediği çocuk. Bu gece de dertli gibiydi. Onun bu tatlı görünen halı hoşuna gitmişti Jay'in. Ayağa kalkıp masasının yanına geldi ve daha bir kaç dakika önce notlar aldığı defterin kenarından minik bir kağıt parçası kopardı ve üzerine notunu ekleyerek aralık camdan aşağı doğru tam genç çocuğun önüne doğru fırlattı kağıdı.

Kahve saçlı çocuk ilk başta biraz şaşırsa da bu her akşam yaşandığı için olduğu yerde toplandı ve önüne düşen kağıda uzanıp açıp okudu. Okuduktan kısa bir süre sonra gözlerini devirerek cebinden tükenmez bir kalem çıkarıp minik kağıdın arkasını çevirerek bir şeyler yazdığını gördü Jay onu izlediği camda. Zar zor olsa da yazdığı şeyi okuyabiliyordu. Genç çocuk kulaklığını montunun cebine tıkıp ayaklandı notu oracıkta bırakırken. Daha sonra izleniyor gibi hissetti ve bu his kesinlikle doğruydu. Kafasını arkasında kalan binalardan Jay'in olduğu binaya çevirirken Jay hızlıca pencerenin o taraftan kaçtı. İçeri giren soğuktan dolayı biraz da üşümüştü.

Jay ve Jungwon çok farklı insanlardı. Jungwona göre Jay notları ile kafasını bozmuş sinir bozucu okul birincisiydi. Jaye göre Jungwon... Sahiden Jay'e göre Jungwon kimdi? Her gece o banka hüzünle gelip otururken bazen ders çalışırken hıçkırıklarına şahit olduğu biri? Hiç arkadaşı olmayan ama sevilen biri? Jungwon ona göre çok farklı birisiydi ve sanki onu sürekli Jungwon'a iten bir şeyin olduğunu düşünüp hissediyordu. İçinden lanet okudu Jay. Sonunda gitmişti Jungwon ve notu okumak için sabırsızlanıyordu. Kapısının arkasından ince montunu aldı ve hızlıca üzerine geçirdiği sırada odasının kapısı tıklandı.

"Jongseong-sshi? Uyudun mu~?" gelen annesiydi muhtemelen atıştırmalık bir şeyler getirmişti. Biliyordu bu saatte Jay'in asla uyumayacağını

"Hayır anneciğim,dışarı yürüyüşe çıkacağım ona hazırlanıyordum baya bir ders çalıştım zaten izninle gidebilir miyim?" dedi Jay, annesi kapıyı açarken

"Tamam balım,sen nasıl istersen" dedi annesi masaya minik bir meyve tabağı koyduktan sonra oğlunun saçlarını karıştırdı

Oğlu da gülümseyerek annesi ile odadan ayrıldı. Evden dışarı çıkar çıkmaz koşarak bankın yanına indi heyecanla genç çocuk. Kağıt hava çok rüzgarlı olmadığı için olduğu yerde duruyordu heyecanla eline alsa da okuduğu mesaj ile suratı düştü

"SAÇMA MESAJLAR YAZIP DURMA SENİ APTAL"

Jongseong her onu burada gördüğünde nasıl olduğunu soruyor fakat hiçbirinde yanıt alamıyordu ve aldığı tek yanıt da ise terslenmişti.

~~~
16.05.22
19.47

but don't look at me like that| jaywonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin