Barış'ın gelişi nedir? Bir abi özlemi mi yoksa peşi sıra getirdiği felaketler mi? Veysel'in ve Kenan'ın başına durmadan birşeylerin geldiği, arada eğlenceli bölümlerin olduğu heyecanla okuyacağınıza emin olduğum bir hikaye :))
Veysel yine sessiz kaldı. Bu, adamı çıldırtmıştı. Telefonu yere koydu, hoparlöre aldı ve Veysel'e yaklaşıp bıçağını çıkardı. Bu sefer onu bağırtacağından emindi...
Adam öyle öfkelenmişti ki Veysel'e, yapabilseydi şuan onu öldürmek istiyordu. Veysel ise çok cesurdu, bağırmayacaktı. Abisi telefondaydı.
-Emin misin?
....
-Peki o zaman!
Adam Veysel'e yaklaştı, elinde duran bıçağı dikleştirdi. Ve hiç acımadan bıçağı Veysel'in bacağına sapladı.
(Burada Veysel'in çilesi müzik girse güzel olur :)) )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Veysel kaskatı ettiği, bağırmamak için sıktığı vücudunu kontrol edemedi. Dayanamadı ve bir acı çığlığı çıktı gırtlağından.
Kenan duydu... Tanıdı... Anladı...
Kaskatı kesildi yerinde. Veysel'in bağırışı bir kereydi ama Kenan'ın kafasında bin kere dönüyordu. Sanki nefesini bir bıçakla kestiler. O kadar hareketsizdi ki nefesini bile tutmuştu.
Taner, Ramazan, Barış da duymuştu sesi. Taner ile Ramazan, Kenan'ın kollarına yapıştılar. "Abi abi noldu!" Diye bağırıyorlardı.
Adam bıçağı çıkarmamıştı. Şimdi de hareket ettiriyordu. Veysel o kadar acı çekiyordu ki sessiz kalması mümkün değildi. Bıçak hareket ettikçe o da inliyordu.
Sesleri tekrardan duyan Kenan"Veysel!"Diye acı bir çığlık attı.
Adam soktuğu bıçağı nihayet çıkardı. Veysel bir anlığına rahatlamış gibi olsa da acısı dayanılmazdı. Kolay değildi, bıçak yarasıydı bu.
Kenan deliye dönmüş gibiydi. O kadar bağırıyordu ki ne söylediği belli değildi. Her zaman naif olan adam şimdi saydırıyordu. Veysel abisinin sesini duyunca daha çok acı çekti. Seslenmeye, onu rahatlatmaya çalıştı.
-Abi...
Sesi o kadar derinden geliyordu ki, sanki çıkmak istemiyordu o ses yerinden ve Veysel zorluyordu. Ama Kenan bu sesi de duydu. Kardeşinin çaresiz ve acılı fısıltısı sanki onun da kalbine bıçak yarası açmıştı.
-Veysel...
Dedi ve bir hıçkırık çıktı ağzından. Durduramadı kendini ve ağlamaya başladı. Dizlerinin üzerine çöktü.
Kardeşler öyle bir haldelerdi ki, Veysel abisinin ağlamasını duyup daha fazla acı çekiyor onu rahatlatmaya çalışıyor fakat sesi çıkmıyordu. Kenan da Veysel'in sesini duydukça daha fazla acı çekiyordu. Sanki birbirlerine bağlılardı. Telefonun bir ucunda Veysel acı çektikçe canı yanan Kenan, diğer ucunda abisi acı çektikçe canı yanan Veysel. İkisi de kendilerininkini unutmuş, birbirlerinin acısını yaşıyordu.
