000'v [complete]

[part-9]

*unicode*

hotelတခုမာတညတည်းလိုက်ပီးတယောက်တခန်းဆီသာပြောတယ်သူ့အခန်းထဲကအခုထိမထွက်သေးတဲ့kim taehyung..တော်တော်ပြောဆိုရလက်ပေါက်ကပ်တဲ့ကောင်ပဲ

"မင်းအခန်းမင်းပြန်အိပ်တော့လေkim taehyung"

"kim taehyungလို့ခေါ်မဲ့အစား ဦးလို့ Daddyတို့ခေါ်ပါလား ချိုတာပေါ့"

"အော် အဖေ ဦးလေး လို့ခေါ်ရမာလား?"

ပြုံး"ကြီးပြောတဲ့taehyungကjungkookစကားဆုံးမျက်နှာကချက်ချင်းမဲသဲသွားတယ်..

"စိတ်ချမ်းသာအောင်နည်း"ပါး"ခေါ်ပေးပါလား ကိုယ်ကနှလုံးရောဂါရှိတော့လေ"

"ဘာနှလုံးလဲ စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားရအောင်မင်းကသေခံနီးဆဲဆဲဖြစ်နေတဲ့ဘိုးတော်မလို့လား"

ခပ်ရွဲ့"ဘုကလန့်တွေကြည်ပဲပြောနေတဲ့jungkookကြောင့် taehyungဘတ်ကပဲအရှုံးပေးပီးအခန်းထဲကထွက်လာခဲ့ရတယ်..taehyungထွက်သွားပီမလို့ခြေလက်ဆေးပီးအိပ်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်...ည12လောက်ကြjkအခန်းထဲကိုtaehyungပြန်ဝင်လာခဲ့ပီးjungkookရင်ဘတ်အပေါ်ကိုခေါင်းအပ်ပီးတကိုယ်လုံးjkကိုယ်ပေါ်မာပဲတတ်အိပ်နေပီးjkခါးကိုဖတ်ကာအိပ်စက်လိုက်တော့တယ်

မနက်မိုးလေးတော့သူ့ကိုယ်ပေါ်လေးနေလို့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့kim taehyung...taehyungကသူ့အပေါ်ကလေးတွေသူတို့အမေအပေါ်တတ်အိပ်နေသလိုအိပ်နေတာ သက်ပြင်းချပီးသူ့ကိုယ်ပေါ်ကတောက်တဲ့ကိုအသာလေးဖယ်ကာရေချိုးဖို့လုပ်ရသည်နှစ်"ခြိုက်"အိပ်နေတာမလို့နိုးသွားမာလည်းဆိုးသည်လေ..ပြန်ထွက်လာတော့ကုတင်ပေါ်အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတဲ့taehyung..

"နိုးနေပီဆိုလည်းကိုယ့်အခန်းကိုပြန်"

"morning baby"

"နင်းချင်တာနင်း သွားတော့"

ထလာပီးjungkookပါးကိုအားရပါးရတချက်နမ်းပြီးစပ်ဖြီး"နဲ့ထွက်သွားတယ်

"yarr kim taehyung!!"

"ဘလိုကောင်လဲမသိဘူး"

အပြောကသာစိတ်ပျက်တဲ့ပုံနဲ့ပေမဲ့အမှန်တော့jungkookပြုံးနေခဲ့သည်

မနက်စာကို hotelကပဲစားဖြစ်ကြပီးseoulကိုပြန်လာကြတယ်..

"မင်းရဲ့ကျောင်းကို ကိုယ်ခွင့်မတိုင်ထားမိဘူး"