Hoofdstuk 9.1

456 27 1
                                    

Een belletje rinkelde zachtjes toen de deur van de winkel open werd gedaan. Twee meisjes stapten naar binnen en sloten de deur weer netjes achter zich. De heerlijke warmte in de ruimte die de winkel besloeg was van harte welkom. Het was zo mogelijk nog kouder geworden buiten. En dat dan allemaal in één dag tijd. Het leek wel alsof de winter met de seconde dichter sloop. Wat zou het dan niet gaan worden als het écht winter zou zijn? De sneeuw moest dan vast en zeker een meter hoog liggen.
'Laten we daar gaan zitten.' Emily wees naar een zetel die als zit plek tegen de muur was geplaats. Het vormde een soort van hoek en zag er erg comfortabel uit. Jules volgde haar vinger en knikte toen instemmend. Samen liepen ze er dan ook heen om zich niet veel later in de zetel te laten zakken. Het ding zat inderdaad echt goed.
Het duurde niet lang voordat het meisje dat achter de toonbank stond naar hun tafeltje toe kwam gelopen. Een vriendelijke glimlach sierde haar gezicht toen ze stil bleef staan. Beide meisjes wisten al lang wat ze wouden bestellen.
'Wat mag het zijn?' Het meisje keek hen vragend aan terwijl ze wachtte op een antwoord. Emily gebaarde dat Jules maar moest zeggen wat ze wouden hebben.
'Een koffie en een warme choco alsjeblieft.' Gaf Jules dan maar door. Het meisje knikte kort en draaide zich weer om zodat ze hun bestelling kon gaan maken. Jules vond het wel warm genoeg in de winkel en deed haar jas uit. De sjaal die nog steeds om haar nek hing liet ze netjes hangen. Anders zou Emily de pleister nog gaan zien en zich vragen stellen.
'Weet je, we verdrinken gewoon in het huiswerk.' Verzuchtte Emily na een tijdje. Jules kon dit alleen maar beamen. Het leek wel alsof alle leerkrachten samen hadden afgesproken om opeens hopen huiswerk te gaan geven.

'Alsjeblieft. Een koffie en een warme choco.' Het meisje was weer terug komen lopen en zette twee tassen neer op het tafelblad. Na nog een glimlach verdween ze weer achter de toonbank. Niet dat ze veel andere dingen te doen had, er waren niet veel klanten vandaag. Jules sloot haar handen om haar tas met warme choco heen en hield hem zo eventjes vast. Het was de ideale manier om haar handen op te warmen.
'Oeh, look at that.' Emily stootte haar vriendin lichtjes tegen haar arm en knikte in de richting van de deur. Het belletje rinkelde weer en een jongen stapte naar binnen. Jules gokte dat hij ongeveer van hun leeftijd was, zo zag hij er dan toch uit. Zijn bruine krullen lagen in de war, maar dat stond hem goed. Eén van zijn handen zat nog steeds in zijn jaszak gepropt.
'Dat soort dingen zie je wel hé.' Zei Jules lachend tegen Emily. Als het op knappe jongens aankwam zag haar beste vriendin echt alles. Het was dan ook wel duidelijk dat ze dringend een vriendje nodig had. Zo kwam ze dan toch over.
Emily giechelde zachtjes en volgde de onbekende jongen met haar ogen. Hij liep naar één van de lege tafeltjes en nam daar rustig plaats. Snel scheurde ze haar blik los van hem en keek ze weer naar Jules die nog steeds naast haar zat.
'Hij ziet er echt helemaal niet slecht uit.' Ze probeerde zo zacht mogelijk te spreken om niet wanhopig over te komen. De jongen zou maar eens moeten horen wat ze nu allemaal te zeggen had. Hij zou haar een totale idioot vinden.
Wat de meisjes niet wisten was dat Harry wel degelijk alles kon horen wat ze zeiden.

Vanaf nu schrijf ik een hoofdstuk in gedeeltes (:

Bloody Taste ll H.SWhere stories live. Discover now