BASTI I DASHURISE

Pjesa 32

Doktorri psheretiu.
Ska shpres.
Shtoni oksigjenin.
Infermierja: Doktorr! Rrahjet e zemres po normalizohen.
Doktorri buzeqeshi: Fal zotit.
Pas disa minutash gjendja dukej se po normalizohej.
Doktorri doli jasht i buzeqeshur.
Doktorri: Ja dolem: Tashme esht jasht rrezikut.
Rigelsi: Fal zotit.
Doktorri i pershemdeti dhe u largua.
Rigelsi: Po shkoj te Ajna se se kam pa fare.
Armando: Shko se do i bej mir tju takoj.
Rigelsi buzeqeshi.
*
*
Ajna po qendronte vetem kur u hap dera dhe hyri Rigelsi.
Ajna: Me ne fund, thash se sdo vije fare.
Rigelsi: Ktu kam qen.
Si dukesh?
Ajna: Me mir jam sot.
Ku esht Xhulio?
Rigelsi: Xhulio ka leviz se i doli nje pun e vogel.
Ajna: Se di.
Rigelsi: muk te genjej.
Ajna: I sigurt?
Rigelsi: Po.
Ajna: ai tha qe do vinte shpejt te me takonte.
Rigelsi: Kos e ngarko veten.
Xhulio esht mir.
Ajna: Se di.
Sot sndihem mir, kam nje ndjesi te keqe.
Rigelsi buzqeshi.
Rigelsi: Gjithcka esht mir.
Ajna: Shpresoj.
Rigelsi: Un po dal pak.
Ajna: ok.
Rigelsi doli jasht dhe menjeher u drejtua per te dhoma ku ndodhej Xhulio por rrugen ja preu doktorri.
Doktorri: Esht mir tashme, tjendja e ti eshte normalizuar.
Rigelsi: Faleminderit doktorr!
Kenjeher u fut ne dhom dhe Xhulio buzeqeshi.
Rigelsi: Ja dole dhe kte her o trim, tashme je mir.
Xhulio: Ca than? Kur do dal?
Rigelsi: Se di. Nuk na kan then asgje.
Xhulio: Ajna di gje?
Rigelsi: Jo. Me pyeti po i thash qe kishe pun.
Xhulio: E besoi?
Rigelsi: me duket jo. Doktorri u fut nd dhom.
Doktorri: Si ndihesh?
Xhulio: Mir doktorr.
Kur do te dal?
Doktorri: Meser jeni i lir.
Do te qendroni sonte per arsye sigurie.
Xhulio: Faleminderit doktorr.
Rigelsi: Un po dal pak vlla.
Xhulio: Ne rregull vlla.
Doktorri: dhe un po iki. Per cdo gje me therrisni.
Rigelsi: Ju falemderojm!
Doktorri iku.
Xhulio: Shko vlla: te fala Ajnes time.