chapter 1

13 6 0
                                    


Erica's Point of view

'Napabakliwas ako ng gising ng may buhos sa aking na malamig na tubig Ang dumapo sa buo Kong Mukha',

"Ano pa't ! Hindi kapa gumising ano ka princesa.! ", Galit na usal ni mommy nanlilisik Ang mga Mata nito habang nakatingin sakin ng masama saka ako pinagsasabunot.

Agad akong bumangon saka ako umupo sa kama ramdam ko Ang hapdi ng anit ko

pinagsasabunot at pinagtatadyak Ang nakuha ko sa Umaga na alam ko hanggang hapon o habang Buhay ganito Ang trato nila sakin.

kahit na masakit Ang buo Kong katawan marahil Araw Araw nila ako sinasaktan Puno ng pasa,sugat,peklat sanhi ng pananakit nila.

'My whole family is angry with me because of the death of my twin that I should just hope I just hope I just died sister I just hope ako nalang  ako nalang Jan ate!, Mas deserve ko plss? Lang Ican't help but cry and cry',

Duguan akong nakaupo saking kama ramdam ko Ang pagtigil Niya akala ko tapos na pero Hindi pa pala

Hindi pa nakuntinto pinagsasampal pa ako

Agad ko namang pinusan Ang luha kong tumutulo,

"M-ommy T-tama na p-o!!,"nahihirapan Kong Turan kahit na magmakaawa ako ay patuloy nya parin akong sinasaktan pagod na ako mommy humagulgul na lang ako habang sinasaktan ako ng sarili Kong Ina

"Huwag! na huwag! mo ako tatawaging mommy dahil Wala akong anak na gaya mong basura! Tandaabn moyan!",sigaw niyang Sabi sa pagmumuka ko saka muli akong sinampal

"W-wag!...hik* p-o!..hik*..k-kayo!...hik* M-magsalita!..ng..hik* g-ganyan! hik*",hinihingal Kong usal masakit! masakit! para sa akin Ang sinabi Niya pero Mahal na Mahal ko parin siya dahil siya Ang Ina ko

I wiped away My tears that were dripping and The colds that were falling from my nose that were already red.

"Why? Aren't you just a piece of rubbish here in this house and I hope you die you die!" He shouted at me again then stepped on me before turning around and leaving as if nothing had happened

"Sana namatay kana!"

"Sana namatay kana!"

"Sana namatay kana!"

Umaalingawngaw saking isipan halos gusto ko ng mamatay sa sinabi ng sarili Kong Ina bakit? Bakit? Sana! nga po ako nalang namatay at Hindi si ate Sana! ako nalang para Masaya na kayo hihi! ngumiti ako ng pilit Kong Sana! Hindi kayo nasasaktang Kung Sana! Hindi kayo nahihirapan sa pagkawala Niya Kung Sana! Buhay siya ngayun Kung Hindi dahil sakin
Humagulgul nalang ako at pinipigilang humikbi

Ayaw Kong umiyak sa harap ng pamilya ko dahil naalala nila Ang pagkawala ni ate Kung sinasaktan man nila ako ibig sabihin naalala nila si ate pero mas lalo akong nahihirapan Kong nakikita Kong umiiyak sila kahit na sinasaktan nila ako at sinasabihan ng mga masasakit na salita ayus lang sakin atleast Masaya sila kapag sinasaktan nila ako Masaya na ako dun kahit nahihirapan ako ng ganito

"M-ommy! b-bakit?! B-bakit? m-mo n-nagawa s-sakin to?"umiiyak Kong Sabi gusto mo na ba akong mamatay Ang sakit halos mamanhid Ang buo Kong katawan dahil sa mga katagang binitawan mo mommy Mahal na Mahal Kita

"S-sana..sa..A-araw...ng k-kaarawan...ko ay M-masaya....na k-ayu..." Humihikbi Kong usal

"D-dahil...a-ang...A-araw...na..i-iyun.. ay... A-ang..m-minimithi nyo"nahihirapan Kong Turan

I days nalang Ang natitira Kong araw dito sa Mundo at Ang Araw na matagal na nilang inaasam asam na mamatay ako ay Ang Araw ng aking kaarawan hehe! Ang sakit no Ang sakit sa katawan sa puso sa isip sa lahat Ang sakit subra nadudurog na durog na durog na ako gusto ko ng bumigay pero lalaban Mona ako hanggang sa umabot Ang Buhay ko sa kaarawan ko at iyun Ang pangako ko simula noon iyun narin Ang regalo ko hihi! alam Kong Masaya sila saking regalo

Subra silang matutuwa hihi! ate Kung nasan kaman alam Kong pareho Tayo ng kaarawan dahil ikaw Ang best ever na ate ko Hindi Kita sinisisi sa lahat ng nangyayare sakin dahil alam ko sasarili ko na iyun Ang ikinasaya sa pananakit sakin at Ang Araw na iyun ay makakasama na Kita Hindi na ako makapag hintay makasama ka pero lalaban Mona ako hanggang sa tuluyan na akong bumigay Sa Araw ng aking kaarawan

Dahil mas lalo silang sasaya Kong Wala na ako tutuparin Ang pangako ko mamamatay ako dahil Ang wish nila saking kaarawan na Mula Bata pa ako ay iyun na Ang wish nila para sakin pero Hindi pa ako ready nun but now ready! na ako mawala

Wala narin Naman akong pag-asapa saking sakit na HEART DEASEAS 8 days nalang Ang natitirang araw now ready na ako mawala mas sasaya sila ng lubos lubos hihi!

Pati ako Masaya na Wala ng kukulit sa kanila Wala ng basura na tulad ko tinatawag nila akong tamad kahit ako gumagawa sa lahat ng gawaing bahay Wala ng maglilinis sa buong bahay Wala ng nabubully at dahil wala na ako labis na silang nagagalak Wala ng lungkot Wala ng palamunin na gaya ko na Isa lamang hamak na basura sa lahat ng tingin sa King pamilya at sa mga nakapaligid sakin Ang tingin lang Isang basura slut attention seeker hihi! Mahal ko kayo kahit na sinasaktan nyo ko

your wishes will be fulfilled
Mahal Kong pamilya and all people part of my life

∆•Safumii•∆

Shattered Heart Where stories live. Discover now