My Hot Mommy (GXG)

CHAPTER 21

Avi POV

"Avi, ikaw na maunang maligo. Maghahanap lang ako ng masusuot mo. Minsan kasi pumupunta dito si Ate kaya baka may naiwan siyang damit." sabi ni Johan.

"Sige, salamat." sagot ko. Narinig ko naman ang mga yabag nito paalis.

Nandito nako sa isang room, actually, kwarto to ni Johan dito sa condo. Dalawa kasi ang room dito.

Ang sabi niya, ako nalang daw muna ang gumamit ng kwarto niya dahil kumpleto na to. Lalaki parin daw kasi siya at nirerespeto niya ako.

Napabuntong hininga ako at tinignan ang kisame. Nakahiga kasi ako, sumasakit ang ulo ko.

Hindi kona alam kung ano ang mangyayari pagkatapos nito. Parang isang panaginip lang ito.

Kung panaginip lang ito, pwede bang gisingin niyo na ako?

"Avi?" napatingin ako sa pintuan ng may kumatok dito.

"Yes? Pasok." sagot ko. Narinig ko naman ang pag pihit ng doorknob.

Bumungad sakin si Johan na may dalang damit.

"Ito yung nahanap ko sa isang kwarto, isang pajama at isang t-shirt to. Tapos ano..." nagtaka naman ako dahil biglang namula ang tenga nito. Napakamot din siya sa tenga niya.

"Bakit?" tanong ko.

"Yung..." sabay nguso. Sinundan ko naman kung ano ang nginunguso niya.

Natawa naman ako.

"Ah, yung undies." natatawang ani ko. Sinamaan niya naman ako nang tingin.

"Wag ka ngang tumawa! Hindi ko alam kung kakasya to sayo, pero hayaan mona. Basta may maisuot. Tsaka yung ano b-bra, hays bwisit oh ayan!" sabay hagis sa mukha ko at mabilis na lumabas ng kwarto.

Napatawa naman ako nang malakas dahil dun.

"Naririnig ko ang tawa mo, Avi!" kinagat ko naman ang labi ko dahil sa sigaw na yon.

Patay!

---

"Kailan mo balak bumalik sa inyo?" tanong ni Johan. Kasalukuyan kaming nasa loob ng kotse niya, oo may kotse na siya. 20 na kasi si Johan, tumigil siya ng 3 years dahil sa family problem.

"Hindi ko alam, Johan. Basta ang gusto ko, lumayo muna sa kanya." sagot ko. Tumango naman ito.

"Okay then, dun parin ako sa condo uuwi. Delikado kasi kapag iniwan kita dun, baka may mangyaring masama sayo." sabi nito. Ngumiti naman ako tumango.

Nang makarating kami sa school, pinark niya muna ang kotse habang ako dumiretso kay Faith na nag aabang sa gate.

"May kasalanan ka sakin." taas kilay na saad nito. Ngumiti lang ako ng pilit at naunang maglakad sa kanya.

"Huy, anong problema?" tanong nito.

"Wag mo muna siyang tanungin Faith, pwede ba makiramdam ka naman!" May halong inis na saad ni Johan.

"Pakealam moba?! Best friend ko siya eh!" inis din na saad ni Faith.

"Kung best friend mo si Avi, dapat nararamdaman mo kung may problema siya o wala!" sabat pa ni Johan.

"Eh hindi niya nga sinasabi paano ko malalaman?!" sagot ni Faith.

"Bakit?! Kailangan niya bang sabihin sayo para malaman mo?!" natahimik si Faith sa sinabi ni Johan.

"Oh kita mo? Kaya matuto kang makiramdam, hindi sa lahat ng oras kailangan niyang sabihin sayo ang lahat." sabi pa ni Johan.

Pare-parehas kaming natahimik. Nauna na akong maglakad sa kanila.